Crazy Horse

Crazy Horse Memorial en Custer State Park.

Vanmorgen zijn we gestart met een bezoek aan het Crazy Horse Memorial. Eigenlijk een beetje het antwoord van de Native Amerikanen op Mount Rushmore. Zij kozen voor hun standbeeld de inspirerende leider van de Lakota Indianen, Crazy Horse. Het project is nog lang niet klaar en bestaat naast het standbeeld nog uit een museum, een universiteit en een gezondheidscentrum voor native people. Alles wordt gefinancierd met donaties en entreegelden met als doel het erfgoed te bewaren en de cultuur en de tradities voort te zetten. Met het verhaal van oa  Wounded Knee nog in m’n achterhoofd gun ik ze hun standbeeld en kan ik de aandacht voor scholing en gezondheidszorg alleen maar waarderen.

 We reden verder naar het Custer State Park. De rotsen hebben hier lagen met “glittersteentjes” Lijkt erg mooi als de zon er op schijnt. In het Custerpark zijn routes met tunnels die wij niet konden rijden omdat de camper te groot is. De Ranger bij de ingang wees ons op de Wildlife Loop, een rondweg door het park die we wel konden rijden. Het Custer Park is eigenlijk een groot bos met af en toe een open grasveld. Hier zie je weer bisons , pronghorns en de grappige prairie dogs. De smalle weg slingert zich er door, omhoog en weer omlaag met flinke haarspeldbochten. Echt een weg voor motorrijders en die kwamen we dan ook regelmatig tegen. We vonden een plekje om even te pauzeren en vroegen ons af waarom er zoveel bruine bomen in het park staan. Ziekte of toch bosbrand? Er zijn ook veel bosbouw werkzaamheden. Houthakkers en machines die de stam”schillen” en dan op maat zagen. Het afval werd verbrand en dat verklaarde de verschillende rookpluimen die we steeds in de verte zagen. Dan opeens een groepje (mui)ezels. De eersten zijn hier ooit achtergelaten. Nu leven ze hier in kuddes in het wild. Ze staan wat in de schaduw te dommelen.  Via het Wind Cave National park reden we naar onze campeerplek voor vandaag en hebben nog lang buiten kunnen zitten.