Grand Canyon (2)

Op zondag morgen is het dan zover: de toch wel wat gevreesde helikopter vlucht over Grand Canyon  😋  Een vlot en licht ontbijt later (je weet maar nooit 🤢)  rijden we met de camper naar het airport. Slechts 15-20 minuten later zijn we ruim op tijd voor het inchecken bij Papillon. Na het wegen moet er een instructiefilmpje bekeken worden die ik en de kinders bijna missen omdat we al weer terug naar de camper waren gelopen. We zouden immers pas over een half uur aan de beurt zijn... Niet dus. Geen tijd om bang te worden van het filmpje met veiligheidsinstructies (alsof dat helpt als je neerstort). Iedereen kreeg een kaartje met een nummer erop en een sticker met de melding "ready for lift-of" 😲 . Met de sticker op de borst, life-vest om het middel en kaartje in de hand werden we naar de heli gedirigeerd die al klaar stond met draaiende propellers. D.m.v. het kaartje werden we op een bepaalde stoel gezet. Arno en Femke gingen samen met 2 Spaanse mensen achterin, Jelle en ik voorin. Gordels werden vastgezet, koptelefoon op, deurtje werd tegen me aan geperst en in het slot geklikt en de duimen gingen omhoog naar de piloot. Daar gingen we dan...

Onze ervaringen verschillen een beetje. Gek genoeg vond Femke, onze achtbaan-gek, het nogal eng. Misschien omdat ze achterin in het midden zat en helaas slechter zicht naar buiten had. Arno heeft het al eerder gedaan en vond deze rit comfortabeler omdat ze de vorige keer meer turbulentie hadden. Jelle en ik hebben genoten. Dit hadden we niet willen missen. Het eerste stuk vlogen we vlak boven de bomen terwijl het liedje Three Little Birds van Bob Marley ('don't worry, everything's gonna be allright') door de koptelefoon klinkt. Op de terugweg hadden ze een  stoerder liedje 😉 (Seven Nation Army van The White Stripes). Boven de Canyon kregen we van een Nederlandse stem de geschiedenis van de Canyon te horen maar echt luisteren deden we niet omdat je helemaal gefocust bent op wat je ziet. Kortom, een echte aanrader, ook al is het een hoop 💰.

Tegen 10:00 waren we al weer terug op de camping. We hadden de rest van de dag om de westkant van de Canyon te bekijken. Vanaf Market Plaza naar Hermit's Rest zijn er veel uitzichtpunten waar de shuttle bus bijna overal stopt. Sommige stukken zijn we van punt naar punt gaan wandelen want dan zie je toch het meest. Zoals Mule Deers (schattige hertjes met grote ezelsoren), Elks, heel veel vogels en eekhoorns. En natuurlijk dat prachtige uitzicht over de Canyon. Tegen 13:30 waren we bij het eindpunt van de westkant; Hermit's Rest. We wilden de zonsondergang zien maar dat was pas tegen 19:30. Ondertussen waren we toch best wel moe dus we besloten terug te gaan naar de camper, daar wat te eten en later terug te komen voor de zonsondergang. Zo gezegd, zo gedaan, alleen viel ik diep in slaap en had geen zin meer om te koken toen ik wakker werd. Bovendien hadden we allemaal nog geen honger. In de tussentijd liep er een verdwaalde Elk-bambi op de camping rond. We hadden hem eerder al met zijn moeder en broertje/zusje gezien maar blijkbaar was hij die kwijt geraakt. Femke natuurlijk bezorgd 😏 maar hij zal ze wel weer gevonden hebben want we hebben hem niet meer gezien. 

Omdat we 1 uitzicht punt aan de oostkant hebben gemist omdat je daar niet met de RV mag komen (alleen de shuttlebus mag dat) bedachten we dat we daar de zonsondergang wel konden gaan bekijken en dan op de terugweg een pizza pakken. Yaki Point, een eigenlijk de hele oostkant, is niet de beste plek om de zonsondergang te bekijken. Je moet namelijk de zon in de rug hebben om de mooie kleuren van de Canyon het best te zien en  dat betekent dat je eigenlijk naar de westkant moet... Maar daar waren we al geweest dus we namen de gok dat het op Yaki Point ook wel mooi zou zijn. En dat klopte ook wel ware het niet dat er daar een bosbrand aan de noordzijde van de Canyon was en de rook vanaf de North Rim de Canyon in waaide. We konden het vuur ruiken. Nou ja, met de opkomende onweersbui vanuit het oosten werd het al met al een spannende avond 😉.

Tip; pizza bij de Yavapai Lodge. Echt lekker krokant, niet zo'n vette kleffe plak kaas-deeg. En ook niet overdreven duur. Wij hadden genoeg aan ieder een 7 inch pizzaatje.