Dag 25 | San Francisco & Alcatraz

's Ochtends werd geprobeerd om de resterende spullen in de koffers te krijgen, iets dat wonderwel lukte. Dankzij de handweger werd duidelijk dat we zelfs onder het toegestane bagagegewicht zouden blijven, en dat was gezien de shoppingsessies van afgelopen weken best opzienbarend te noemen. Maar we hadden San Francisco nog voor de boeg en dus nog tijd genoeg voor het inslaan van meer souvenirs.

We waren ruim op tijd bij het Road Bear-kantoor en kwamen in de rij voor de inname van onze campers. Dat ging redelijk snel en na het achterlaten van onze overbodig geworden kampeerspullen werden voor ons twee taxi's geregeld om naar het hotel in San Francisco te gaan. De in eerste instantie geplande route via de BART-trein leek ons toch te vermoeiend. Tijdens het wachten op het transport zagen we de helft van onze kampeerinventaris alweer voorbij komen: de bbq-tang, kleerhangers en de opbergbakjes vonden al direct nieuwe eigenaars. De bbq bleef vooralsnog achter bij Road Bear, maar die zal ongetwijfeld nu ook al wel een nieuw baasje hebben gekregen. Dat krijgt de camper van Dave en Paula overigens ook: die werd voorzien van het bordje 'sale' nog voordat onze vrienden hun bagage hadden uitgeladen. Dat was meteen ook een van de belangrijkste redenen waarom we voor Road Bears hadden gekozen: de RV's zijn bijna altijd hagelnieuw. Afgezien van ons stuurbekrachtigingsvloeistof-probleem en van een loszittende ruitenwisser-zekering in Dave's camper hebben onze trouwe jongens het dan ook prima gedaan deze weken. We hebben onderweg een aantal campers gezien - en met name gehoord - van andere verhuurders waar van alles aan leek te mankeren... 

Dave en ik deden onze laatste 'handshake', iets dat gedurende de roadtrip was ontstaan na elke succesvolle afgelegde etappe. Met een laatste blik op het imposante camperpark van Road Bear reden we in onze taxi's naar het Kimpton Buchanan hotel aan de rand van Japantown in SF. Na ons geïnstalleerd te hebben in de prima kamers wandelden we via de steile straten van de prachtige stad richting Union Square waar we wat shopten en van de zon genoten. Via Lombard Street, de naar eigen zeggen bochtigste straat ter wereld met acht haarspeldbochten, liepen we terug naar het hotel. We verbaasden over de toegenomen belangstelling voor dit weggetje, want de drukte die er nu heerste konden we ons niet meer herinneren van zestien jaar terug, Er staat tegenwoordig zelfs een verkeersregelaar om te voorkomen dat onbenullige (voornamelijk Japanse) toeristen worden overreden door doorgaand verkeer...

Na een opfrissertje in het hotel gingen we richting Pier 33 om in te schepen voor de tour naar Alcatraz, de voormalige strengste gevangenis van de USA (tegenwoordig een beschermd cultureel erfgoed). Omdat de inspanningen van de Panorama Trail nog niet uit ieders kuiten waren verdwenen verkozen we ditmaal het openbaar vervoer. Lijn 2 en 3 stopten voor de deur van het hotel en bleken een prima middel om San Francisco te ontsluiten. Na overstap op een andere buslijn aten we een hapje in de buurt van Fisherman's Wharf en liepen daarna haastig door naar de boot. De avond-boottocht naar Alcatraz leverde een mooi zicht op de skyline van de stad en op de Golden Gate, al was van die brug vanwege de mis nauwelijks wat te zien. De ondergaande zon speelde een mooi spel met de mistdeken en de wolken daarboven en dat leverde een schitterende aanzicht op. De boot voer een rondje om het eiland en meerde vervolgens aan aan de kade. De audiotour was inmiddels iets meer high-tech dan de walkman waarmee we ons in 2000 moesten redden en dankzij het Nederlandse commentaar was het ook goed te volgen voor de jongste onder ons. Het feit dat we van tevoren 'Escape from Alcatraz' hadden bekeken was een gouden greep: de kids herkenden veel uit de film, met name de geënsceneerde cellen met de papier maché-hoofden. Eenmaal terug in de stad pakten we de cable car naar Union Square en na een frisse rit op de treeplanken van het wonderlijke trammetje stapten we over op lijn 3 om terug te keren naar het Kimpton.