1 augustus 2016: Zion NP - Bryce Canyon NP

Vannacht heeft het geregend waardoor het aangenaam is als we gaan ontbijten. Vanuit het restaurant zien we op de parkeerplaats een renkoekoek langslopen. Deze vogel is beter bekend als Roadrunner (jawel, de tekenfilm). We hebben trouwens al heel wat wildlife gezien. Variërend van kleine muisachtige en eekhoornachtige dieren tot hagedissen, een slang (kleintje van maar een centimeter of 50) en veel hertachtige dieren. Heel leuk zijn de kolibries die we regelmatig zien. Deze levendige vogeltjes zijn niet veel groter dan een centimeter of acht en vliegen naar bloemen om daat vervolgens stil in de lucht voor te blijven hangen terwijl ze met hun snavel in de bloem gaan om de nectar te drinken.

Het eerste deel van de relatief korte rit van vandaag gaat nog door Zion NP. Via een aantal haarspeldbochten stijgen we behoorlijk en rijden we door een schitterend landschap van bruinrode en lichtgrijze bergen. Op een gegeven moment rijden we over een heuvel en zijn we ineens de bergen uit en rijden we door een glooiend landschap. Mark heeft een boek gekocht over mineralen in Utah en er staat een adres in van een rock shop waar men informatie geeft waar septariaanse nodules te vinden zijn. Dit zijn holtes waarin zich een fossiel bevindt en die verder opgevuld zijn met calciet. Aan de buitenkant zien ze er echter uit als ronde stenen. De vriendelijke eigenaar geeft ons inderdaad een tekening en aanwijzingen. We rijden erheen via een onverharde weg en vinden het pad naar de vindplaats. Na enig zoeken vinden we inderdaad de nodules, evenals seleniet, wat eruit ziet als dunne plaatjes glas die op elkaar zijn gelijmd.

Vervolgens rijden we door naar Bryce Canyon. Eigenlijk is dit een serie halvemaanvormige canyons die achter elkaar liggen. We rijden eerst naar het verste punt om van daar via de diverse stopplaatsen naar het begin te rijden. De rotsen in Bryce Canyon zijn intens oranje van kleur. Ook de vorm is opvallend. Veel rotsen zijn zeer smal en lijken eerder op torens dan op rotsen. Deze worden hoodoo genoemd. Ook zijn er natuurlijke bruggen en grillig gevormde rotsen. Het wordt een betje eentonig, maar ook Bryce Canyon NP is bijzonder indrukwekkend. Bovenal is het uniek niet te vergelijken met iets anders.

Helaas slaat het weer om en komen er onweersbuien. De park rangers vragen iedereen weg te gaan van de rand van de canyon omdat het gevaar van blikseminslag te groot is. We kunnen het laatste deel van de canyon dus niet bekijken. Ook 's avonds wordt het niet meer helder. Hopelijk kunnen we morgenochtend nog een keer terug om dat deel van Bryce Canyon te bekijken.