Maandag 22 mei 2017: nog een dagje Jasper

Het wordt eentonig. Maar wederom een zonnige, heldere dag. We doen nog een dagje Jasper. Er is ook zoveel te doen en te zien.

Vanuit Hinton rijden we naar Miette, waar we naar de Hot Springs willen. Onderweg zien we langs de weg een zwarte beer scharrelen. Mooie foto’s gemaakt op een meter afstand ongeveer, wel veilig vanuit de camper uiteraard.

Kort nadat we Jasper NP zijn ingereden ligt links de afslag naar de Miette Road door de Fiddle Valley. De Miette Road is een smalle en bochtige bergweg. Aan het begin van de 20e eeuw was in dit deel van het park een kolenmijn gevestigd, de Pocahontas Mine. Het enige wat daarvan nog te zien valt is het huis van de opzichter en wat overwoekerde ruïnes. We maken een stop bij de Punchbowl Falls, 1 km na de afslag. Mountain Creek stort hier in etappes via poelen naar beneden door een smalle kloof.

Ashlar Ridge Viewpoint is een stopplaats vanwaar je een mooi uitzicht hebt op de steile bergketens die de Fiddle Valley omgeven.

Het hoogtepunt van deze 18 km lange weg is echter aan het eind daarvan gelegen, de Miette Hot Springs. De warmwaterbronnen van Miette hebben een indrukwekkende ligging midden in de bergwereld. De sterk mineraalhoudende bronnen van de Miette zijn de heetste van de Canadese Rocky Mountains (maximumtemperatuur 54o C). We hebben er lekker een uurtje gebadderd.

Terug op de weg naar Jasper loopt de weg door de uitgestrekte vallei van de Athabasca, die zich met veel bochten een weg baant tussen de omliggende bergen. Links het mooi blauwe Talbot Lake.

Bij Jasper draaien we de Maligne Valley in. Deze 40 km lange, mooie vallei omvat een canyon en een schitterend meer. In de tijd van de pelshandels noemden reizigers de rivier ‘maligne’ (kwaadaardig) omdat hij zich bij het verlaten van de kloof met gevaarlijke stroomversnellingen in de Athabasca stort. De canyon laten we nog even links liggen voor later op de dag.

Na zo’n 20 km kom je bij Medicine Lake. We treffen het meer grotendeels droog aan. Door het smeltwater stijgt het waterpeil aan het begin van de zomer, maar daarna daalt het weer geleidelijk aan tot het niveau van de slijkbodem. Door het ontbreken van een overloop sijpelt het water door in de klakrotsen en verschijnt het verder weer in de Maligne River.

Aan het eind van de vallei kom je uit bij Maligne Lake. Het 23 km lange gletsjermeer is de grootste en bekendste plas van de Rockies. De landmeter Henry MacLeod, die op zoek was naar een doorgang voor de Canadian Pacific, ontdekte het in 1875 en noemde het Sorefoot (‘pijnlijke voet’). Mary Schaeffer, een weduwe uit Philadelphia die haar zomers graag doorbracht in de Rockies, begon in 1908 aan een zorgvuldige verkenning van het meer en de omliggende bergen.

Het meer ligt nog dicht maar is niet minder mooi, vooral met de omringende bergwereld.

Terug richting Jasper zien we in het kleine beetje water van Medicine Lake een zwemmende beer, die even later de oever op klautert. De canyon komen we niet meer aan toe, die bewaren we voor morgen. In Jasper checken we in op Wapiti Campground, steken het vuur aan en genieten van een maaltijd bereid op het houtvuur.

PS Ik ben weer redelijk bij met de bij de blogs behorende foto’s. Maar goede WiFi blijft een probleem.