Dag 5 | GTA in het echt

Het ontruimingstijdstip van de camping was 12.00 uur, voor die tijd werd de laatste aandacht besteed aan het inrichten van onze mobiele verblijfplaats voor de komende drie weken. De dames gingen selfies maken op het strand, de mannen deden mannendingen met de camper. Het meest ingewikkelde van een RV bleek nog wel de luifel te zijn. Een hele kunst om dat ding weer netjes in te klappen zonder dat het onder het geweld van de ingebouwde veer een deuk in de zijwand slaat. Het ging maar net goed: kwestie van gewenning, vermoeden we. De reis ging vandaag via Santa Monica naar Anaheim. Op de parking naast de Santa Monica Pier konden we onze slagschepen mooi naast elkaar kwijt, na eerst overigens even 48 dollar pp te hebben afgetikt (tja, je neemt vier parkeerplaatsen in beslag dus dan is 4 x 12 dollar niet eens zo heel vreemd). Mede dankzij het forum van AllesAmerika en Google Maps ging het bereiken van die parkeerplaats soepeltjes, want je kan zo'n camper immers bijna nergens fatsoenlijk parkeren in een grote drukke stad. Toch handig als je dan precies weet waar de afslagen liggen en dat je die ook daadwerkelijk kunt nemen met een RV...

Op de pier werd gelunched en daarna 'mochten' de meiden even shoppen en gingen de heren op het strand liggen. Koen en Jip vermaakten zich anderhalf uur in de branding, terwijl Dave en Roel zich amuseerden met parasolverkopers en Baywatch-strandwachten. Geen bevallige Pamela in badpak, maar een gozert met een fluitje die af en toe interessant wilde doen. Had een mooie rode drijver bij zich, dat dan weer wel. Aan het eind van de middag gingen we richting Anaheim. We vielen met onze neuzen in de boter op de Interstates van LA: naar schatting van Paula hebben we toch zeker 40 kilometer file meegepakt. In mijl is dat iets minder indrukwekkend, maar toch ook nog best veel. Het langzame tempo gaf de reizigers die niet hoefden te sturen overigens de gelegenheid om op zoek te gaan naar hét landmark van LA: het Hollywood-sign. Gezien de vermoeienissen van de eerste vakantiedagen werd besloten om een mogelijk in de planning passend bezoekje aan Hollywood toch maar te schrappen en dat was gezien de ellendige drukte die de reis naar Anaheim nog gaf maar goed ook. Gelukkig werden de Hollywood-letters gespot en kon ook dat item op de wishlist worden doorgestreept. In Anaheim werd nog even een lokale grootgrutter aangedaan: El Super. Een vermoedelijk Mexicaanse danwel Spaanse supermarkt, waar we als Westerse toerist toch wel lichtelijk uit de toon vielen. Maar het was een aangenaam bezoek, want de mariachimuziek schalde door de ruimte en verdreef zo het fileleed. Op Anaheim RV Park werden we onthaald door een alleraardigste nachtwaker, aangezien het kantoor al lang en breed dicht was. De kids doken nog even het zwembad in en de bbq - met overheerlijke steaks van El Super - viel in goede aarde. Onze Walmart-gasgrill had zijn waarde nu al bewezen. De nacht was zwoel en klef, de jetlag nog niet helemaal overwonnen. Om half elf konden we vanaf onze plek de vuurwerkshow van Disney al zien. Je zal maar in Anaheim wonen: elk avond weer die twintig minuten van knallende herrie en meurende kruitdampen...