27 juli 2017 Delta Junction-Dawson City

Vandaag staat er een lange rit op het programma. We staan vroeg op, ontbijten, koppelen alles los en dan kunnen we gaan. We rijden eerst een stuk op de Alaska Highway. Na een kilometer of 20 zie ik ineens een moose langs de kant van de weg. Ze gaat oversteken. Super tof. We zijn nog wel op een afstandje en als we dichterbij komen is ze zo weer verdwenen in de bossen. Zo tof!

Weer 20 kilometer verder zien we ineens weer een moose, nu met een kleintje erbij. Ook deze steken over. Bizar zo vlak achter elkaar. 

En je gelooft het niet, na weer ongeveer 20 kilometer zien we in de berm een moeder moose met 2 kleintjes staan. Deze steken niet over maar we kunnen wel iets dichterbij komen. Ook deze verdwijnen snel in de bosjes. Zodra ze in de bossen zijn, kun je ze eigenlijk niet meer goed zien. Wat een geluk vandaag zeg! Voor al die dagen  dat we niets zijn tegen gekomen. We hopen nog op een mannetje maar helaas, het geluk is op. 

In Tok gaan we even tanken en koffie halen voor Robin. Dan rijden we weer verder. We slaan af op de Taylor Highway die naar Dawson City gaat. De weg is wel minder goed maar niet zo slecht als we hadden verwacht. Vlak voor we bij het plaatsje Chicken aankomen wordt de weg wel slecht. Het is meer een soort grondweg. In Chicken gaan we even naar de wc en bestellen we wat te eten. Dit is het enige plaatsje onderweg waar dat gaat kunnen vandaag. Robin neemt een hamburger en ik een halibutburger. Dat is misschien ook wel de laatste want we steken straks de grens over naar Canada. 

De weg blijft erg slecht. Opeens, net nadat je ook af kunt slaan naar het mijndorpje Eagle, wordt de weg ineens goed. Hij is geasfalteerd en is beter dan alle wegen die we hebben gereden in de vakantie. Nu heet hij Top of the world Highway. Tot de grens is hij perfect. 

Bij de grens moeten we ons firewood inleveren omdat er bacteriën in zouden kunnen zetten. Balen, we hadden net nieuw gekocht. Ze vraagt nog of we alcohol of tabak bijhebben maar dat is niet zo. Dan mogen we alweer doorrijden. 

De weg is meteen weer als in het begin, echt een grondweg maar wel met minder kuilen. Een stukje verderop halen we een camper in die foto's aan het maken is. En als we in een bocht omhoog rijden lopen er ineens 3 cariboes midden op de weg. Ze gaan niet aan de kant maar blijven lekker lopen. Supertof! We maken foto's en ze splitsen uiteen de berm in. Twee gaan snel omhoog en 1 gaat naar beneden maar we kunnen ze niet heel goed zien. De foto's zijn helaas wat onscherp doordat de zon op het raam scheen. Wat een geluk vandaag! 

We besluiten door te rijden naar Dawson City, we waren zo vroeg vertrokken en hebben het goed gereden. 

Als we er bijna zijn, moeten we met een pontje over. Er is geen brug. De pont is gratis en vaart 24 uur per dag. Aan de overkant, waar de pont gaat stoppen ziet Robin de boot van Tony Beets liggen. Van het programma Gold Rush op televisie. Ik maak een foto en als ik deze inzoom op de pont lijkt het wel alsof ik hem zelf zie staan. Een man met een baard. Het zal toch niet. We gaan later nog even kijken. 

Eerst zoeken we een camping. De eerste camping, midden in het stadje, zit helaas al vol. Volgens onze app zijn er nog meer. Twee bestaan blijkbaar niet meer. 

Even buiten het stadje gaan we op een camping staan. We staan op Dawson City RV Park and Campground. 

We zijn moe. We hebben meer dan 7,5 uur in de camper gezeten. Maar we gaan toch nog even in het stadje kijken. We hebben ook geen zin om zelf eten te maken dus we moeten wel. 

Eerst even wat winkeltjes kijken op 

Front Street. Allemaal nog gebouwen in oude stijl. Dan lopen we door naar waar de boot van Tony lag. En ja hoor, hij is het echt. We staan op een afstandje te kijken en horen hem praten en zien dat hij het is. Robin is helemaal blij. Ook wel heel toevallig zeg. 

Daarna zoeken we een plekje om te gaan eten. Pulled pork en spareribs, een toetje en dan terug naar de camping.