Dag 8: Niagara falls

Zo he, wat een natuurgeweld! Echt geweldig. Gisteravond aangekomen na de lange treinreis. Nog even rondgelopen en gekeken naar de met licht 'versierde' falls. Niks aan naar ons idee. Overdag veel mooier. Na een uitgebreid ontbijt, ook hier in Canada grote porties, aan de wandel. Uiteraard kom je hier voor de watervallen dus 1 dag is echt genoeg. Verder in de stad alleen eettenten, giftshops en theater-achtige spookhuis-achtige activiteit. Maar de falls zijn prachtig.

Eerst onze kaartjes voor de Hornblower verzilveren. Het oudst mogelijke uitzicht krijg je vanaf de boot. Wij zitten aan de Canadese kant, dus vandaar de hornblower (tickets al online gekocht). Vanaf Amerikaanse zijde vaart de 'maiden of mist'. Het maakt niet uit welke je neemt, allebei hetzelfde. Wij de rode poncho en de Amerikanen blauw. Er gaan wat poncho's door. Maar ze worden weer ingezameld en gerecycled (zolang Trump die eco-maatregel niet afschaft). Het is een leuk tochtje, je wordt een beetje nat en dichtbij de waterval een boel nat. Maar je ziet niet echt veel door het opspattende water.

Na de boottocht weer naar boven en oversteken via de rainbow bridge naar Amerika. Kosten oversteek: 50 cents per persoon. Shoot, laat ik nou net de laatste US dollar en alle kleingeld voor de kamermeisjes hebben achter gelaten. Ze vroegen erom met een leeg envelopje! Tja wat doe je dan als zuinige Nederlander. Je keert je portemonnee om en kijkt of je niet te veel weggeeft. Nou, dat was vanmorgen niet het geval, dus blut. Hier geen probleem, alles gaat met de creditcard maar die oversteek via de brug dus even niet. De dichtstbijzijnde winkel in en gevraagd of ze een ATM machine hadden. Uitgelegd dat we blut waren en graag de brug over wilden. Nee hadden ze niet! Wat gebeurt er, het lieve meiske geeft ons 4 quarters  "to pass the bridge", zegt ze. Lieffff.

Dus wij de brug over. Je houdt weer niet voor mogelijk hoe bureaucratisch het er aan toe gaat. Een rijtje mensen, je wordt een voor een naar voren geroepen. De Amerikaan zit gewoon met z'n mond open kauwgom kauwend z'n vragen op je af te vuren terwijl hij de antwoorden allang weet. Maar je blijft lachen, vriendelijk antwoorden en ondertussen denken: wat hebben jullie een schijtbaan zeg! Je mag niet eens vriendelijk doen. Where you're from? Why are you going to America? For how long? En wij: Holland, to see the falls, a few hours.... pfff. 

Lopen, lopen, lopen, 16.000 stappen alweer!! Haha. Aangekomen bij de cave of the winds. Dat is zeker een aanrader. Mooier dan de boottocht. Je komt zo dicht bij de (kleinste) waterval, fantastisch. Je krijgt prachtige sandaaltjes, een zakje voor je eigen schoenen en uiteraard een poncho, geel dit keer. Maar echt: een belevenis.

Daarna weer terug wandelend het park door, maar wel even bij het Hard Rock Café de ATM aan gedaan. Liever ook Amerikaanse dollars want morgen hier weer weg en de Canadese taxichauffeur neemt ook US dollars. Uber nog maar eens proberen maar als dat niet lukt, de taxi van de heenweg bellen. 

Vanavond weer een eettent zoeken en dan terug per trein naar Buffalo. Van daar per nationale vlucht naar Orlando. Wel klaar ook met het openbaar vervoer en het slepen met koffers. Het was praktisch de beste oplossing, maar een auto is ook wel fijn. Nu maar hopen dat orkaan Maria Florida een beetje overslaat .....