1 augustus 2016 - Van Yellowstone naar Grand Teton

De dagen vliegen voorbij. Vandaag staat alweer een verplaatsing op het programma. Grand Teton National Park ligt nog geen 80 kilometer ten zuiden van Yellowstone en het is dus niet ver rijden. Ons reisgezelschap heeft daarom geen haast en kan zelfs uitslapen tot half negen. Sjeetje is door de jetlag nog steeds niet in haar gewone doen, want ze is om zes uur in de ochtend klaarwakker en gaat uit verveling maar liggen lezen in haar bed. Jan weet niet wat hij meemaakt, want in Nederland is deze slaapgrage bosmarmot niet uit haar bed te slaan. Het kan verkeren...

Het ontbijt wordt weer genuttigd in het Lake House Restaurant van Lake Village zoals altijd met een inspirerend uitzicht op het schitterende en vandaag spiegelgladde Lake Yellowstone, de West Thumb daarvan.

 

 

Rolinka en Sjé bestellen pancakes en hoewel ze gaan voor een klein portie, krijgen ze zoveel pannenkoeken voorgeschoteld dat ze die niet op kunnen. Voor het eerst deze vakantie wordt daarom gevraagd naar de bij Amerikanen zeer gebruikelijke doggy bags. Wat je hier in een restaurant niet opeet, krijg je na afloop van de maaltijd in een keurige doos mee naar huis. Sjé en Rolinka kunnen vanmiddag weer genieten van hun overgebleven ontbijt en ze zijn met hun doggy bags zo blij als kwispelende hondjes.

 

 

Na het ontbijt wordt ingepakt, uitgecheckt en nog even een supermarkt bezocht om de voorraden voor het levensonderhoud weer op peil te krijgen. Omdat er nog tijd genoeg is vandaag, wordt in Yellowstone eerst nog West Thumb Geyser Basin bezocht, een andere bezienswaardigheid aan het grote meer. In dit geothermisch nog steeds actieve gebied wordt wederom genoten van pruttelende modderpoelen, kleurrijke warmwaterbronnen en dampende gaten in de grond.

 

 

 

Na een zonnige maar door zwavelgassen overheerste rondwandeling van een uur wordt koers gezet naar Grand Teton. Bas is inmiddels goede vriend geworden van Black Bull en hij geniet er steeds meer van om dit zwarte beest te temmen en in de juiste richting te laten voortbewegen. De andere drie inzittenden laten zich graag als vorsten in de zoevende slee verplaatsen. Helaas is het wat heiïg vandaag, waardoor in Grand Teton de zo karakteristieke scherpe bergtoppen niet goed van afstand te zien zijn. Maar gelukkig komen er nog twee dagen om dit goed te maken.

 

Om 13.00 uur wordt het zuidelijke Visitor Center bij Moose bereikt. Daar haalt Jan de routes en kaarten voor de wandelingen van vanmiddag en morgen. Ook wordt door het viertal een prachtige film over Grand Teton bekeken. Grand Teton is een relatief nog jong uit negen toppen bestaand gebergte, pas 8 miljoen jaar oud, en het beweegt zich door de over elkaar schuivende aardlagen (en na periodieke aardbevingen) nog altijd verder omhoog. De hoogste top heet Grand Teton en is bijna 4200 meter hoog. Omdat de hele bergketen ineens lijkt op te rijzen uit een vlakke hoogvlakte, lijken de besneeuwde toppen extra hoog en indrukwekkend. Omdat in het hotel van de de eindbestemming van vandaag, Teton Village, pas om 16.00 uur ingecheckt mag worden, kiezen onze sportieve avonturiers na de lunch voor een niet al te lange maar mooie trail naar één van de vele bergmeren in dit gebied: Phelps Lake. Het is zonnig en 30 graden, dus de rugzakken worden vol water gestopt. Gelukkig zijn er ook riviertjes en watervalletjes.

 

 

 De Phelps Lake Creek Trail is rustig, dus de kans op een ontmoeting met beren is aanwezig. Gelukkig draagt Jan als een ware bodyguard van de andere drie hikers, de bus Bear Spray met zich mee. 

 

 

Ergens is het wel tegenstrijdig. Het viertal wil graag 'wildlife' zien en natuurlijk ook beren, maar weer niet agressieve of hongerige beren. Dus op advies van de Park Rangers wordt er bij elkaar gelopen, lawaai gemaakt door te klappen of te fluiten, of, onder aanvoering van hoofdzangeres Rolinka, heel hard gezongen. Zij kent welhaast alle liedjes met daarin de woorden 'beer' of 'beren'. Iedereen zingt mee met Rolinka. Het gevolg is dat alle beren, waarschijnlijk ook de tamme beren en de knuffelberen, zich vanmiddag niet laten zien. 

Zo hoopt iedereen aan de ene kant beren te zien, maar jaagt men ze vervolgens zelf weg met allerlei berenliederen. Omdat een echte 'encounter' met een griezelige hongerige grizzly er vandaag door dat gezang dus niet inzit, besluit Jan tijdens de hike tot het houden van een berenontmoetingsoefening. Bas moet doen alsof hij een agressieve beer ziet en Jan moet binnen 6 seconden zijn berenspray uit de holster in de aanslag hebben, klaar om zijn geliefden te beschermen. Rolinka kijkt verschrikt toe en Sjeetje legt de oefening met de camera vast. Het resultaat ziet u hieronder. Laat de beren nu maar komen. Vanaf nu wordt er niet meer gezongen.

 

 

Nou ja, dit verslag wordt weer eens veel te lang. Dan nu maar even snel en kort. De wandeling naar het meer was prachtig, het meer zelf was schitterend, er werden door de arendsogen van Rolinka nog hertjes op drie meter afstand gespot onderweg, en na afloop smaakte in het prachtige hotel in Teton Village de pizza heerlijk. Er was weer zoveel dat er doggy bags aan te pas moesten komen. Morgen tijdens de wandeling rondom Jenny Lake met uitzichten op Grand Teton wordt er dus vrijwel zeker weer pizza gegeten. Koude maar overheerlijke pizza carne en pizza funghi. Nu al zin in!

 

 

Tot morgen allemaal!