Zaterdag 30 juli – van Malibu naar LA

Door Reisverslag West-Canada - 31-07-2016 16:21

Vroeg opstaan vandaag. De camper moet nu helemaal opgeruimd worden. We verzamelen de slaapzakken en lakens / kussens / handdoeken die we gehuurd hebben bij de camper verhuur. Onze eigen “oude” dekbedovertrekken die we meehadden kunnen weggegooid (moet toch wat ruimte in de koffer geven). Overgebleven – aangebroken etenswaren gooien we weg. We zetten nog 1 keer koffie en ruimen dan ook het apparaatje op. Zetten we wel neer bij de camper verhuur misschien kan iemand er nog wat mee. Uiteindelijk is alles toch wel redelijk opgeruimd. We krijgen nog een veger en blik van Nederlanders die ook aan het opruimen zijn en zich afvragen hoe schoon de camper ingeleverd moet worden; tja hoe schoon is schoon…. De vloer van de camper is echt vreselijk. Het veger is blik is nog wel even handig. We zweten ons rot – met name Koen – ik kan niet echt lekker door de bocht dus die is aan het boenen. 09.15 dan toch vertrek naar de auto verhuur – althans dat is de bedoeling. Het is nog een uur rijden. En ineens staan we bij de camper verhuur; Shit zeggen Koen en Stefan – ze hebben onderweg de TomTom anders ingesteld (gebruik mogen makend van de carpoolstrook) en daarna het verkeerde adres gepakt. Nou ja, we zijn er nu; dan maar een taxi straks naar de auto verhuur. We zijn – naar later blijkt – 1 van de eersten en hadden best nog wel even om kunnen draaien om eerst de huurauto op te halen zoals eerst de bedoeling was (we zijn weer veel te braaf).  Er wordt niet eens echt gecheckt of de camper wel schoon is ; ze lopen er heel snel even doorheen. Jeetje hebben we ons daar zo druk over gemaakt (ja ja, ik vermeld het gelijk even – ik dan). Hier zien we ook smalle bruine glazen hokjes waar mensen hun overgebleven spullen neerzetten voor evt volgende huurders – goh hadden we dat geweten; er staan hier tig bezems en vegers en blikken. Wederom;  Bert had al aangegeven dat je vaak spullen mee kon nemen die overgebleven waren; we hebben wel gekeken bij ons vertrek maar deze hokjes nooit gezien. Wij laten hier ook ons koffiezet apparaatje en nog wat onaangebroken etenswaren achter. We lopen naar de balie en het papierwerk is eigenlijk ook zo klaar. Jammer dat we niet wisten dat het zo snel zou gaan, want er stond een taxi klaar maar die durfden we nog niet te nemen. Uiteraard stappen daar andere mensen in en dan is het wachten. Het duurt allemaal zo’n 40 minuten; er wordt ook nog een taxi voor onze neus weggekaapt want inmiddels zijn we niet de enigen meer die de camper komen inleveren. Het staat vol met allemaal terugkomers. In de taxi naar Alamo verhuur – dit verloopt soepel. Auto ophalen, koffers en rugzakken inladen en dan naar het hotel. Koen moet echt weer even wennen aan het besturen van een auto, na bijna 2 ½ week in de camper te hebben gereden; jeetje wat stuurt het licht allemaal! 1 kamer is al klaar dus daar kunnen we onze koffers neerzetten. Pffff, nooit echt leuk zo’n laatste dag; toch willen we nog wel wat van onze laatste uren in LA wat maken. We halen – je raadt het al – even een hamburger bij (deze keer) Burger King en gaan dan naar Venice Beach, het trendy strand van LA waar je kunt zien en gezien kunt worden. De auto raken we voor USD 25 kwijt (tot 21.00 uur); grappig om te zien, de auto’s worden hier “gestapeld”; ze worden op een soort brug gereden en omhoog gezet waardoor er 2 auto’s boven elkaar kunnen staan. Dat inrijden wordt door het personeel zelf gedaan en je laat ook je sleutel achter; beetje gek; maar we zijn niet de enigen dus doen het maar. Venice Beach is een kleurrijk geheel van straatartiesten, bont gekleurde souvenirwinkels, (goedkope) kledingwinkeltjes, tattooshops, een markt waar van alles en nog wat verkocht wordt variërend van schilderijtjes tot kettingen / armbandjes, lokale spullen en ga zo maar door. Verder kun je hier sporten, er wordt krachttraining gedaan (in de open lucht – “gezien worden!”), je kan hier squashen (met de hand; eigenlijk lijkt het op kaatsen tegen een muur), basketballen, beachvolleyballen en natuurlijk kan je gewoon lekker gebruik maken van het strand. Koen en de kinderen kijken in eerste instantie weer even bij een straat optreden van een stel dansers (en vlotte praters); ik loop even door; vind daar nooit zo veel aan en ben ook bang dat ik eruit gepikt wordt als er iets moet gebeuren (dat was vroeger altijd zo).  