Joshua Tree

Hoi lieve mensen aan de andere kant van de wereld!

De radiostilte duurde minder lang dan verwacht, we hebben zowaar werkende wifi op de camping hier. Dus jullie krijgen alweer een update, fijn he.

Allereerst willen we trouwens zeggen hoe leuk we het vinden om met jullie allemaal in contact te zijn op deze manier! Zorgt toch voor wat minder heimwee. En Rob en Mary, jullie hadden de fotovraag van gisteren goed; het was inderdaad het huis van de legendarische film Psycho. Jullie gaan allebei door naar de volgende ronde. 

Zoals jullie gisteren hebben kunnen lezen, was het tijd om LA te verlaten en de natuur in te trekken. We willen niet te lang stilstaan bij gisteren, want het was gewoon een rotdag (het grootste deel dan). Eerst de auto inleveren, gedoe met de taxi om bij het camperbedrijf te komen, camper ophalen, boodschappen doen en dan urenlang in de file de stad uit. Het korte tripje naar Joshua Tree wat zo’n 2,5 uur zou duren, duurde al met al een uur of 7. We hadden niet eens tijd om te koken, dus hebben we als echte Amerikanen achter het stuur een burger weggewerkt.

In het donker, zo rond 21:00, kwamen we aan bij Joshua Tree met de spanning of we het park nog wel in konden op dit tijdstip. Gelukkig blijken de Amerikanen goed van vertrouwen en mag je gewoon zonder parkenpas het park inrijden. Bij het uitrijden betaal je daar dan voor. Pfiew, gelukkig! Ook de camping bleek uit te gaan van het goede van de mens. Aan het begin van het kampeerterrein kon je geld in een envelop doen en dan kon je een plekje uitzoeken.

En dit… maakte de hele rotdag weer goed! Wat een paradijsje. We hadden eigenlijk niet zoveel verwachtingen van Joshua Tree, behalve dan dat er gekke bomen zouden zijn. De camping was doodstil, vol met grote rotsblokken en een prachtige sterrenhemel. Eindelijk konden we alle spanning loslaten en gingen we slapen.

Vanmorgen hadden we heel vroeg de wekker gezet omdat er weer een lange reis op de planning stond. Maar eerst wilden we bij daglicht eens zien waar we nou eigenlijk waren. En toen we de gordijnen opendeden waren we direct blij en wakker! Wat een heerlijke plek. We hebben in het zonnetje ontbeten en hebben daarna onze eerste wandeling gemaakt. Een korte route naar de zogeheten Skull Rock, zie foto.

Het zweet liep na deze korte wandeling al over onze rug dus besloten we snel de camper in te duiken, de airco aan te zetten en op weg te gaan naar de volgende bestemming: Sedona. Sedona an sich is, geloven we, niet zoveel bijzonders, maar het ligt handig op de route naar de Grand Canyon. De reis begon met het doorkruisen van Joshua Tree zelf, waar we de avond daarvoor nog maar weinig van gezien hadden. Het is een mooi park, een beetje schattig vergeleken met de andere grotere parken. De bomen zijn klein, de rotsen zijn relatief klein en ook de wilde dieren zijn klein. We hebben hagedissen, eekhoorntjes en een konijn gezien. 

De reis was best lang, zo’n 7 uur, maar we hebben ons geen moment verveeld. Telkens nieuwe, uitgestrekte landschappen waarin we de enige waren die er reden.

Af en toe stapten we uit, maar niet te lang want het was net alsof er met een super grote hete föhn werd geblazen, zo heet. Onderweg hebben we nog onze eerste Wallmart bezocht (jeeeeeej). Nu staan we op een veel minder mooie camping dan gisteren. Het is een standaard RV-park met campers die gemiddeld 3x zo groot zijn als de onze. Maar morgen gaan we op weg naar de Grand Canyon, via Sedona (eens kijken of het toch wat is) en daar gaat het om! In de Grand Canyon hebben we geen internet, dus dit weekend komt de volgende update.

Liefs

PS: nu blijken de stopcontacten in de camper niet te werken -.-. We vermoeden dat de GFCI kapot is dus morgen maar bellen met het verhuurbedrijf. De laptop is nu namelijk zo goed als leeg en anders kunnen we dadelijk geen blogs meer schrijven :O