Naar Glacier N.P. In Amerika

Op weg naar Glacier N.P. (Amerika)

Vandaag een lange rit gehad. Toen we de hoge toppen van de Rocky’s achter ons hadden gelaten reden we door een glooiend landschap waar je ik weet niet hoeveel kilometers van je af kon kijken. Het meeste was grasland. De meren maakten plaats voor drinkpoelen voor het vee dat hier graast. Geen omheiningen, de dieren hebben alle ruimte. Alleen langs de straat staat af en toe een hekwerk. Op een gedeelte van zo’n afrastering had een boer (vast ‘n grappige) allemaal petjes opgehangen, het waren er wel meer dan honderd. Het is hier echt weid, weider, weidst. We komen de bekende gele schoolbussen tegen en zien huisnummer 32008! De eindeloze naaldbossen hebben we al lang achter ons gelaten maar rechts aan de horizon zijn nog steeds de toppen van de Rocky’s te zien. Hier staan veel berkenbomen, hele bossen, en de koeien maken gebruik van deze schaduwplekken. 

Bij de grens naar Amerika controleerde 1 douanier de papieren en de andere de camper. Alle kastjes werden geopend en zelfs de douche en het toilet werden nagekeken. Weer een boel vragen voordat we door mochten. 

Via het Waterton Lakes reden we door naar Glacier. We kwamen nog langs een Memorial Place voor de vroegere bewoners, de indianen, helemaal gemaakt van staal. Mooi om te zien. Onderweg moesten we nog een keer tanken. Het duurt altijd even voordat de tank vol is dus ik dacht, terwijl Willem en Fardau buiten stonden, dan kan ik wel ff naar het toilet(in de camper). Ff later hoorde ik ze weer instappen, de motor starten en wegrijden. Help!!! Het is vervelend plassen in ‘n rijdende camper. Ook in de cabine hadden ze, pas na een tijdje,  in de gaten dat er iemand mistte. Het was zo stil! Waar is Brigitte?Was ze nog aan het foto’s maken van gele bloemetjes? We moeten ons omdraaien!  Haha, zal de gezichten niet vergeten toen ik uit het toilet te voorschijn kwam. 

Volgens de papieren die we in Nederland hadden gekregen moest de campground in Glacier N.P. die we uitgezocht hadden vanaf 18 mei geopend zijn maar helaas was hij nog gesloten. Ook waren nog veel wandel trails gesloten ivm de late sneeuw. We waren er bij de voorbereiding al een beetje bang voor geweest en hadden hier daarom ook maar 1 nacht voor gepland. Maar toch was het jammer. Het is een prachtig gebied. We konden wel net buiten het park kamperen maar omdat er dus ook in het park nog veel gesloten was reden we door tot Great Falls om daar 1 nacht te blijven. In de buurt van een dorp zagen we een groot Paint Ball terrein. Ik dacht eerst dat het een militair oefenterrein was, zo zag het er uit. Het was een lang rit maar gelukkig vindt onze chauffeur het rijden in de camper wel relaxt. En als het nodig is hebben we ook nog een chauffeuse, en dat ben ik zeker niet (is je vraag hiermee beantwoord Ina?) Het scheelt in ieder geval morgen weer een aantal mijlen als we op weg gaan naar Gardiner in het Yellowstone N.P. We zitten vandaag precies op de helft van onze vakantie.