Dag 14, naar Whistler

Voor vandaag hebben we een rit van dik 200 km gepland. Daar zouden we zo'n drie uur over moeten doen, dus alle tijd om rustig te vertrekken. Als we opstaan zitten we in een dikke mist van rook. Vreemde gewaarwording. Alles ruikt ook naar rook. Afgelopen avond zagen we een rode gloed aan de horizon in het noorden, bijzonder hoor.

We vertrekken iets na 10 uur. Gechecked of de weg open is op BCDrive.com, dat zou het geval moeten zijn. Richting de oorspronkelijke camping wordt de rook nog dichter, maar de afslag naar highway 99 is open.

Na een kilometer of 30 lijkt het wat helderder te worden en kunnen we in elk geval de contouren van de bergen weer zien. Het is een bijzonder mooie route, die we graag in volle glorie hadden willen zien. We rijden van de ene bocht in de andere, voor Canadese maatstaven hebben we een (zoals dat bij ons thuis heeft) zeer kurvenreiche Strecke. Veel klimmen en dalen ook, tot maximaal 15%. Langs een meer ziet Maureen opeens een bold eagle zitten.

Ook na 100 km is de smog nog steeds aanwezig en die zal de hele rit, tot in Whistler, ook niet meer weggaan. We rijden een stuk langs de Fraser-rivier die hier een enorme canyon heeft uitgesleten, voor zover we het kunnen bewonderen is het prachtig.

Bij Lillooet draaien we de weg naar Whistler op. In de verte doemen er bergen met sneeuw op (denken we....). De route wordt zo mogelijk nog kurvenreicher. We stoppen om te eten (hotdogs maken we) bij een rivier, zouden we mooi kunnen zitten. Jammer van het enorme aantal vliegen. We eten dus toch in de camper.

Voordat we Whistler bereiken, lopen we eerst nog een tochtje van een kilometer naar Nairn Falls. Een bijzondere waterval, die in een pothole stort, daar even onder verdwijnt en direct daarna weer boven borrelt (of knalt, het gaat met grof geweld, zoals alle watervallen hier). 

Om vier uur zijn we op Riverside Campground, een heel nette camping en we hebben dus ook een keurig plekje (en heel goeie wifi!!!). Even uitrusten en dan rijden we toch Whistler nog even in om het stadje te bekijken. Maureen wil hier meteen wonen en ook de familie Kuin bewerken om hier eens te gaan skieën . We vinden het hier echt heel erg leuk! Beetje Disneyachtig. Helaas weigert de wifi opeens foto's de uploaden, later dan maar. Bij Cows halen we een overheerlijk ijsje (voor $ 20) en Alwin koopt nieuwe bergschoenen, zodat hij weer hele zolen heeft. Maar of we morgen de bergen intrekken is maar de vraag, want je ziet niks... En volgens de receptioniste trekt de rook juist deze kant op. Alternatief is het gebied rond Vancouver, we zien het morgen als we opstaan wel.