Woensdag 3 mei 2017: Het wordt warmer

Inderdaad, we hadden vandaag te maken met geleidelijk oplopende temperaturen. Tot ruim 25 graden in Osoyoos. Tijd dus ook om gebruik te maken van de airco. En dat is een probleem, hij doet het niet goed. Een van de komende dagen maar even bellen. Terug naar vandaag.

Vanuit Princeton zijn we de Similkameen Valley ingereden. Het landschap wordt beheerst door de Similkameen River, die in Manning PP ontspringt en uitmondt in de Columbia River op de grens met de VS. Het is duidelijk een vruchtbaar rivierdal. Onderweg kom je af en toe door een dorpje, zoals Hedley. Rond de eeuwwisseling (1900) werkten 1000 arbeiders in de goudmijnen van Hedley, maar tegenwoordig is het een gehucht van 400 inwoners. De Mascot Mine kan nog bezocht worden.

Iets verderop kom je in Keremeos. Dit kleine plaatsje wordt omringd door uitgestrekte fruit- en groenteplantages, en is juist nu met alle bloesemende fruitbomen een betoverend gezicht. We maken een tussenstop bij de gerestaureerde Keremeos Grist Mill. Het is een idyllisch gelegen oude molen‚ die nu als pioniersmuseum dient. Hij blijkt echter nog gesloten. Maar een alleraardigste dame laat ons toch binnen en we mogen vrij door de tuinen en langs de oude watermolen (de oudste van Canada) dwalen. Canadezen zijn trots op hun geschiedenis (al is die kort) en willen dat graag laten zien.

Vervolgens rijden we de Okanagan binnen. De Okanagan is vooral bekend door zijn uitgestrekte boom- en wijngaarden. Je kunt overal wijn proeven en kopen. De weg volgt de oevers van het 12 km lange Skaha Lake met fraaie vergezichten. Bij Vaseux Lake wordt het landschap indrukwekkender, met enorme rotsen en kale hellingen. Je moet hier op je hoede zijn voor kudden moeflons op de heuvels. Van Oliver tot Osoyoos verraden de vele fruitkraampjes langs de weg de alomtegenwoordigheid van boomgaarden.

Osoyoos ligt niet ver van de Amerikaanse grens aan het Osoyoos Lake, met het warmste water in Canada. Met zijn architectuur in mediterrane stijl heeft het de allure van een badplaats. De weelderige boomgaarden langs de oevers staan in schril contrast met de dorre heuvels, waar saliestruiken, cactussen en andere vetplanten groeien, en schorpioenen, hagedissen en ratelslangen voorkomen. Alleen een smalle, geïrrigeerde strook langs het meer is groen en wordt gebruikt om fruit en wijndruiven te verbouwen. Osoyoos heeft zichzelf uitgeroepen tot de ’enige Canadese woestijn'.

Onze camper stallen we al vroeg aan het meer op het Nk’Mip RV Park. Lekker genieten van het zonnetje, maar zonder airco! Maar ach, we hebben de zon toch!!!