12 augustus 2016 - Page; Antelope Canyon en Lake Powell
Door Jan, Angélica, Bas en Rolinka - 13-08-2016 08:39Dag 16 - over een een kleurrijke kloof, kajakken en een
cowboy-BBQ
Omdat een beeld meer zegt dan 1000 woorden, komen vandaag weer
eerst de beelden en dan pas die 1000 woorden.
Antelope Canyon is nog maar een jaar of 12 geleden ontdekt als
fotogeniek natuurwonder. Het is een zogenaamde Slot Canyon, een
smalle kloof met hoge wanden die erg dicht bij elkaar staan. Deze
gleuven in de rotsen worden gevormd in overwegend droge gebieden
waar incidenteel heftige overstromingen plaatsvinden. Tijdens
dergelijk natuurgeweld schuurt het water met steen en ander puin
door zachtere rotslagen heen, waardoor smalle, soms wel 40 meter
diepe canyons ontstaan. Nabij Page liggen er een aantal in een rood
woestijnlandschap. De Upper Antelope Canyon is de bekendste en
trekt inmiddels honderdduizenden toeristen per jaar. Jan en Sjé
zijn er in 2012 al eens geweest, maar vanochtend met Bas en Rolinka
doen ze de trip maar wát graag nog een keer.
De kleine, maar vanwege zijn vormen en zijn per uur constant
veranderende kleuren, indrukwekkende kloof wordt door Indianen
geëxploiteerd en dat doen die jongens heel handig. Ieder uur
stoppen ze letterlijk karrenvrachten vol toeristen in hun Four
Wheel Drive Trucks en dan rijden ze die vanuit Page in een
kwartiertje over een deels onverhard en hobbelig woestijnpad naar
de ingang van de smalle kloof. Daar aangekomen lijkt het net een
grote processie. Omdat de kloof zo smal is, loopt er één rij
toeristen nieuwsgierig de kloof in, terwijl de toeristen die al aan
het eind geweest zijn, verwonderd weer terug uit de kloof komen en
dan direct weer de trucks in worden geloodst om teruggebracht te
worden naar Page.
Jan, gewapend met twee camera's, schiet in de 40 minuten
durende wandeling tientallen foto's van de zo bijzondere canyon.
Hij wordt aangemoedigd door de gids die uitstekende adviezen geeft.
De met zijn grote Canon-camera gemaakte foto's kunnen helaas thuis
pas verwerkt en getoond worden, maar de plaatjes die Jan met de
kleine handcamera schiet, staan deels al hierboven en ook in het
foto-album (klik hiervoor op de aparte link).
De kloof blijft je boeien, ook als je er al eens eerder bent
geweest. Bas en Rolinka zijn er vandaag voor het eerst en kijken
hun ogen uit.
Na het bezoek aan de kleurrijke en wonderlijke kloof is er een
uurtje pauze. Die wordt vanwege het gratis internet in de
plaatselijke McDonalds doorgebracht, uiteraard met de nodige
versnaperingen.
Om 12.30 uur start het actieve gedeelte van de dag: kajakken
op Lake Powel. Een gids, Brett geheten, begeleidt onze helden
gedurende een drie uur durende kajaktocht over Lake Powel naar een
aantal prachtige plekken, onder andere naar een smalle ondergelopen
canyon die nu de Antelope Creek heet. Lake Powel is, zoals gisteren
al gemeld, ontstaan na de aanleg van de Glen Canyon Dam, dus varen
op het immens grote stuwmeer met talloze zijvertakkingen betekent:
varen over diepe ondergelopen ravijnen. Het is voor iedereen een
geweldige ervaring. Bas en Ro delen een kayak en Jan en Sjé ook. De
twee 'jonkies' varen het vaakst voorop, maar dat komt doordat in de
boot van 'de oudjes' Sjé regelmatig in haar eentje peddelt omdat
Jan dan foto's maakt.
Het is zonnig en 37 graden Celsius, maar door het verkoelende
water valt de hitte mee. Na anderhalf uur peddelen (en genieten van
de prachtige omgeving) heeft gids Brett een verrassing in petto. We
meren aan en stappen uit de kajaks. Brett moedigt de mannen in het
gezelschap aan om te gaan zwemmen én ook om een sprong van een hoge
klif te maken. Bas volgt de gids, Jan neemt de foto's wel. Brett
doet het Bas voor en springt van een 7,5 meter hoge rots in het
meer. Bas is dapper en helemaal in zijn element en volgt het
voorbeeld van Brett. Hulde!
