Op het dak van de wereld

Vandaag 1 augustus stond Whistler op het programma, een drie kwartier rijden van de camping. In Whistler waren in 2010 de ski wedstrijden van de Olympische Spelen en je kon de pistes overal dan ook goed zien. Verder hadden ze er alles aan gedaan om zo veel mogelijk bezoekers aan te trekken, ook in de zomer. Er is voor de kinderen onder aan de bergen een fun park ingericht en bijna alle liften, stoeltjes en gondels, zijn in gebruik. Hoogtepunt is de peak to peak, maar om daar te komen moet je al wat andere liften nemen. Het was een mooie dag om hoog de bergen in te gaan. Droog en redelijk zonnig. 

Op de eerste de beste stoeltjeslift omhoog was het al raak, meteen een zwarte beer gespot, die vlak onder ons op de helling liep. Snel camera gezocht, maar ja, die hadden we net opgeruimd. Het was toch nog gelukt! Er volgde nog een lift voordat we bij het begin van de piek naar piek gondel waren. Eerst even van het uitzicht genieten! 

De naam piek naar piek doet vermoeden dan je van de top van de ene berg naar de top van de andere gaat, zoals Geert zei. Maar dat is niet zo; je komt iets onder de top uit, maar het ritje van ruim 4 km is prachtig. Je kunt de hele omgeving zien en het dal zie je heel diep, ver weg onder je vandaan schuiven. Ook dan heb je goed zicht op de pistes. 's Winters moet het hier mooi skiën zijn, hoewel sommige hellingen tamelijk zwart gekleurd zijn. Toen we aan de overkant kwamen, bleken we nog een wandeling verwijderd te zijn van de laatste stoeltjeslift. Die ging helemaal omhoog! Het werd een stuk frisser, maar sommige mensen dachten gewoon in een jurkje en op hakken naar boven te kunnen. Alles voor een geslaagde selfie...

Boven was het tijd voor warme chocomel en hebben we rustig om ons heen gekeken. Je kon alle besneeuwde bergtoppen in de omgeving zien. We hebben daar boven op nog wat rond gewandeld en uiteraard konden wij ook niet achterblijven en hebben we wat 'onsies' gemaakt.

We namen weer het liftje richting de gondel maar eerst even een ijsje. Schepijs deze keer en volgens de kenners een hele beste. De rij voor de piek naar piek terug werd snel groter, dus sloten we aan in de rij, maar het ging erg vlot en er kan maximaal 28 man in zo'n gondel. Toen volgden nog de twee stoeltjesliften, waar we weer die beer zagen (is het niet gewoon een man met een pak aan...?)! Beneden in Whistler zijn we nog even het dorp ingelopen en hebben we medal plaza bekeken, waar tijdens de Spelen de medailles werden uitgereikt van het skiën. Nynke en Geert konden daar de meerwaarde niet van inzien en wilden terug naar de camper, waar de ijsjes in de vriezer lagen. 

Op de terugweg even langs de Walmart voor de boodschappen. Waar we dachten een doos met kipvingers te krijgen, bleek het een complete magnetronmaaltijd te zijn. Nou ja, in de magnetron dan maar. De camping is een stuk rustiger omdat het lange feestweekend er hier op zit. Morgen gaan we met de veerboot naar Vancouver Island!