Victoria

Dagje Victoria. In eerste instantie was het de bedoeling om een stuk te gaan fietsen, maar uiteindelijk is het toch ‘gewoon’ wandelen geworden. Bus 11 stopt pal voor het hotel en brengt ons op een dagkaart naar het centrum. Heerlijk comfortabel. Scheelt toch ruim een uur lopen. In de bus begon een oudere dame spontaan tegen ons te praten en hield daar niet meer mee op voordat ze ons bij het visitor center gedag zei. Het lijkt wel of wij er erg hulpeloos uitzien of zo: we worden regelmatig aangesproken en behulpzaam de goede kant op gestuurd.

Dat we niet gingen fietsen, besloten we pas toen we al down town waren. Het centrum van Victoria is niet zo heel erg groot, dus wij dachten dat het wel goed bewandelbaar was. En we hadden voor het eerste stuk dus die Canadese dame op leeftijd, die ons de weg wees naar het visitor center en ons ook nog een heleboel vertelde over de stad. Te veel info ineens: goed voor het-ene-oor-in-en-het-andere-oor-weer-uit-effect. Ach, het arme mensje…

Maar goed, wij op pad dus. Vanaf de grote haven zijn we eerst naar het Parlementsgebouw gelopen. Vanuit deze haven varen trouwens regelmatig watervliegtuigen weg om een stuk verderop met veel kabaal op te stijgen. Ook varen er van die koddige kleine, geel- of groengekleurde watertaxi’s af en aan. Puur toeristenvermaak, maar wel gezelli. Het Parlementsgebouw is vrij toegankelijk, al moesten we wel gecontroleerd naar binnen: alle meegesleepte zooi ging langs een scanner. Het Parlement had geen zitting vandaag, dus konden wij een lege vergaderzaal inloeren. Ze noemen die tent overigens ‘The Bird Cages’ omdat het allereerste parlementsgebouw op een stel aaneengeschakelde vogelkooien leek. Je mocht een korte rondgang lopen langs mooie ruimtes en wij vonden de koepel aan de binnenkant fraaier dan aan de buitenkant.  Volgens de vrijwilligster bij het visitor center moesten we vooral het wandelpad langs het water volgen naar Fisherman’s Wharf: zó’n fantástisch pad... Mmm, zonder arrogant te willen zijn: we hebben weleens een mooier pad gelopen, haha. Elk zichzelf respecterend vissersdorp heeft trouwens wel een Fisherman’s Wharf, zo ook Victoria (al is dat toch echt een stad hoor). Maar er is wel verschil… Hier was het vandaag een drukte van belang op een kleine oppervlakte. Frisco’s Pier 39, maar dan anders, hihi. The Float Home Village is een piepklein onderdeel van deze haven: een gehuchtje op zich met allemaal kleurrijke woonboten die er voor het grootste deel uitzien als houten woonhuizen. We hebben er een beetje rond gekuierd en bijna als voyeurs rond gekoekeloerd: het zijn immers gewoon woonhuizen. Uiteindelijk zijn we weer helemaal teruggelopen naar het centrum. En nog steeds een grauwe lucht en erg benauwd weer.

Achter BC Museum staat een tiental oude totempalen mooi te wezen. Daar moesten we natuurlijk ook nog even langs hobbelen. En dan denk je de middag af te sluiten met een high tea in The Fairmont Empress. Not. Zo’n lange rij: daar hadden we geen zin in. Wel nog even de lobby ingeloerd en wat foto’s gemaakt van de ingang van het congrescentrum. Het gebouw dateert uit 1908 en is kortgeleden door een welgesteld echtpaar gekocht en opgeknapt. Tot ongenoegen van de plaatselijke bevolking is de klimop van de gevel verwijderd wat het gebouw “naked” doet lijken. Tja, toegegeven, het doet nu wel wat kaal en streng aan. Dat deert de huiseekhoorn in ieder geval niet: hij dartelde en buitelde over het gras dat het een lieve lust was. En dat staat natuurlijk op de film, jawel.

Restte ons nog een schone taak vandaag: leuke souvenirs scoren in Government Street. Pfffft, dat viel toch niet mee. En toen het tijd was voor de avondhap besloten we om nogmaals bij Tapa te gaan eten, dat was gisteren zó goed bevallen!

Vandaag wel veel foto’s gemaakt, maar helaas met een matig resultaat. Als de lucht lichtgrijs is, is belichten een uitdaging. Ook het schrijven van een blog wordt lastiger als je niet zo veel beleeft: jullie moeten het hiermee doen vandaag.