Dag 19: Regen dwingt ons een dag winst op onze planning

Ons eerste doel vandaag is Macon, de stad van de Soul en Otis Redding. Als we vertrekken regent het, en later zitten we maar weer eens in een thunderstorm. We nemen deze keer de snelwegen en het regent drie uur later nog pijpestelen als we Macon binnen rijden. We vinden uiteindelijk het park waar het standbeeld van Otis staat. Het is zachter gaan regenen en ik weet de camper in de buurr van het park op een verlaten terreintje te patkeren. Lia stemt in dat ik een foto ga nemen van het standbeeld. Ik neem de  paraplu, het is ongeveer 200 meter lopen. Daar aangekomen regent het nauwelijks meer. Onder een viadukt is een groep mensen die eten uitdelen aan daklozen. Ik maak een foto van het standbeeld en uit speakers klinkt de stem van Otis. Later vraag ik aan een van de mensen daar een foto te nemen van mij met Otis. Wonderlijk genoeg is het intussen gestopt met regenen, halleluja! 

Nu het nauwelijks meer regende reden we naar Cherry street, de down town straat van Macon waar we in een bedenkelijke eetgelegenheid een German shepherd dog aten: broodje worst met ui en zuurkool. Verder viel de sfeer in deze straat tegen. Voor een zaterdag was het stil met weinig mensen op straat of in de cafés. Maar dat kwam waarschijnlijk door de regen. We liepen snel terug naar onze camper. Even later plensde het weer en we besloten door te rijden naar onze volgende bestemming, een camp site bij Okefenokee National Wildlife Refuge vlakbij de grens met Florida, weer zo'n drie uur rijden. En het bleef maar regenen, tot na twee uur we de regenstorm voorbij waren en weer in beter weer terecht kwamen. Op de camping aangekomen was het net na acht uur 'savonds, dus het grootste deel van deze dag zat er weer op.