Als je zoon het durft, dan moet je als vader niet
achterblijven, denkt Jan. Dit is je kans om te bewijzen dat je als
'hoogtevreselijke' vader ook iets in je mars hebt. Dan klimt ook
deze normaal gesproken angsthaas met zijn hoogtevrees omhoog. Hij
loopt naar het afspringpunt en springt zonder te kijken van de hoge
rots naar beneden, met een grote plons het 60 meter diepe water in.
Hij springt (ja, vanwege toch die hoogtevrees) echter zo snel van
de klif dat de fotocamera in handen van Sjé nog niet gereed is.
Zo'n gedurfde sprong, een ware heldendaad voor iemand met
hoogtevrees, maar geen foto! Een drama!
Omdat er toch echt bewijsmateriaal (voor onder anderen broer
Ab Mulder en vriend Theo Woldberg) moet komen, besluit Jan zijn
gewaagde sprong te herhalen. Bas doet ook weer mee. En daar gaan
ze, twee dappere Mulders, opnieuw de hoogte in, de klif op. Als er
geen water in Lake Powel zou staan, zouden de twee nu 70 meter
boven de grond staan.
Nu staat de camera gelukkig wel aan. Eerst maakt Sjé een foto
van de twee zwaaiende helden op de klif en dan gaat pa zijn zoon
voor in de sprong. Twee stoere Sky Divers boven een (oké,
ondergelopen) ravijn, daar springen zij manmoedig hun natte lot
tegemoet. Voor de tweede keer deze middag.
Na deze (althans voor Mulders) ware heldendaden wordt er nog
een kwartiertje lekker uitgezwommen en van lagere hoogtes gedoken
en dan wordt de terugreis per kajak aanvaard. Brett leidt onze
helden veilig terug naar het beginpunt en om 16.00 uur brengt Black
Bull het gezelschap terug naar het hotel, waar nog een paar uur
wordt nagenoten van de mooie dag.
Maar het feest is nog niet over. De vier eten vanavond bij Big
John, die de beste en gezelligste BBQ-feesten van Page verzorgt.
Zijn specialiteit is 'pulled pork' dat de hele dag al in grote
rokende ketels op eikenvuur is klaargemaakt. Bij Big John eet je,
heel bijzonder, aan lange tafels onder het afdak van een oud
vervallen benzinestation, waar aan één kant een podium is neergezet
waarop een heuse cowboy-band live allemaal bekende country-songs
ten gehore brengt. Aan de andere kant wordt er onder leiding van
een dans-cowboy ge-line-danst door de tientallen hongerige
laatkomers die wachten op een plekje in dit bijzondere restaurant.
Ons viertal zit vanavond eerste rang en geniet van het eten, van de
muziek en van de ambiance. Wat een prachtige afsluiting van een
wederom super mooie dag!
Allemaal weer veel liefs en de allerhartelijkste groeten van
Bas, Rolinka, Sjé en Jan. Tot morgen, als er tenminste internet is
op de North Rim. En bedankt voor jullie lieve en leuke reacties.
Fijn dat jullie ons in de smiezen houden.
Reacties
Heleen 13-08-2016 12:03 {{button-41979}}
En al dat moois!
Heerlijk genieten met elkaar!!
Dikke 😘
Els 13-08-2016 12:55 {{button-41980}}
Rieta 13-08-2016 13:47 {{button-41983}}
Cliff 13-08-2016 14:05 {{button-41985}}
ab 13-08-2016 15:18 {{button-41987}}
Ineke Brouwer 13-08-2016 16:25 {{button-41990}}
Misschien beter om foto's met kleding aan te maken?😉😉
Ik geniet van jullie avonturen!
Liefs
Ineke
Ciel en Harrie 13-08-2016 21:48 {{button-41997}}
Nou Jan de hoogtevrees is nu van de baan? 😂😂😂😂
Franz en Dirk 13-08-2016 21:50 {{button-41998}}
Jan, van harte gefeliciteerd met je letterlijke "sprong in het diepe"
Ook het cowboyfeest ziet er erg gezellig uit, alleen we zien geen foto's van het line dansen, beetje jammer!
Tot morgen!
Pa--Gerard 14-08-2016 08:22 {{button-42001}}
Veel plezier
Lydia 15-08-2016 13:57 {{button-42054}}
Erik 15-08-2016 21:03 {{button-42062}}
Het is een feest (van herkenning soms) om jullie reisverslag te lezen. Leuk hoor. Geniet nog even.
Erik & Jacqueline
Judith 16-08-2016 21:16 {{button-42100}}