Dag 21: terugreis

Lieve allemaal,

als jullie dit lezen zijn we weer veilig en wel in Nederland. We hebben een goede lange vlucht gehad. De laatste avond in ons favo restaurant gegeten en wie kwamen we weer tegen? De twee mensen die we eerder in Fort Myers tegenkwamen en die ook niet naar de Keys konden. Zij hadden twee dagen in Palm Beach bijgeboekt en zouden ook in Miami Beach eindigen. En ja hoor, zelfde restaurant. Gelukkig waren zij eerder uit Las Vegas vertrokken. Kort daarna vond daar de vreselijke schietpartij plaats.

Zij vlogen terug via New York, wij via Atlanta. Dat was nog wel een dingetje. In Atlanta zouden we drie kwartier hebben om over te stappen naar het vliegtuig naar Amsterdam. De vlucht Miami Atlanta had ook nog een kwartiertje vertraging, dus we moesten snel zijn. Even alvast opgezocht (uiteraard) naar welke gate we dan moesten rennen want Atlanta is ook geen klein vliegveld. Dus wij de spurt erin, via zo’n treintje (hebben ze daar vaker op grote vliegvelden) naar gate E10. Gelukkig nog even een bord gecheckt, het was E12 geworden. Pfff ze stonden met 4 man op ons te wachten om in te checken. Voordeel is dan wel dat alle passagiers al zitten en wij zo door kunnen stomen naar onze plek, de allerlaatste stoelenrij in de Airbus, rij 43.

Vraagt de man bij de incheckbalie: are you sure you are going to Amsterdam? Because you’re not as tall then all the others? Huh, niet zo lang? Hoezo? Nederlanders zijn lang maar wij zijn toch niet iemiemieni! Ik nog roepen dat m’n zoon 2 meter is... wat bleek later op Schiphol! In ons vliegtuig zat het roeiteam Team NL en die waren inderdaad nogal lang, zeker voor Amerikaanse begrippen die meer breed dan lang zijn. Vandaar dus zijn opmerking.

ik bedank jullie allemaal voor het meelezen en de reacties, dat vond ik dan weer erg leuk om te lezen. Wie weet ooit ....

liefs