Als ik weer terug kom lopen – ja hoor – staat Koen er tussen als “rijke blanke man”. En het duurt en het duurt – uiteindelijk springt 1 van de knullen over zo’n 10 naast elkaar staande mensen; knap staaltje maar wel langdradig. Ondertussen halen ze geld op. Prima hoor, zij proberen hun geld te verdienen door anderen te vermaken en dat lukt heel goed. Dat alleen met z’n allen op commando klappen en juichen (doen ze hier trouwens heel gemakkelijk) is niet zo mijn ding Koen heeft het overleefd en als het goed is hebben we uiteraard weer wat gefilmd en gefotografeerd. Stefan en Koen gaan even zwemmen. Er is hier inderdaad een geweldige branding; het is een heerlijk strand vinden de mannen, lekker glooiend – geen stenen. Daarna even lekker liggen op het strand. Overal is ook muziek. Het is een kakafonie aan geluid en van mensen. De omgeving is kleurrijk, maar de mensen die hier rondlopen ook! Martijn, Rianne en ik zwemmen verder niet. Tegen zessen weer verder paraderen over de boulevard, nu de andere kant. Je blijft je verbazen over alle types hier. We drinken koffie en kijken dan bij een skatebaan waar – het meest mannen – hun kunsten vertonen op een skateboard; leuk om te zien. We overleggen even wat we nu gaan doen; gaan we nog rondrijden in LA  - misschien nog even naar Beverly Hills of blijven we hier. Stefan kijkt weer even op Google Maps (handig hoor) en we besluiten om hier te blijven. Ook de jeugd geniet van de relaxte sfeer hier – dit is LA maar dan toch weer heel anders! We belanden bij een eettentje wat er wel goed uitziet. De jongens bestellen een biertje (en dat lukt!) uiteraard wordt er gevraagd of ze 21 zijn en Stefan kan dat beamen, Martijn ook (bijna toch – september…). Ze vragen gelukkig niet naar een ID. Onze dame die bedient heeft zelf een tijdje in Amsterdam gewerkt; super aardig mens die alle kanten wel op wil. Koen fotografeert de ondergaande zon. Dan komen we tot ontdekking dat het al 20.00 uur is – oh Je, hoe doen we dat met de auto… Koen besluit om er heen te lopen en te kijken of er wat te regelen valt. Ons eten is al besteld, de dame in kwestie heeft het eten al wat “versneld” maar omdat Koen nu toch eerst gaat kijken – komt ons eten inderdaad snel en dat van Koen houdt ze nog even achter. Onze gerechten smaken voortreffelijk; had ik hier niet verwacht. We raken aan de praat met een gezin wat er ook zit – zij komen uit Leeuwarden en gaan morgen met dezelfde vlucht als wij – weer naar huis; hoe bedoel je toevallig! Ze hebben een soortgelijke reis gemaakt als wij alleen met auto / hotel. Even wat ervaringen uitwisselen. En inmiddels wachten we op Koen… en het duurt en het duurt; oh we hebben echt medelijden met hem. De vrouwelijke ober vindt het ook super lullig. Toch maar even proberen te bellen. En ja hoor, Koen heeft uiteindelijk de parkeerplaats gevonden (was toch verder lopen dan verwacht) en kon daar niet blijven staan. Ach dacht Koen, als ik nou parallel aan het strand rijd dan moet ik toch een keer goed uitkomen (Pa, vindt Stefan - wel stoer van je hoor – dat je denkt dat je in LA de weg wel even weet – valt best mee qua grootte die stad….). Hij kan het dus niet vinden, rijdt of te ver door of de straat is geblokkeerd (verboden in te rijden).  Stefan geeft het adres van het restaurant en we hopen toch echt dat hij bij de strand parkeerplaats kan komen waarvoor je inmiddels niet meer hoeft te betalen. En ja hoor – wij hebben ons eten al lang op – als Koen weer aan komt lopen. Hèhè, wat een gedoe. Koen krijgt onder luid applaus zijn pizza en eet er – gelukkig – lekker van. We zitten gezellig na – en wederom – hebben het even over onze reis. De voors en tegens; dingen die we misschien anders hadden kunnen doen. Allemaal zaken die je pas weet als je het een keer gedaan hebt. Auto / hotels was achteraf ook niet zo gek geweest, waar Rianne weer aangeeft dat ze 3 weken uit de koffer leven ook niet zo’n succes vindt; de camper was beter. Daarnaast konden de mannen nu tijdens het rijden in de camper lekker film kijken of slapen. We waren wel minder wendbaar in een aantal parken, daar was een gewone auto toch handiger geweest. Las Vegas vond de jeugd echt geweldig – hadden we achteraf een hotelletje moeten nemen -  San Francisco was leuk maar vonden ze niet spectaculair. Het Venice Beach van vandaag vinden ze weer geweldig. Bryce Canyon en Monument Valley zijn de high lights qua parken. Waarbij ze achteraf bekeken het kamperen op Mather’s ground (in Grand Valley zelf) waar ’s avonds de herten gewoon langs liepen ook wel weer bijzonder vonden. Eigenlijk hebben we met z’n allen een prachtige reis meegemaakt daar is iedereen het wel over eens. En ja, het met z’n vijven zo dicht bij elkaar gezeten is niet altijd even gemakkelijk en toch – als we erop terugkijken – hebben we het prima gedaan en heel gezellig gehad. Martijn had –zeker in het begin – de grootste moeite om zich aan te passen; geeft hij nu zelf ook volmondig toe. We rijden weer terug naar het hotel. De jongens nemen hun spullen mee naar hun kamer; wij pakken nog wat spullen om en over en gaan dan lekker slapen. Rianne’s koffer is echt aan het einde; gat erin, wieltje eraf. Nog 1 laatste reis en dan wordt het tijd voor een nieuwe! We slapen prima al merken we wel dat we vlak bij het vliegveld zitten; veel laagvliegende (landende) vliegtuigen.

Reacties

( O) ma en (O) pa de Visser 31-07-2016 21:55 {{button-41160}}

lieve allemaal,
Langs deze weg bedankt voor de 20 prachtige reisverhalen en de 135 mooie fotoos.
We gaan de komende tijd vast nog heel veel verhalen van jullie horen en ook nog veel fotoos zien.
Dikke tuut van ons.
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan