Maandag 25 juli - Yosemite

De wekker gaat om 06.45. Snel even douchen en thee zetten; eten doen we wel als we in het park zijn. Alles weer opruimen (dat is nog het meeste werk) en afsluiten (water en stroom). Nog even ons afvalwater lozen (we hebben gezien dat hier een afvalput is ) en dan gaan we. Entree park is na ruim een half uur bereikt. Dan het park in – maar goed dat we dit gisteren niet gedaan hebben – we rijden nog bijna 1 ½ uur voordat we bij het visitors centrum zijn; een centraal punt in het park waarvandaan er wel shuttlebussen rijden naar allerhande uitzichtpunten en punten waarvandaan gewandeld kan worden. We komen weer door een hele smalle tunnel en er is af en toe ook werk aan de weg wat tot wat opstoppingen leidt, gelukkig is het nog niet zo druk. We zien al mooie uitzichten maar rijden door, eerst maar een parkeerplek. En gelukkig – dat lukt – even voor 9-en staan we geparkeerd. We eten wat in de camper en inmiddels loopt de hele parkeerplaats vol; we waren net op tijd! Camper afsluiten en dan lopen. Eerst een bus en dan de eerste trail. Deze loopt naar een waterval. Bij de waterval kan even geklauterd worden, dus dat doen we natuurlijk. Halverwege stop ik, ik vind het prima zo. Had toch ook echt m’n wandelschoenen mee moeten nemen voor het wandelen zeker als het zo ’n geklauter is als nu. En ik had toch heel graag een stok gekocht; maar nee; Mam als je nu al met zulke hulpmiddelen begint dan kun je er binnen no-time niet meer zonder; pure gewenning. Jammer hoor, het leek me echt wel gemakkelijk en ik zie veeel meer mensen met zo;n stok. Maar goed; niet doen dus.  Het is duidelijk en dat hebben we inmiddels ook al heel vaak gehoord ; er heerst een enorme droogte op dit moment. Het brandgevaar is dan ook erg hoog in deze parken. Er wordt ook gevraagd zuinig om te springen met water.  De waterval is een stroompje water die van hoge hoogte naar beneden stort. Leuk om te zien, maar het kan veel spectaculairder. We zien veel hoge bomen, ook heel veel verdorde / dode bomen. Alles tegen een enorm hoge grijze stenen rotswand. Na deze route gelopen te hebben pakken we de bus naar de andere kant van het park. Hier lopen we richting het Mirror Lake. Het meer is bijna helemaal droog gevallen. We lopen op de bedding van het meer. Apart eigenlijk. We steken “het meer” even over; nu toch maar even de schoenen uit. Oehh, koud aan de voeten!! Het water is super helder. Onze waterflesjes zijn op; en we vullen ze bij met dit water; prima water!  Gedurende de laatste dagen merken we ook op dat het eigenlijk het leukste is als je midden in zo’n park kampeert / verblijft; dan zit je er midden in en beleef je het toch anders. We zitten nu weer een kleine 1 ½ uur rijden vanaf het park. Veel campings waren bezet toen Koen ging kijken en boeken – ondanks dat dat al maanden van tevoren was. Je had er ook voor kunnen kiezen om hier langer te blijven; er is hier – net als in Zion – ongelooflijk veel te zien. We hadden ook het risico kunnen nemen op niets te boeken en op de bonnefooi naar deze campings te gaan; er wordt ook regelmatig wat geannuleerd. Die optie was echter niets voor mij…. Ook hier geldt weer dat we in een dag lang niet alles kunnen zien en je moet ook even je draai vinden om te zien hoe alles werkt. Dat zijn dus tips voor mensen die na ons gaan! Desalniettemin is het leuk hoor om ook weer dit park te zien, weer heel anders dan wat we tot nu toe hebben gezien. Door de droogte is het minder spectaculair dan het ongetwijfeld kan zijn. Ook dit park kunnen we weer afstrepen op ons lijstje. Na als haringen in een ton in een bus te hebben gestaan (iedereen wil terug naar het beginpunt) stappen we even uit om wat te eten. Een hamburger (hoe kan het anders) en friet. Het smaakt prima. Moet eerlijk zeggen dat de hamburgers hier prima zijn, niet van die vette slappe Mac happen. Terug met de bus naar de parkeerplaats waar de camper staat en weer terug naar de camping. We zijn niet de enigen die naar huis willen; het is erg druk – af en toe even wachten. Na een uurtje weer op de camping. We hebben hier een gastank zien staan en vragen na of dit gas is voor onze camper; en ja dat is zo. Het mannetje van de camping komt ons helpen. Gelukkig maar want gas is toch altijd een beetje eng. Zo – dat is ook weer geregeld! Heb het al eens eerder gezegd – wij zijn luxe kampeerders – en zo met een camper hadden we echt nog nooit gedaan. Daar maakte ik me eerlijk gezegd wel wat zorgen over. Uiteindelijk went alles en wordt het steeds gemakkelijker. Koen en Stefan kunnen overal prima mee omgaan. Koen en ik hebben ook zoiets – zo met z’n tweetjes met een camper, dat lijkt ons nog wel eens wat; het heeft wat om me je huisje op wielen rond te rijden! Als de camper wat kleiner is kun je ook wat gemakkelijker overal bij, dat is nu af en toe een probleem. Weer op ons plekje geïnstalleerd (de vaatdoek hing nog aan de boom); lekker een frisse duik in het zwembad. Die duik wordt rechtop staan, want volgens mij de hele camping ligt / staat in het zwembad. We genieten even van de laatste zonnestralen en Koen en de kinderen gaan even toepen. Ik lees even lekker en lees wat mails. Terug bij de camper heeft niemand echt trek; we hebben ook erg laat gegeten. We gaan aan de koffie met appeltaart; heerlijk!!  Daarna wordt het een biertje / wijntje en tortilla chips. Een bijzondere dag weer, ook qua eten! Internet is niet best hier; zo jammer. Dat wordt weer geen verslagen en foto’s uploaden (en ik werk het elke dag netjes bij hoor!). Heerlijk buiten zitten; het is hier ’s avonds frisser dus een trui aan. Een verademing na al die warmte. Morgen gaan we naar San Francisco; we zijn weer super benieuwd.