Daar zijn we dan!

Eindelijk was het zover. Na maanden van wachten werd het eindelijk 30 mei en mochten we in het vliegtuig stappen. Bij onze vorige reis werd het toen nog even zweten op Schiphol in verband met een fout in Danny zijn visumaanvraag. Maar deze keer had hij ervan geleerd, we konden direct inchecken en zonder problemen door de douane. 

Na een reis van 9,5 uur kwamen we rond 16.00 lokale tijd (01.00u NL tijd) aan in Vancouver. Waar we vertrokken vanuit AMS met een temperatuur van een graadje of 28, kwamen we aan in het zonovergoten Vancouver met 18 graden. Als je het ons vraagt, veel beter zo 

Ook in Canada konden we zo door de douane en hebben we onze huurauto opgehaald. Vanwege onze trip door de bergen hadden we besloten om een intermediate SUV te nemen. Nou, wat hier een intermediate heet, is bij ons gewoon een hele grote hoor. We rijden in een Hyandai Tucson. Al met al waren we rond 18.00 in ons hotel in Vancouver. Tijdens onze rit naar het hotel, van zo'n 10km, kwamen we al snel tot de conclusie dat we zo niet gemaakt zijn voor de drukte van de stad. Toeteren, bumperkleven en niet effe relaxed kunnen doen.. achja.. het was maar voor 1 nacht. Maar goed, als je dan je hotelkamer opent en je krijgt dit te zien, dan klagen we niet...

We hebben deze avond vrij weinig gedaan en zijn snel een hapje gaan eten aan de Vancouver Harbour. Na een kleine wandeling maar weer snel terug naar het hotel om nog even te relaxen in't zwembad en de jacuzzi. Uiteindelijk hebben we het weten te redden tot 21.30 waardoor we 22u wakker zijn geweest om maar zo snel mogelijk aan de nieuwe tijdzone te wennen. 

Vanochtend stonden we om 06.30 alweer paraat en hebben we lekker ontbeten in het hotel. Nu moeten we wel zeggen dat de kwaliteit van het eten hier wel onwijs goed is. Danny heeft French toast gehad welke vele malen lekkerder was dan de toast die we vorig jaar in Amerika hebben gehad. Of we hadden natuurlijk de slechte tentjes uitgekozen vorig jaar!

Na het ontbijt hebben we uitgechecked en zijn we ons gaan opmaken voor de eerste rit. Deze stond gepland voor 155km richting Whistler, het bergdorpje waar in 2010 de sneeuwdisciplines van de Olympische Spelen van Vancouver zijn georganiseerd. Onze rit vertrok in noordelijke richting waarbij je na 5km van het hotel ineens midden in het bos rijdt, dit heet Stanley Park. Een bizarre gewaarwording.. we hebben onze rit onderbroken om een bezoek te brengen aan Capilano Suspension Bridge Park.

Dit park is best wel bijzonder. Tussen boomtoppen, langs steile kliffen en van oever naar oever zijn bruggen en wandelpaden aangelegd. Het is heel erg bijzonder om dat daadwerkelijk te zien. Hieronder een paar fototjes van wat we gezien hebben.

Na het bezoek aan Capilano zijn we naar Whistler doorgereden en hebben we lekker een relaxte middag gehad. Morgen gaan we onze eerste wandeling maken in de omgeving van Whistler. Zaterdag vertrekken we weer naar onze volgende bestemming, Clearwater, om uiteindelijk op onze gedroomde locatie uit te komen.. de Rockie Mountains in Canada!

Dit was het voor nu en tot snel.

Liefs,

Dan & San.