Dag 11: Onverwachte ervaringen in Rosedale en Clarksdale

Met Crystal Springs waren we afgeweken van onze oorspronkelijk geplande route. We besloten richting Rosedale te rijden en daarna weer terug de geplande rit naar Nashville te nemen. In Rosedale vond ik via de app van Cruise America twee campsites. Nu ik het toch over het bedrijf heb waarvan we de camper hadden gehuurd, wil ik wat vertellen over de camper. Het is een Ford 350 Special Force. Hij is meer dan zeven meter lang en  bijna twee en een halve meter breed. Boven de bestuurder en bijrijder is een hoogslaper en achterin een tweepersoonsbed. In het middendeel is een tweepits gastelletje met er boven een magnetron. Daar tegenover bevindt zich een ruime koelkast met zelfs een apart vriesgedeelte. Natuurlijk vind je overal kastjes, de ruimte is erg efficient ingedeeld. Ook staan er twee bankjes tegenover elkaar met een tafeltje ertussen waarvan ook weer een eenpersoonsbed gemaakt kan worden. Verder achterin is een wastafel met daarachter een aparte ruimte voor de WC en douche. Er is een gastank aanwezig, want tijdens het rijden werkt de koelkast op gas. Ook de boiler voor warm water heeft gas nodig. De camper is ook voorzien van een generator voor de electrische stroom en die draait op benzine. Maar het belangrijkste hier in het tropisch hete zuiden is de airco. Hij maakt wel lawaai door het blazen van gekoelde lucht, maar als je van buiten komt is het een echte opkikker. Eigenlijk zijn we dus geheel zelfvoorzienend. 

Kom je op een RV camp site, dan heb je naast electrische aansluiting ook de mogelijkheid water aan te sluiten. Daarmee heb  je beschikking tot stromend water en hoef je de waterpomp niet te gebruiken. Verder kun je op de staanplek ook meestal je afvoer van afvalwater en toilet op een rioolpijp aansluiten. Prijzen per nacht verschillen nogal. Op state park campings betaal je $20 en op commerciële vlakbij een grote stad bijna $50.

Terug naar het verslag van onze reis: we rijden naar Rosedale via een route langs de Mississipi. Nou kronkelt deze rivier nogal flink en Amerikanen leggen hun wegen nagenoeg kaarsrecht aan. Dus  de ene keer rijden we naast de rivier en de andere is de Mississipi in geen veld of wegen te zien. We rijden nog steeds tussen het groen, ofschoon we beduidend meer landbouwvelden doorkruisen. De oevers van de rivier zijn erg vruchtbaar, we zien rijstvelden (!), en velden met soja en jonge katoenplantjes. Al die tijd heb ik geen bereik op mijn mobieltje en kan dus niet een camping bellen. Aangekomen in Rosedale rijden we naar een natuurcamping aan de oever van de Mississipi. De camping is echter gesloten vanwege 'flooding'. Dan hebben we nog een alternatief zo'n zeven mijl verderop. Die blijkt echter al tien jaar niet meer als camping dienst te doen, vertelt mij een buurman. Het is alleen nog bedoelt voor dagrecreatie. Als hij hoort dat we een muziekroute aan het volgen zijn, beveelt hij ons een stadscamping in Claksdale aan en het bluescafé Ground Zero in downtown. We volgen zijn advies en rijden er heen, het ligt ook op onze route naar Memphis. Onderweg reden we weer een 'thunder storm' in en dit keer met heftige windstoten. Rond half zes 's-avonds kwamen we op de RV-site aan. 

Diezelfde avond reden we met de camper naar downtown Clarksdale en na even zoeken samen met de tomtom, geraakten we bij Ground Zero, het bluescafé van Morgan Freeman. Ik kon gelukkig vlakbij parkeren en we liepen naar het café. Het was samen met een kleiner café aan de overkant het enige verlichtte gebouw. De behuizing bleek een oude katoenloods te zijn geweest en leek meer op een groot kraakpand uit de jaren zeventig. Binnen moesten we $10 pp entree betalen. Er bleek een presentatie van jong muzikaal talent die avond, georganiseerd door een stichting die de muzikale opleiding van jong talent stimuleert. Een goed doel dus. Steeds traden er verschillende bandjes op soms met deels dezelfde muzikanten maar steeds in een andere bezetting. Soms was het verbazend wat sommige van deze talenten lieten horen. Een van de deelnemers was een jongen met dawn die gepassioneerd en verrassend goed de mondharmonica bespeelde. Al met al een onverwacht gezellige avond van toch wel een lange dag.