Vancouver/2

Dit is het laatste verslag dat ik in Canada post.

We hebben Vancouver lopend en met de bus verkend. Het is er heerlijk weer voor, zonnig, maar niet te warm.

We hebben vanuit de Lookout in de Harbour Centre Tower de stad uit de hoogte bekeken en daarna gingen we naar Gastown, een populaire stadswijk met de beschermde kleurige Victoriaanse huizen en zijn beroemde Steam Clock, die elk kwartier de tonen van de Big Ben laat horen.

Jos vindt het altijd leuk om te kijken hoe zoiets werkt en heeft wel een kwartier rond de klok gelopen.

Stanley Park geweest beslaat 405 hectare en is één van de grootste stadsparken van Noord-Amerika. We hebben door het park gewandeld met als eindpunt een verzameling totempalen van de Indianen van British Columbia, die ze people van de First Nations noemen. Dit is een etnische term die verwijst naar de inheemse volkeren in Canada. Deze hebben wel grappige namen, bijv. De Kaadaas gaah Kiiguwaay, niet uit te spreken dus.

Hoewel niet zonder conflict of slavernij, waren de vroege contacten tussen Europese Canadesen enerzijds en First Nations en de Indiaanse bevolking anderzijds relatief vreedzaam in vergelijking met de Indiaanse oorlogen tussen de kolonisten en inheemse volkeren in de Verenigde Staten. In combinatie met de latere economische ontwikkeling, heeft deze relatief vreedzame geschiedenis het mogelijk gemaakt dat de First Nations volken een sterke invloed hebben op de Cultuur van Canada, met behoud van hun eigen identiteit. (Bron Wikipedia).

De afstammelingen van de oorspronkelijke bevolking, de Indianen dus, geven trouwens de voorkeur aan de naam First Nations-people.

Granville Island was een industriegebied uit de 20e eeuw dat naar aanleiding van de Wereldtentoonstelling Expo 1986 nieuw leven werd ingeblazen. Ik vergelijk het een beetje met de Kinkerbuurt in Amsterdam dat door de renovatie van de oude tramremise helemaal trendy is geworden. Granville Island is ook trendy, ontzettend druk (het was zaterdagmiddag) en heel erg leuk. We vielen nog in een soort dansgebeuren, dat er een rij wordt gemaakt en dansers 2 aan 2 laten zien wat ze kunnen. Ik moest denken aan die populaire dansserie Fame, die zich afspeelde op een dansschool in New York.

Toen we terugwilden, zijn we met een aguabusje overgestoken. Dit zijn hartstikke leuke kleine bootjes waar niet heel veel mensen in kunnen, maar die, net zoals de veerboten over het IJ in Amsterdam zo belangrijk zijn als vervoersmiddel in een stad met veel water.

Zaterdagmorgen gingen we eerst naar het hotel om de bagage af te geven en daarna naar het drop-off punt om de camper in te leveren. Omdat we schade hadden, nam dat enige tijd in beslag. Ze hadden trouwens bij het inleveren de schade niet opgemerkt en ik vroeg me af wat er zou gebeuren als we niets hadden gezegd, maar ja, zo zijn we niet, dus we hebben het keurig gemeld.

Zondagmorgen voor het laatst een Canadees/Amerikaans ontbijt, nog wat rondgewandeld en nu wachtend op de taxi naar het vliegveld. We vertrekken kwart voor 6, we hebben een nachtvlucht wat ik altijd erg fijn vind. De vlucht duurt 9 uur en 20 minuten.