Dag 0 | Inpakstress & verdwenen powerbanks

Zestien jaar geleden leerden we Dave en Paula kennen, tijdens onze huwelijksreis in het westen van de USA. We riepen toen in ons jeugdig enthousiasme 'Hier komen we ooit nog eens terug, met onze kinderen!'. Volgens de overlevering was het in San Francisco, ergens op Fisherman's Wharf. Hoewel, dat kan ook in de romantiek der vervlogen jaren een paar (honderd) kilometer zijn verschoven :-). In de jaren daaropvolgend kwamen ook daadwerkelijk die kinderen en bleek de band met Dave en Paula uit te groeien van 'vakantievrienden' tot 'echte vrienden'. Waar dat soort wilde reisplannen in de praktijk vaak luchtballonnetjes blijken, werden ze vijf jaar geleden een stuk concreter door een gezamenlijke spaarrekening te openen. Anderhalf jaar geleden werd het nóg concreter toen we de vertrekdatum prikten: 22 juli 2016. En morgen is het dan zo ver: onze tweede reis naar de USA gaat beginnen! 

De hele santekraam zit inmiddels in de reistassen. De inpakstress bereikte eerder deze week al zijn hoogtepunt, maar vanavond kwam daar nog een kleine dosis powerbank-ellende overheen. Koffers open, koffers dicht, gevloek, getier, enfin: aan het eind van het verhaal zat het ding gewoon lang en breed in de handbagage waar hij in hoorde. Kortom: much ado about nothing.

Morgen de eerste tussenstop in Vianen waar we de Schiphol-karavaan completeren met familie Huisman. Dan huphup met de KLM naar New York voor een weekeindje sfeerproeven. Dan bij nacht en ontij op om door te vliegen naar LA waar 2 'beauties on wheels' staan te wachten om opgehaald te worden voor een rondje 'West USA'. Het hele feest eindigt dan een kleine vier weken later in San Francisco. Maar dat duurt nog wel even, gelukkig...

Dit reisverslag is voor de thuisblijvers die benieuwd zijn naar onze capriolen. We zullen proberen om met enige regelmaat wat te schrijven, al is dat voornamelijk afhankelijk van de beschikbaarheid van internet onderweg. We gaan in ieder geval ons best doen!