Het begin van onze reis

Door W.K. de Vries - 18-07-2016 17:25

Nadat we noodsvroeg waren opgestaan, naar Düsseldorf gereden waren en onze koffers hadden afgegeven, kon onze reis beginnen. Er stond ons een lange dag te wachten. Na twee uur vliegen en wat rondjes boven Londen te hebben gevlogen, stapten we over op het vliegtuig naar San Francisco. De reis van bijna elf uur werd op het vliegveld van San Francisco nog met een uur verlengd vanwege een verkeerde pier en een kapotte deur. Hierna was het blijkbaar nog niet genoeg geweest met de vertraging, want eenmaal uit het vliegtuig konden we na lang wachten slechts twee van onze vier tassen ophalen. Ruim twee uur later dan gepland stapten we met onze twee tassen de taxi in richting ons hotel. Onze kamer was groter en luxer dan verwacht met een veel te grote tv en enorme bedden waar we gelijk even een uurtje op zouden gaan liggen om bij te komen van de reis. De bedden waren niet alleen erg groot; blijkbaar lagen ze ook heerlijk, want na drie uur werden we pas wakker van de wekker die al twee uur geleden was afgegaan... Met een stadsplattegrondje in de hand slenterden we over Grove Street en kochten een sandwich (en een nieuwe tandenborstel i.v.m. vermiste bagage). Terwijl de nacht geleidelijk over de stad trok, kwamen er ook steeds meer daklozen de straat op die niet voorzichtig gebruik maakten van verschillende soorten drugs en alcohol. Na de prachtige City Hall, verhuld in de kleuren van de Franse vlag naar aanleiding van de aanslag in Nice, te hebben bewonderd keerden we terug naar ons hotel waar we vroeg ons bed indoken. 

Hoewel de wekker om 7.30 stond, waren we allemaal om 6.15 al wakker en zaten we om 7.00 uur aan ons ontbijt in de typisch Amerikaanse ontbijtruimte. Met een koffie to-go in de hand gingen we met de bus naar het Golden Gate Park waar de kou (zo'n 15 graden) ons niet afschrok om langs het strand te lopen en de echte Nederlandse molens - toepasselijk bij het weer - niet te missen waren. Na even door het park te hebben gedwaald en mooie meren, bomen en dieren te hebben gezien, trokken we per bus verder naar de Golden Gate Brigde. Het rode, zich half in de mist verschuilende gevaarte, werd door vele toeristen met selfiesticks vastgelegd. Ook wij schoten onze plaatjes waarna we al snel doorreden naar Fishersman's Warf. De zon die gelukkig weer tevoorschijn kwam, de vriendelijke mensen, maar vooral de gezellige straatjes maakte deze wijk één van de mooiste die we ooit gezien hadden. Na een echte Amerikaanse burger bij in-and-out Burgers te hebben gegeten, hadden we genoeg energie om de schattige winkeltjes te bezoeken, zeeleeuwen te spotten en vervolgens naar Lombard Street te lopen waar we niet de enigen waren die de bizar steile heuvels wilden bewonderen. Dat San Francisco op 43 heuvels ligt, konden we ondertussen wel aan onze benen voelen. Terug slenterend naar pier 33 wachtten we op onze boot richting Alcatraz. In de gevangenis, op twee kilometer van het vasteland, konden we een kijkje nemen in het leven van honderden gevangenen die tussen 1939 en 1963 op het eiland leefden. Na deze beklemmende maar bijzondere ervaring was het tijd om in North Beach in een park en op een terrasje even bij te komen en te genieten van een gezellig sfeertje met veel Italiaanse invloeden. Inmiddels was het al avond, dus keerden we terug naar ons hotel waar gelukkig Toms tas op ons stond te wachten. De lange dag sloten we af met wat noodlesoup en een Toy Story film. 
 
Zondag was onze dag om door te reizen naar Yosemite National Park, maar daarvoor kon het natuurlijk niet ontbreken om The Painted Ladies te bezoeken en uiteraard onze Jeep op te halen. Toen we rond 11 uur terug kwamen bij ons hotel werd ook eindelijk Willemijns tas gebracht en konden we helemaal compleet op doorreis naar onze volgende bestemming. Ons uitzicht veranderde van een volgebouwde stad met gekleurde huizen naar duinachtige heuvels met in de verste verte geen water te bekennen. In een klein dorpje met enkel een Mc Donalds's en een 7Eleven zijn we even gestopt om wat drinken te halen. Verder op de weg reden we nog langs een man die uit hout geslepen beren (als symbool van California) verkocht. Met hier en daar een huisje in the middle of nowhere kwamen we op onze nieuwe locatie aan. Het schattige hotelletje lag op 40 minuten rijden van Yosemite waar we direct naartoe reden. Rijdend langs prachtige beekjes, hoge bergen en kleine watervalletjes kwamen we aan bij de ingang van het park. Na nog geen half uur te hebben gereden, stonden we ineens helemaal vast tussen honderden andere auto's. Voor zeker anderhalf uur mochten we van dit uitzicht genieten. Toen het eindelijk weer ging rijden (het bleek gewoon twee keer zo druk als normaal te zijn, met zo'n 8000 auto's op een dag) konden we met het avondschermerlicht nog een mooie wandeling maken naar de watervallen waar het water van honderden meters naar beneden stroomde en uitmondde in een prachtig beekje. Na dezelfde reis terug te hebben gereden, hebben we bij een 'Amerikaans gezellige' pizzatent met zijn vieren een poging gedaan één XL-pizza op te eten, maar zonder succes. Met een doggybag gevuld met pizza in onze hand reden we terug door het prachtige Western dorpje. In het mooie Mariposa heb je geen fantasie nodig om je de cowboys rijdend op hun paarden voor te kunnen stellen. 
 
Foto's volgen snel!
liefs van ons allemaal
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan