Grand Canyon

Het is weer tijd voor een update! We zitten nu in het washok van de camping bij Page te wachten tot de kleren schoon zijn, dus hebben we eindelijk weer even tijd voor jullie. 

Pfoe, we hebben al veel meegemaakt sinds onze laatste blog. Laten we beginnen met de stomme dingen. Zoals we schreven, werkten de stopcontacten niet. Donderdagochtend hebben we in plaats van de scenic route bij Sedona de not-so-scenic route naar de garage in Flagstaff gereden. Hier is onze camper gecontroleerd en bleken de stopcontacten wel stroom te hebben, maar de USB-poorten werken niet. Op kosten van Cruise America hebben we daarom verloopjes gekocht en kunnen we zo toch onze apparaten opladen!

Daarna was het tijd om naar de Grand Canyon te rijden. Dat nationale park is heeeeel anders dan Joshua Tree. Waar je je bij Joshua Tree echt in de wildernis waande, zonder levende ziel in de buurt, staat er bij de ingang van de Grand Canyon gewoon een McDonalds. Ook heb je in het park veel voorzieningen. Onze camping was gelukkig wel lekker primitief zonder water of stroom, tussen de bomen met een firepit. 

Toen we alles hadden uitgepakt, zijn we naar de rand van de Canyon gelopen. WOUW. WOUW. WOUW (aldus Britt). Op zich verklapt de naam Grand Canyon wel al een beetje dat de Canyon best groot is. Maar als je het zo live ziet, gaat het al je verwachtingen te boven. We zijn een stukje langs de rand gelopen en hebben ons verwonderd over het prachtige uitzicht. 

Een beetje silly van Britt was dat ze niet had verwacht dat je alleen langs de rand zou lopen en niet echt in de Canyon zelf. Het kan wel, maar dan ben je wel 3 dagen onderweg, zo bleek. Dus plotseling was de rand meer dan voldoende. Na dit stukje wandelen, hebben we hout gehaald voor het vuur, hebben we lekker avond gegeten met als toetje marshmallows van boven het kampvuur.

De volgende ochtend was het tijd voor een van de spannendste activiteiten van de vakantie: de helikoptervlucht! Vroeg uit de veren en op naar het vliegveld net buiten het park. We waren heel vroeg, maar we konden gelukkig al een helikoptertje eerder pakken. Britt mocht voorin en Tjebbe zat helemaal alleen achterin. Het was wel bijzonder om een helikopter voor onszelf te hebben (+ piloot). De vlucht duurde ongeveer 20-30 minuten, en het had van ons nog wel een paar uur mogen duren. Je beseft pas echt goed hoe groot en diep de Canyon is als je het zo van boven ziet. En de kleuren zijn werkelijk een spektakel. We hebben geprobeerd om het vast te leggen op foto’s, maar die doen de werkelijkheid geen eer aan. Je moet echt zelf maar eens gaan kijken (als je dat nog niet gedaan hebt). Lieve papa en mama Geldof, super bedankt voor dit fantastische kado!

Na de helikoptervlucht (nadat Britt ongeveer een half uur nog stond te stuiteren als een dolle hond), zijn we naar een uitzichtpunt gereden. Onderweg zijn we nog een paar keer gestopt om de Canyon vanuit verschillende perspectieven te aanschouwen. Hierna waren we echt bekaf en hebben we een middagdutje gedaan en wat gelezen. ’s Avonds was het tijd voor hotdogs bij het kampvuur en zijn we zeer voldaan in slaap gevallen.

Vandaag was het een rustige dag. Op ons gemak hebben we de Grand Canyon verlaten en zijn we naar Page gereden. We zijn hier nu op een camping bij een groot stuwmeer. De rotsen zijn hier net zo rood als in de Grand Canyon en het water is heel blauw, wat een bijzonder aanzicht is. Het is bloedheet dus hebben we verkoeling gezocht in de Wallmart en hebben we flink ingeslagen. Morgen staat er een wandeling door de Antelope Canyon op het programma onder leiding van een gids. Nu gaan we eerst onze was in de droger doen en daarna barbecuen. Tot later!