Op naar Revelstoke

De tijd vliegt. We zijn al weer vijf dagen van huis. 😊 Vandaag hadden we een korte rit kunnen doen. Via de HW’s rechtstreeks van Kelowna naar Revelstoke. Maar je begrijpt het denk ik al: dat hebben we dus niet gedaan.

Van Revelstoke zijn we via Vernon naar Lumby gereden, omdat daar de Shuswap Falls zijn. Eerst een stuk langs Okanagan Lake, en later langs Kalamalka Lake. Wat een opsomming van namen weer… En dan kwamen we langs nog veel meer meertjes en meren waar we de naam niet eens meer van weten. Mooie wegen door vaak schitterend ruig landschap, met zo hier en daar een prachtig houten huis voorzien van gezellige dakkapelletjes. De minderbedeelden moeten het doen met scharrige trailers in mobile home parks. En een rótzooi soms op die erven! Ook zien we veel golfbanen en coniferen. Daar zijn de Canadezen kennelijk gek op. Net als op krekels, die kom je ook overal tegen. En er is een krekelsoort die een heel maf geluid maakt. Ken je die kaatsende balletjes aan een touwtje? Zo’n geluid, maar dan in hoog tempo. Het zijn net lekker hoog opspringende en meters ver vliegende mitrailleurtjes, of zoiets…

Wat ons overigens opvalt tijdens het rijden: het is heel ontspannen sturen hier. Geen driftige Canadezen die je het rijden moeilijk maken. En van die leuke 4-way-STOP-kruisingen. Degene die het eerst bij de kruising is, mag als eerste gaan rijden. En komen er twee auto’s tegelijk aan? Dan laat je gewoon de ander voorgaan. En doe je dat allebei? Ja, dan sta je een tijdje stil… Er rijden trouwens opvallend weinig campers hier; veel minder dan we verwachtten. We zien wel heel veel caravans, vaak tandemassers. En van die caravans die je in de laadbak van de pick-uptruck vastmaakt.

Waar we ons onderweg wel aan ergeren, zijn die hele grote reclameborden langs de weg bij grotere plaatsen. En niet eentje, maar tientallen achter elkaar. Pure horizonvervuiling. Je weet hier bij binnenkomst van een stad ook direct wie de plaatselijk makelaar is. Ook hij of zij meldt zich op zo’n lelijk bord.

De bovengenoemde Shuswap watervallen, die er op internet echt heel mooi uit zagen, vallen een beetje tegen. Misschien zijn ze heel mooi als je er wat dichterbij mag komen. Maar dat mag dus niet. Te onveilig. Niet alleen omdat het vrij steil is, maar ook omdat er een paar kilometer verderop besloten kan worden het waterpeil bij de bovenste dam aan te passen. En dan stijgt het water bij de Shuswap Falls binnen een mum van tijd met een paar meter. Dan wil je niet beneden staan! Kortom: een behoorlijke omweg gemaakt door landelijk BC voor een iets tegenvallend geheel. Maar wat het weer goedmaakte: van de Shuswap Falls zijn we 40 kilometer dwars door Trinity Valley over een dirt road gereden. Goed aangestampt overigens, en Greet reed daar gewoon met een gangetje van 70 km per uur overheen, behalve bij de bochten. De maximum toegestane snelheid bedroeg daar maar liefst 80 km per uur!

We zijn nu aangekomen in het Three Valley Lake Chateau. Een enorm hotel aan, jawel, Three Valley Lake. En daar kijken we vanaf ons balkonnetje ook nog op uit. Beetje vergane glorie allemaal. Maar het lijkt ook een onmogelijke klus om die grote tent hier tiptop in orde te houden. En ook in dit hotel weer van die achterlijk lage wc’s en badkuipen. Of we met z’n allen lilliputters zijn. Lijkt me lastig voor de langere piepels onder ons: die zitten dan toch zeker met de knieën tegen de neus te p…..

We zijn hier in de Columbia Mountains en trekken daarna de Rockies in. Voor morgen maar eens een plannetje maken want er is hier veel te veel te zien. De keuze is reuze en dat is zo lastig! Luxeprobleem!