Buffalo

Op naar Buffalo.

Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden maar er zijn 3 Scenic Byways die door de Big Horn Mountains leiden en vandaag reden wij de Bighorn Byway, 1 van deze 3. Het “merk” teken van deze routes is de Indiaanse paintbrush afbeelding van de Wyoming State Flower.  Maar het eerste deel van onze route reden we vandaag door het land van Mary uit “Het kleine huis op de prairie”.  Muziek van CCC.Inc.op de Ipad en daar gingen we. Een lange weg, geen zijwegen, een glooiend landschap met gras en struikjes aan weerszijde en geen enkele boom te zien. Echt kilometers lang geen enkele boom. Af en toe komt ons een auto tegemoet of er haalt ons een auto in. Verder geen enkel teken van “leven”. Ja toch wel, de pronghorns! Zij zijn blijkbaar in staat om hier in kleine groepjes te overleven. En toen zagen we een eenzame fietser, bepakt en bezakt. Je snapt niet waar iemand de moed en de lol vandaan haalt om hier te gaan fietsen, en dan ook nog in je eentje! Het zal de uitdaging zijn denk ik. Of een eenzame zoektocht naar jezelf ;)

En dan zien we bomen aan de horizon. En waar bomen zijn is water en waar water is zijn.....mensen. En inderdaad stonden er een paar huizen bij elkaar en een kudde koeien liep in het gras. We naderden Ten Sleep waar onze toeristische route door de bergen begon. Maar eerst op zoek naar benzine en koffie. We vonden een tankstations en in het winkeltje een koeling met smoothies en milkshakes die je zelf moest mixen met een speciaal daarvoor bestemde machine. Mmmmmmmm lekker! Als we het stadje verlaten loopt de weg al snel omhoog en zien we het bordje met de paintbrush bloem. De kleur van de bergen gaat hier van geel-bruin naar oranje-rood. De wanden zijn steil en grillig. We stopten even bij de Shell waterval en zochten daarna een mooi plekje om te lunchen en wat te lezen, foto’s te maken en te genieten van de omgeving. 

Toen zag Fardau opeens een eland. We hadden geen idee dat die hier ook nog zaten. Na de lunch bereikten we het hoogste punt van de route en bleven een tijdje op deze hoogte rijden met mooie vergezichten. Ook hier lag op verschillende plekken nog sneeuw. Maar daarna ging het in een rap tempo naar beneden met flinke haarspeldbochten. Zelfs zo scherp dat de inhoud van de koelkast door de camper vloog.Maar we pasten de 5 sec.regel van Fardau toe ( als iets niet langere dan 5  sec.op de grond gelegen heeft hebben de bacteriën nog geen kans gehad toe te slaan) en pakken de boel netjes weer in.

We bereikten onze eind bestemming Buffalo en zochten de camping op. Daar stonden we nog maar net of er barstte een onweersbui los met hevige regen. Een half uurtje later scheen de zon weer en konden we toch lekker buiten eten. Alleen.....het hele stadje inclusief de camping zat zonder stroom door een blikseminslag dus....ook geen WiFi