Oostkust Vancouver Island

Tjonge, allweer een stralende dag. We rijden langzaamaan weer steeds verder bij de grens met de Verenigde Staten vandaan. En passeren onderweg de 50e breedtegraad. Van Nanaimo (gróte stad!) naar Campbell River hebben we zo veel mogelijk de kustweg 19A gereden. Da’s de zogenaamde Oceanside Route, met zicht op zee denk je dan. Of toch niet? Waarom worden hier niet alle bomen gewoon weggehaald? Hout in overvloed hier en dan zien wij de Strait of Georgia tenminste, hihi. We zien hier ook al snel dat het de gemiddelde Islander niet slecht gaat. Mooie huizen op grote kavels, schitterend gelegen aan het water. Of van die ‘condo’s’ waar ze dan wel weer een oerlelijke schutting omheen planten. Over ‘planten’ gesproken; het stikt hier werkelijk van de tuincentra. Idioot veel gewoon. Net als dat je om de haverklap langs de weg een blauw bordje met het opschrift ‘Artisan’ ziet staan. Zo bedrijft hier iemand kunst met stof, dan weer met hout, of klei, of verf, of drijfhout, of iets anders…

Het is trouwens zaterdag vandaag en dan worden alle garages opengegooid voor de ‘Garage Sale’! Jeeh, haal al je meuk van zolder, hang een paar rode en witte ballonnen op, en probeer al zwaaiend en lachend iedereen te verleiden om je te verlossen van jouw zooi. En dan weer de fietser die hier toch met gevaar voor eigen leven, nog steeds op de vluchtstrook, die vreselijke bergen of het vals plat weet te bedwingen. Wat bewéégt zo iemand om dat te doen?!

Even tussendoor een vergelijking: Nederland heeft een oppervlakte van 41.543 vierkante kilometer en herbergt 17 miljoen inwoners. Vancouver Island is 31.285 vierkante kilometer groot en heeft slechts 750.000 inwoners…

We genieten van een verlaat ontbijt of een vroege lunch, het is maar hoe je het bekijkt, op het strand bij Qualicum Beach. Daar liggen mooie schelpen met een paarse binnenkant, helaas wel bijna allemaal kapot gepikt door de meeuwen. We zien hier overigens niet zo veel vogels als vooraf gedacht: een enkele meeuw en een eenzame, verdwaalde Canadese gans. Tja, zijn hele familie is Nederland aan het kaalvreten…In de middag maken we op gympen een makkelijke wandeling naar de ‘honderdste’ waterval van deze vakantie: Elk Falls bij Campbell River. We worden langzaamaan echte watervalfetisjisten… Niet alleen de waterval is leuk, maar ook de hangbrug. En eindelijk een waterval waar je gewoon naar de bovenloop kunt klauteren. Die vanaf daar 25 meter naar BENeden dendert. Jaja, Benneman, het wandelpad was goed te doen. Maar die suspension bridge… neuh, niks voor jou. Dus niet op je reisplan zetten en genoegen nemen met onze foti! Wat denken we toch vaak aan die jongen, hè?! Lekker verraderlijk ook, zo’n ogenschijnlijk vriendelijk kabbelend stroompje dat ineens een woeste waterval wordt!

Voordat we vanavond gingen eten, kwam er een hele stoet oldtimers voorbij. Morgen wordt de jaarlijkse oldtimerdag van Campbell River gehouden. Dat verklaart waarom we de hele dag al van die oude brikken hadden zien rijden, haha. Morgen gaan we door naar Port Hardy in het noorden.