Vrijdag 23 juni 2017

Door Annette Verhaaff - 25-06-2017 02:44

We staan vroeg op want vandaag beginnen we aan onze trip door Canada. Het is stralend weer en als ik naar buiten stap, is de warmte al te voelen. Dat belooft wat!

Tegen half negen nemen we afscheid van de familie en vertrekken we. De reis verloopt voorspoedig. Bij de Canadese grens hebben we een oponthoud van iets meer dan een kwartier. Een stukje voorbij de grens komen we bij een Visitor Center (een soort VVV). Aangezien het toch tijd wordt voor een sanitaire stop, gaan we er even naar binnen. Een zeer aardige dame geeft ons de sleutels van de toiletten en vertelt ons dat we alle folders en kaarten die langs de wanden staan gratis mee kunnen nemen. Zij geeft ons wat tips en wenst ons een goede reis en veel plezier. Wat een warm welkom in dit mooie land, want het landschap waar we doorheen rijden is schitterend.

Om half twaalf zijn we al in Hope, onze eerste overnachtingsplaats. We gaan eerst naar het motel. We kunnen officieel pas om 13.00 uur inchecken, maar we mogen al in onze kamer. Eerst onze koffer naar binnen en tegenover het motel een hapje eten.

In de plaats Hope is o.a. de eerste Rambo film ‘First Blood’ opgenomen en daar zijn ze trots op.

Dan vertrekken we naar de Othello Tunnels, ook hier is een gedeelte gefilmd.

We bewandelen de Coquihalla Gorge, waar in vroeger tijden een spoorlijn doorheen liep. Daarvoor zijn 4 tunnels gemaakt. Het oude treinspoor dwars door de kloof heeft inmiddels plaatsgemaakt voor een mooi wandelpad. Als we van elkaar foto’s aan het maken zijn, biedt een dame aan om er één van ons samen te maken, dat laten we niet lopen.

Geen beren hier Fred (we hoeven dus niet te zingen, haha), daarvoor is het ook veel te druk. Er wandelen diverse toeristen door de adembenemend mooie kloof.

Omdat het in de tunnels tamelijk donker is, hebben we van Dennis zaklampen geleend die hier goed van pas komen. Vooral omdat je steeds van de felle zon weer een donkere tunnel inloopt. Tussen de tunnels in zien we de Coquihalla River in de diepte vrij woest stromen. Ook zien we nog een bruidspaar dat hier is om foto’s te (laten) maken voor de trouwreportage.

We hebben genoten van de wandeling.

Dan rijden we naar het centrum van Hope en bekijken het te voet. Opvallend zijn de vele houten standbeelden die gemaakt zijn met een kettingzaag.

Met een cappuccino (ik) en ijsje (Henk) op het vuistje lopen we het laatste stukje door het centrum. We hebben gezocht naar de brug die in de Rambo film voorkomt, maar deze niet kunnen vinden. Dan zien we aanplakbiljetten over het 35-jarig bestaan van First Blood en we lopen het gebouw in. Het blijkt de redactie te zijn van het plaatselijke sufferdje en er zit een meneer achter een bureautje. Henk en ik staan nog even te praten en dan vragen we de man waar toch de beroemde brug is. Dan zegt hij: praat maar Nederlands hoor. Blijkt het dus een geëmigreerde (ex) Nederlander te zijn, wat een toeval! Dan horen we dat de brug is vervangen door een nieuwe brug, die er heel anders uitziet. De originele stalen boogbrug is er niet meer. Wat jammer nou! Dan krijgen we nog het hele verhaal te horen hoe hij in Canada terecht is gekomen. Hij heeft er duidelijk plezier in om weer even Nederlands te kunnen praten en wij hebben de tijd om hem aan te horen.

Tenslotte gaan we nog even een winkel binnen, waarna we naar het motel terug gaan om even een beetje bij te komen van alle inspanningen.

Tegenover het motel kunnen we een keuze maken uit de diverse eettentjes. En we hebben ook al een adresje gespot om morgenochtend een ontbijtje te scoren.

Wat zijn de mensen hier vriendelijk en beleefd: deur voor je open houden, je voor laten gaan, etc. Als het één keer gebeurt denk je nog dat het toeval is, maar na de vijfde keer dringt het tot je door dat ze gewoon zo zijn.

Zowel in de US als hier in Canada komen we de koffie-apparaten van ‘Keurig’ tegen. Op onze motelkamer staat er ook één. Je moet er cupjes indoen om koffie te maken. Zoiets als bij ons de Nespresso. In de reclame van deze apparaten wordt er extra de aandacht op gevestigd dat het op z’n Nederlands uitgesproken moet worden, nou dat is dan keurig.

Reacties

Josee Poeteray 25-06-2017 09:05 {{button-45870}}

Wat een leuk begin van de reis. Heb nu pas tijd gehad om jullie blog te lezen. Veel plezier verder. Groetjes.

Josee Poeteray 25-06-2017 09:05 {{button-45871}}

Weet niet zo goed hoe de avatar werkt.

Emi en Ruud 25-06-2017 11:21 {{button-45879}}

WAT EEN LEUKE VERHALEN EN BELEVENISSEN HEBBEN JULLIE!

GENIET ERVAN.

joep visser uit Arnhem 25-06-2017 12:39 {{button-45882}}

Ja; afscheid nemen valt altijd zwaar, maar dan komt de werkelijkheid weer om de hoek kijken.
Annette, weer zo'n geweldig mooi spannend verslag, echt zo levendig, net een boek, fijn om te lezen.
Vervolgens kijk er al naar uit, naar de verslagen van de eerst komende dagen.
Goede reis samen en heel veel vakantieplezier. Tot slot: de groeten van Joep uit Arnhem.
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan