Dag 4 | Van Oost naar West

De ene jetlag was nog niet verteerd of de volgende kondigde zich al weer aan. Maandagochtend was de ochtend van de verplaatsing van New York naar Los Angeles. Dat betekende wéér vroeg op. De Supershuttle shuttle stond al prachtig klaar om 4.50 en reed ons in no-time naar JFK. De domestic flight met Delta vertrok op tijd, maar had wat last van filevorming op de taxibanen. Desalniettemin landden we een klein kwartiertje voor op schema op Los Angeles International Airport. We stonden ook dit keer razendsnel buiten op de stoep: de bagage was er én erg snel én - niet onbelangrijk - erg compleet. Complimenten aan Delta.

We reden met de hotelshuttle naar het Marriott LAX, waar we werden opgepikt door de chauffeur van Road Bear RV, het camperverhuurbedrijf. We hadden ons eerste 'ooohh'-momentje toen we de PCH1 opdraaiden en links de Santa Monica Pier zagen liggen. De mannen in het gezelschap met GTA-affiniteit (dat waren er toch drie van de vier) pinkten bijna een traantje weg, want die pier stond - net als eigenlijk heel LA - model voor de San Andreas Pier in het spel. Bij Road Bear aangekomen stonden daar twee bijna nieuwe Leprechaun campers van een metertje of tien in lengte naar ons te staren. De uitleg ging in rap tempo, maar gelukkig hadden Dave en ik thuis wat inleeswerk gedaan en de manual al een paar keer doorgebladerd. Iets met grijs en zwart water, generator, zekeringen, luifels, Unleaded 98, propaan. Eindresultaat: dik een uur later reden we voorzichtig maar blij de parkeerplaats van de eerste de beste McDonalds op om een acute hongerklop van Jip te repareren. De eerste miles op de Interstate leidden ons naar de Walmart, waar vier boodschappenwagens werden volgeladen met meuk die op de thuis al vakkundig geprepareerde boodschappenlijst stonden. Een schitterende gasbbq werd aan de haak geslagen, voor een spotprijsje. En de noodzakelijke latexhandschoentjes (voor dat grijze en zwarte water) en materiaal voor de eerste campingmaaltijd. Bij gebrek aan vers vlees en zuivel - raar, voor een enorme supermarkt - moesten we ook nog naar de buurman 'Sprouts' en die beviel eigenlijk een stuk beter dan de Walmart. Maar ja, daar hadden ze dan weer geen barbecues. Daarna ging het huphup richting Malibu Beach RV Park. De duurste kampeerplaats die ik ook in mijn leven ben tegengekomen leverde ook wel meteen het mooiste uitzicht op dat ik ooit in mijn kampeercarrière mocht beleven: een schitterende view op de Pacific. Kost je 170 dollar voor één nacht maar daar krijg je dan ook wel wat voor: kolibries in de bloemen vóór ons, pelikanen in de lucht en dolfijnen in de zee. En het mooiste uitzicht uit een slaapkamerraam 'ever'. Wat een plaatje. De bbq ging er in als koek en met het geluid van de stukslaande branding - vermengd met het monotone asfaltgezoem van de onder de camping doorlopende Pacific Coast Highway 1 - sliepen we in.