Dag 11 | Wahweap Lake Powell

Het was nog pikkedonker in het bos van Mather campground toen we om half vijf met zijn viertjes te voet richting Mather Point liepen. Helaas kwamen we onderweg geen loslopend wild meer tegen, doch wel een vroege pendelbus die ons netjes afzette bij het bezoekerscentrum. Mather Point was niet ver en we waren een van de eersten. De mooiste en meest prominente rots werd door ons geclaimd en vervolgens was het wachten op zonnestralen. Het werd drukker en drukker om ons heen, maar de dikke band bewolking die oostwaarts boven het landschap hing voorspelde niet veel goeds. Toch zagen we de 'north rim' (zo'n zestien kilometer tegenover ons aan de andere kant van de Grand Canyon) heloranje kleuren om 5:35 uur. Het spektakel duurde slechts een paar minuten voordat de zon zich achter het wolkendek verstopte en we terugkeerden naar de Market voor een ontbijtje. Dat werd genuttigd op ons prachtige kampeerplekje in het bos en langzaamaan werd ook familie Huisman wakker. Na kalmpjes aan te hebben gedaan wilden we rond een uurtje of tien wegrijden in de richting van de volgende halte, Lake Powell, maar direct na het starten van onze camper klonk er een geluid vanonder de motorkap dat nog het meest deed denken aan een espressomachine die op zijn beurt rondjes maakt in een droogtrommel. Waar mijn autotechnische kennis niet verder reikt dan 'ik weet waar de tankdop zit' en ik op mijn allerbeste moment nog net het oliepeil kan aflezen, daar bleek Dave redder-in-autonood want met één blik op het stuurbekrachtigingsvloeistofreservoir zag hij dat daar de crux zat. Er zat namelijk vrijwel niets meer in en de dop zat wat los. Ik beloofde gisteren al dat ik nog terug zou komen op het gehotseknots op de I-40: wel, dit was dus vermoedelijk een gevolg van die rammelrit. Road Bear werd gebeld, de Market had dat spul niet maar gelukkig zat er in GC Village nog een 'shop'. Dat een shop een garage is en geen shop in de zin van winkel wist ik me nog te herinneren van televisie. Het was handig dat we met 2 RV's aan het touren zijn, want ik werd door Dave door Grand Canyon Village rondgereden op zoek naar de shop. Geinig, voor een keer op de bijrijdersstoel! Na wat omzwervingen werd de shop gevonden en de vriendelijke shopmeneer leverde me het laatste flesje met stuurbekrachtigingsvloeistof dat hij op voorraad had. Aangezien alle shuttlebussen van de Grand Canyon ook daar in onderhoud zijn, hoop ik niet dat later op de dag een van de chauffeurs ook nog last heeft gekregen van zijn stuurbekrachtiging...

Teruggekeerd bij de parkeerplaats van Mather werd het busje geleegd in het daarvoor bestemde reservoir en na wat tegensputteren liep onze RV vervolgens weer als een spreekwoordelijk zonnetje. De korte trip van vandaag ging het eerste uurtje langs het oostelijke deel van de South Rim, de zuidrand van de Grand Canyon. We hadden onze dosis GC ruimschoots gehad dus we reden de laatste viewpoints voorbij. Op een bepaald moment reden we door een kloof en het was net of we in Disneyland van Adventureland naar Frontierland gingen: in een klap was het landschap veranderd van de grillige kliffen van de Canyon in de typische cowboy-style roodstoffige uitgestrekheid van de Arizona plains. We stopten bij Horseshoe Bend, een mooie meander in de Colorado-river die in de loop van miljoenen jaren is uitgesleten in het plateau. Dat ons tweedaags verblijf in het naburige Wahweap RV Park aan Lake Powell een heet verblijf zou gaan worden werd inmiddels duidelijk. De temperatuur ging naar duizelingwekkende hoogtes en daarom werd verkoeling gezocht in de Walmart, de McDonalds en de Subway. Volgeladen met proviand bereikten we via de Glen Canyon Dam (zestien jaar geleden al bezocht en daarom nu overgeslagen) onze schitterend gelegen camping aan Lake Powell. Een tiental minuutjes lopen van het rode zandstrand en met een mooi panorama-zicht op de typische Arizona-vlaktes met her-en-der al wat Monument Valley-achtige 'buttes'. Dreigende onweerswolken kondigden zich aan zodat er wat haast gemaakt werd met de barbecue. Dat bleek achteraf allemaal haastige spoed geweest te zijn, want afgezien van een klein spatje midden in de nacht bleef het droog. We doken vroeg in de RV, we hadden er vanwege de zonsopgang immers al een lange dag op zitten. De airco zoemde ons in slaap.