Bestsellers van Lake Louise

Zo, wát een waanzinnige dag. Gisteren een laagterecord geboekt: een aankoop van 6 dollarcent. Daar moesten we vandaag iets tegenover stellen. En dat werd een wandeling bij Lake Louise. Een BESTSELLER.

Vroeg weg, om 08.00 uur al, omdat de parkeerplaatsen bij het meer heel snel vol zijn. En ook omdat we toch wel een uurtje moesten rijden. We hadden geluk, er waren nog een paar plaatsen vrij op een van de parkeerterreinen bij het meer. Batsen (lees: bergschoenen) aan, rugzak op, en op weg. Ons doel: het Six Glacier Teahouse. Bij het meer was het een gekkenhuis. Je kon er over de koppen lopen. Wát een chaos. We zijn in het hoogseizoen in het populairste gebied van West-Canada, en dat zullen we weten ook! Op het pad langs het meer richting het begin van de echte klim werd het al iets rustiger, en naar boven nog iets. Maar het bleef de hele dag druk. Al worden het hoe hoger je komt, steeds meer echte hikers. Maar Trudi had natuurlijk gelijk, en dat wisten we van tevoren wel.

Het is een geweldige klim in een zeer afwisselende omgeving. Onderaan de bult loop je door de rivierbedding met grijs water waarin rotsmeel wordt afgezet. Het wordt lichtgrijs slik. Zo loop je langs steile rotswanden waar rotsklimmers aan bungelen, dan weer loop je over een smal paadje tussen de naaldbomen door. Langs het pad groeit en bloeit van alles en de chipmunks rennen gezellig met je mee. Alleen die beren hè?! Na iedere bocht een nieuw uitzicht op een deel van die prachtige gletsjers. Met een temperatuurtje van rond de 25 graden was het zo nu en dan lekker zwetûh! Een lange klim naar ons doel. Eerst vanaf het Teahouse nog 1,5 kilometer verder geklommen naar het uitzichtpunt waarvandaan je alle zes de gletsjers kunt zien. We stonden daar op ruim 2200 meter met boven en onder ons gletsjers. AWESOME, zoals ze dat hier om regelmatig en terecht zeggen. Een van de gletsjers is de Victoria Glacier. Om bij het uitzichtpunt te komen hebben we een echt Ben-paadje gelopen. Een flinke rotskam met aan de ene kant niet zo veel afgrond, maar aan de andere kant toch wel een meter of 50, steil naar BENeden. Gaaf! Lopend langs een steengletsjer werden we verrast door een heuse Pica. Da’s een geinig klein en zeldzaam knaagdiertje dat als een Speedy Gonzales over de rotsblokken racete, op zoek naar groenvoer. Gewéldig! En ook nog op de foto kunnen vastleggen: Greets dag kon niet meer stuk. Kon ‘ie trouwens toch al niet… Op diezelfde steengletsjer op de terugweg nog een toegift: een marmottenpaartje op een groot rotsblok. Daar naartoe ‘geslopen’ en ook weer op de gevoelige plaat vastgelegd. Mooi man!

Voor we met de lang afdaling begonnen, hebben we onszelf getrakteerd op een kopje Maple Tea en een heerlijk gebakje. Bij dat bewuste Teahouse: een aftandse houten hut waar wederom studenten ons vriendelijk bedienden en te woord stonden. Omdat er geen open vuur mag zijn in de bergen, konden ze bij het Teahouse hun afval niet verbranden. Aan de gasten werd dan ook gevraagd, of zij bereid waren een zakje vuilnis mee naar het dal te nemen. En zo liepen wij ieder met een afvalzakje naar benee. Halverwege werden die weer overgenomen door de drie meiden die wij onderweg geholpen hadden met een pak zakdoekjes: een van hen had een flinke bloedneus.

En na een dagje wandelen waren we 20 kilometer verder weer terug bij de auto. En grappig, het hoogteverschil dat we overbrugd hebben is maar 500 meter, maar doordat je steeds stijgt en daalt, hebben we ruim 1.200 hoogtemeters gestegen en gedaald. Met een moe onderstel als resultaat. Maar we hadden het voor geen goud willen missen!

Op de terugweg naar nog een andere bestseller. Moraine Lake. Vanaf de doorgaande weg 11 kilometer rijden. En ook daar een gekkenhuis. Rond zes uur ‘s middags stond de parkeerplaats nog steeds ramvol, en ook hier konden we over de koppen lopen. De weg naar Moraine Lake was vanmorgen om 09.00 uur overigens al afgesloten, omdat toen de parkeerplaats al helemaal vol was. Morgen naar Valemount.

En voor iedereen die vindt dat we wel erg heen en weer aan het rijden zijn: dat is noodgedwongen. We wilden in de Rockies twee nachten overnachten in Banff, Lake Louise en Jasper. Maar daar was geen bed meer te vinden. Als alternatief hebben we gekeken of dat anders werd als we met een camper zouden gaan. Maar ook de camp sites waren vol. Daarom dus drie nachten in Canmore, 20 kilometer van Banff en 85 kilometer van Lake Louise. En ook drie nachten in Valemount, 120 kilometer van Jasper. Betekent dus wat meer kilometers dan je eigenlijk wilt in een vakantie, en het is wat meer ‘puzzelen’. Maar het is niet anders. Morgen dus een erg lange autodag.