Donderdag 14 juli - ophalen camper en naar camping bij Joshua Tree

We hebben om 09.00 afgesproken voor het ontbijt. Doen we toch nog een keer in het hotel; bevalt prima. Lekkere ei gerechten en ik ga voor de pancakes vandaag. Stefan heeft een kleine koffie besteld; een thermoskan; kan de hele familie van drinken J. Na het ontbijt de koffers inpakken. We hebben nog 3 kwartier om even te zwemmen dus dat doen we. Rianne blijft even op de kamer; ze heeft last van ontstoken tandvlees en is niet helemaal fit. Om 11.30 uitchecken bij het hotel; even goed de rekening gecheckt want het was niet helemaal goed gegaan. Het hotel had de kamerkosten nog een keer afgeboekt, waar we dit al via Tioga hadden betaald. Goed opletten dus! Ik rijd vandaag naar de camper verhuur omdat ik straks de auto  ook terug moet brengen naar de verhuur. Vind het eerst maar eng, maar uiteindelijk rijdt zo’n automaat natuurlijk prima. Bij de camper verhuur aangekomen rond 12.30 kunnen we gelijk het papierwerk afhandelen. Nog een keer met z’n allen de instructie video zien en inmiddels staat ons camper klaar. Stefan mag ook rijden – ondanks dat hij in een risico groep zit – daar zijn we blij mee. Tjemig, wat is die camper een gevaarte…. Groot, groter, grootst! We laden onze koffers uit en stoppen alles zoveel als mogelijk in de kastjes. Alles moet goed achter deurtjes liggen en staan want anders vliegt je tijdens het rijden alles om de oren. Nog een laatste check – even snel een chippie en een snicker want we zijn wat flauw – en dan de auto inleveren. Dit verloopt allemaal prima. Ook hier weer even checken of we niet dubbel betaald hebben, maar op de rekening is te zien dat er al e.e.a. gecorrigeerd is. En dan gaan we met ons huis op wielen. We komen in de enorme drukte bij Los Angeles terecht, wat een verkeer, wat een files. Het schiet niet op. Ons schema gaat de mist in…. Wat zijn de wegen hier slecht zeg en wie had er gezegd dat er zo sociaal richting camper rijders werd gedaan, valt tegen!  Koen rijdt overigens prima in ons grote gevaarte. Tegen zessen zien we de Big M, toch maar even stoppen voor een hap. We willen ipv drinken een milkshake in het menu en dat begrijpen ze niet helemaal. De jongen die ons bedient vindt ons echt “huge”. Op 1 van de dames toiletten heeft iemand iets gigantisch achter gelaten; zo groot dat het niet doorgespoeld kan worden. Dezelfde jongen die ons bediende komt vreselijk lachend terug “that is not human is it !”. Door de WiFi lezen we de berichten over de aanslagen in Nice, ongelooflijk wat een trieste boel weer. Inmiddels ook iemand gevraagd waar we een supermarkt kunnen vinden; we belanden bij Winco. Een Lidl/ Alid in het kwadraat. We zoeken ons uiteraard een rotje naar alles en de hoeveelheden zijn groot. Als we het belangrijkste hebben gevonden, alles inladen in de camper – ondertussen is het 19.30 en begint  het al te schemeren. Koen baalt ervan om in het donker te moeten rijden maar ook om in het donker aan te moeten komen. Ik heb al met de camping gebeld dat we later komen. Goed dat we bellen want de receptie is tot 19.00 open. Ze leggen nu de papieren voor ons klaar in een “white box” zodat we weten waar we moeten staan. We komen nu echt in een andere wereld terecht. Meer woestijn en stukken rustiger.

Tegen 22.00 komen we aan op de camping  - 29 Palms RV Resort; de envelop is snel gevonden en dan is het zoeken naar onze plek in het donker. Als we de plek gevonden hebben en Koen de camper heeft ingeparkeerd, komt het volgende. Stroom en water aansluiten. Tja en in het donker en nog nooit gedaan hebbende, vergt dat even wat tijd ; maar de aanhouder wint; en het lukt. Als we de stroom aangesloten hebben lijkt het nog steeds niet goed te werken, en oh ja, we moeten de knop in de kast omzetten. De airco / lucht blazer werkt. Het is hier bloedheet. We drinken nog even wat en gaan dan op zoek naar de toilet gebouwen; alles doorgegeven behalve de code van de toilet gebouwen; gelukkig is die bij de heren open. Naderhand komen we toch nog een paar camping gasten tegen en die vertellen ons dat de code overal 2913 is. Goed onthouden! Het is hier echt uitgestorven, we zitten in de middle of nowhere! In de camper volgende uitdaging; de bedden opmaken en wie ligt waar. .Ook dat kunstje lukt en we vallen allemaal doodmoe in slaap.