Arch of a diver

Een nieuw dag, een nieuw geluid. De boog kan niet altijd gespannen staan, maar zo denken ze er niet over in Arches National Park. Erosie van rotsformaties op een originele en spectaculaire manier. Hebben jullie ook al door dat spectaculair zowat het woord is van deze reis? Drukbezocht en dus niet gemakkelijk om een foto t e maken van zo’n boog zonder dat er toeristen voor staan. Zot dat mensen absoluut een meestal slechte foto willen met hunzelf voor elk monument of hoe je het wilt noemen. Als ze die foto niet hebben, zijn ze er dan niet geweest?

Om de Delicat Arch te kunnen kieken heb ik wel een wat ze hier strenuous wandelingske moeten afleggen van een kleine 5 km. Maar best de moeite. Op de terugweg (naar beneden) heel wat toeristen op de heenweg zien klauteren, strompelen. Je moet het de Amerikanen nageven, hoe dik ze ook zijn of hoe oud ze ook zijn. Als ze in het NP zijn en de gids zegt dat je dit moet gezien hebben, dan gaan ze er voor. Hoe lang ze er over doen weet ik niet. Ik daal verder af. Vandaag was het ‘maar’ 26 graden C° maar in de zomer moeten hier toch doden vallen. Denk ik dan. 

En nu ga ik mijn scampi’s eten met een aardappelslaatje en een pico de gallo slaatje, daarna wat mangosorbet. (Mijn spellingchecker wil hier tangosorbet van maken, raar).