Finally a grizzly, not one but three

We hebben kunnen genieten van een zalige nachtrust. Ons bed lijkt wel 2 meter breed; je moet 's nachts als het ware naar elkaar op zoek of je kan je eigen hoekje claimen. De dag startten we met een ritje op de Lake Louise Gondola. Zij beweren dat dit de beste manier is om Grizzlies te zien in deze regio. Dankzij enkele kortingsbonnen die we op de kop hadden getikt in een tankstation, versierden we 25 dollar korting. Op de heenrit zagen we halverwege onze eerste grizzly! Het is toch een imposant dier. Eens aangekomen op het bergstation kan je kiezen tussen een drietal korte wandelingen in 'berengebied' en/of een bezoek aan een klein infocenter. We gingen de uitdaging aan en begonnen met een wandeling die ons hogerop bracht. Geen beren te zien of te horen, enkel chipmunks, pica's en een verdwaalde wasbeer.

Tijdens de dalafdaling hadden we meteen prijs met een bessenetend grizzly deze keer. Verder dalwaarts bleef het rustig. Toch maar mooi 2 Grizzlies vanuit de hoogte gezien. Via de Bow Valley Parkway zetten we koers naar Banff. We waren amper de weg opgedraaid of zagen enkele auto's stilstaan. In een NP staat dit gelijk aan wildlife. Aan de kant zat een grote grizzly te genieten van zijn bessenlunch. Hij leek zich niet teveel te storen aan al het fotogeweld, totdat een overenthousiaste toerist iets te dichtbij kwam, wat een aanval van de grizzly uitlokte. Iedereen zat snel in zijn wagen; het zijn ... die denken dat ze de natuur mogen uitdagen.
Op onze verdere tocht naar Banff - met tussenstops in Johnston Canyon en Lake Minnewanka - kruisten we nog het pad van een zwarte beer, een kudde wapiti's en iets dat op kwartels lijkt.
Tussendoor zijn we bij een Mexicaans restaurant gestopt voor het avondeten. Als 'amuse' stonden er apenoten op de tafel. Wat onze jongens wel fijn vonden - en wat ze thuis niet zullen mogen imiteren - was dat ze de bast op de grond mochten gooien. Gans de vloer van het café/restaurant lag bezaaid met resten van pindanoten. Je maakt wat mee op vakantie :-)