Niagara Falls & Toronto

In het holst van de nacht stijgen we op. Dag Whitehorse, dag Yukon! Je hebt ons positief verrast. We vliegen via Vancouver naar Toronto. De opkomende zon danst sprookjesachtig op de besneeuwde Rockies ver beneden ons. Voor ik Rik ga platknuffelen en kan zien hoe ons nieuwe huis er ook alweer uitziet, brengen we nog twee dagen door in Toronto. Dat is "even wennen". Want wat zijn hier veel mensen! En overal winkels! Hoe werkt die metro? Wat is het héét! Het zweet gutst in straaltjes langs de backpack (sorry Jan :-). 

Op woensdag brengen we een bliksembezoek aan Niagara Falls - de driedelige waterval in de gelijknamige rivier. Mensen klagen soms dat de treinen in het buitenland wél op tijd rijden. Here's why: hier rijdt er één trein per anderhalf uur en je moet 45 minuten voor vertrek klaarstaan om drie keer je kaartje te tonen. Daarvoor krijg je een zachte, schone stoel, WiFi en voldoende ruimte om je benen te strekken terug. 

Ook de Niagara Falls zijn "even wennen". Of even "wenen", allemachtig een kermis! De watervallen zelf zijn bulderend schitterend, maar de grote hotelketens, Hard Rock Cafe, souvenirwinkels, casino's, zipline, dierentuin en Elvis-imitators bekoren me minder. Naarmate we verder langs de rivier lopen, dunt de druk fotograferende meute uit en wordt het uitzicht beter. Na een korte pauze in een zonnig park (korte broek! Blote armen!) steken we in ruil voor $0,50 de grens naar Amerika over om het watergeweld van de andere kant te bekijken. Hier is veel meer groen, minder toeristische troep én sta je bijna met je tenen in het water. Erg bijzonder en leuk dat je de watervallen zo goed ziet.

Na een rap ontbijtje in een bomvolle ontbijtzaal waar alles behalve zeer krokante bacon en scrambled egg op is, maken we een rap rondje door Toronto. 

Toronto is een sympathieke stad waar hypermoderne wolkenkrabbers en oude kerkjes in dezelfde straat te vinden zijn. Ik bekijk prullaria in Chinatown, de snoezige huisjes in Little Italy en leuke winkeltjes in de hippe wijk Kensington Market, waar je ook keuze hebt uit talloze pittoreske eettentjes (maar niet om 11:07). Uiteraard knip ik ook snel een foto van de City Hall. De CN Tower vind ik weinig spannend, maar de meute Blue Jays-fans bij het naastgelegen stadion zijn aandoenlijk.

Knabbelend aan een broodje aan de waterkant van Lake Ontario prijs ik me maar weer eens gelukkig met mijn werk! Ik ga nu op zoek naar wat souvenirs (wie wil er nou geen sleutelhanger met een moose?) en dan op naar de luchthaven. Maple Leave Time. Het was een te gekke trip! Bedankt voor het meelezen. Air Canada, Fraserway, Tioga Tours en Karin Gomes, heel veel dank voor het mogelijk maken hiervan!

Groetjes, 

Emma