Dag 9, donderdag 31-05-2018

Door Rogier en Marleen - 04-06-2018 15:58

Onze tweede dag in Custer State Park, en wat voor één. Uiteraard waren wij weer vroeg wakker maar dit keer met een doel. Vandaag willen wij, vroeg in de ochtend the Wildlife Loop Road rijden. De kans om Wildlife te spotten is in de ochtend namelijk het grootst. Zonder ontbijt en met een douche van deodorant (alleen Rogier hoor) begon onze rit over the Wildlife Loop Road. Helaas viel het aantal wildlife wederom tegen. Wij zagen wel van die elks en enkele bizons maar naar onze mening veel te weinig. We werden wel verwend met de aanwezigheid van kleine prairie hondjes. Wat een schattige diertjes zijn dit! En wat een geluid kunnen deze kleine beestjes produceren! Gelukkig stond de groep ezeltjes ons wel op te wachten. Wij hebben de ezeltjes kort geaaid waarna wij verder reden. Rond 09:30 uur waren wij al klaar met de route, wat gaan wij nu doen? Wij besloten, een dag eerder dan gepland, de Iron Mountain Road te gaan rijden. Dit is een scenic drive van 18 miles die Custer State Park verbindt met Mount Rushmore National Memorial. De Iron Mountain Road is beroemd vanwege de "pigtail bridges". Dit zijn bruggen waar de weg als een varkensstaart krult waardoor je in korte afstand snel kan stijgen of dalen. Daarnaast heeft deze weg enkele mooie uitzicht punten over de Black Hills en rijd je door een drietal tunnels. Iconisch zijn de uitzichtpunten door de tunnels met zicht op Mount Rushmore. De tweede tunnel van de Iron Mountain Road zou echter te laag zijn voor onze camper. Volgens de reisgids van Tioga Tours had deze tunnel gelukkig een bypass waardoor wij de route wel konden rijden. Al snel reden wij door de Black Hills met uitzicht op schitterende natuur. Wat is dit een mooie route!

Wat doemt daar ineens op? MOUNT RUSHMORE.. Wauw... wat gaaf! Ondanks dat Mount Rushmore nog kilometers ver weg lag hadden wij beiden een kippenvel moment. Jarenlang droomden wij ervan om Mount Rushmore in het echt te zien, en daar is hij dan! Wij hadden beiden Mount Rushmore op onze bucketlist staan en dan is het moment daar. Wij hadden het gevoel dat we droomden, maar nee, dit beleven wij echt! Zo gaaf. Snel een foto'tje en weer door. Al snel kwamen wij aan bij de eerste tunnel. Onze camper is 25 feet lang (7,6 meter) 12 feet hoog (3,7 meter) en 10 feet breed(3 meter). De tunnel was 13 feet en 2 inches in de breedte en 12 feet en 4 inches in de hoogte. Dit gaat makkelijk passen maar voor de zekerheid stapte Marleen uit om te zien of het inderdaad lukt. Dit was het geval en als volleerd camper chauffeur reed Rogier de camper door de eerste tunnel. Direct na de tunnel reden wij over de eerste "Pigtail Bridge". Ook hier werden de nodige foto's gemaakt om richting de tweede tunnel te gaan. Aangekomen bij de tweede tunnel werden wij erg blij van het uitzicht, door de tunnel zagen wij Mount Rushmore liggen. Wat gaaf is dit! Op internet hadden wij dit plaatje vaak gezien en nu zie wij het in het echt, in één woord geweldig. Nadat wij hadden genoten van het uitzicht op Mount Rushmore werden wij geconfronteerd met het feit dat er GEEN bypass was bij deze tunnel. Wat nu? De tunnel is 13 feet breed dat moet passen, maar de tunnel is 11 feet hoog terwijl onze camper 12 feet hoog is. Rijden wij terug of proberen wij tegen beter weten in door de tunnel te rijden met het risico dat wij de camper beschadigen, of nog erger, dat wij vast komen te zitten? De dood of de gladiolen... wij gaan gokken dat het past. Rustig rijden en zodra wij horen of zien dat het niet goed gaat dan maar achteruit, als dat nog kan! Marleen voorop om andere weggebruikers te laten wachten en om te checken of het gaat passen. Of de afmetingen op de borden of de afmetingen in de handleiding kloppen niet want de camper paste door de tunnel zonder iets te raken. Na de tunnel volgde weer een "pigtail bridge" om door te rijden naar de laatste tunnel. Door deze tunnel hadden wij wederom een prachtig utizicht op Mount Rushmore. Rond de klok van 11:00 uur hadden wij de Iron Mountain Road voltooid. Aangezien het nog vroeg was, en wij verder niets op de planning hadden staan, besloten wij Mount Rushmore te bezoeken. Na het betalen van de "parking fee" parkeerden wij de camper op steenworp afstand van Mount Rushmore. Op de parkeerplaats besloten wij eerst ons verlate ontbijtje te nuttigen voordat wij Mount Rushmore zouden bezoeken. Na het ontbijt was het moment daar.. Wij gaan Mount Rushmore National Memorial bezoeken!

Even wat weetjes over Mount Rushmore. In het graniet van de Black Hills is Mount Rushmore gecreërd. Mount Rushmore bestaat uit de hoofden van vier belangrijke Amerikaanse presidenten, namelijk: George Washington, de eerste Amerikaanse president en grondlegger van de democratie. Thomas Jefferson, de derde Amerikaanse president en bedenker en medeschrijver van the Declaration of Independence. Theodore Roosevelt, de 26ste Amerikaanse president, meester onderhandelaar en groot econoom. En als laatste Abraham Lincoln, de 13de president van Amerika, hij bracht een einde aan de burgeroorlog en zette de eerste stap in het beëindigen van de slavernij.

In 1923 kwam een historicus met het idee om bekende helden uit het westen te vereeuwigen in de Black Hills. Beeldhouwer Gutzon Borglum werd gevraagd om de sculpturen te maken. In 1925 werd de locatie bepaald en stelt Borglum voor om de hoofden van belangrijke Amerikaanse presidenten te vereeuwigen. De staat gaat hiermee akkoord, verzameld budget en in 1927 begint Borglum met het eerste hoofd, George Washington. Op 31 oktober 1941 is Mount Rushmore een feit en zijn alle vier de hoofden afgerond. Spijtig genoeg heeft Borglum het nooit afgezien. Een half jaar voor de "oplevering" komt hij te overlijden. Zijn zoon zette zijn werk voort. Wij waren erg verbaasd toen wij hoorden dat Mount Rushmore nog geen miljoen dollar heeft gekost.

Aangekomen bij het Visitor Center krijgen wij te horen dat de Presidential trail niet geheel toegankelijk is. Het gedeelte waar de trappen zich bevinden wordt momenteel gerenoveerd. Uiteraard mag dit de pret niet drukken want wij zijn bij Mount Rushmore! Wij besluiten een audiotour te doen zodat we meer te weten komen over Mount Rushmore. Wij starten de audiotour en al snel komen wij aan bij de Avenue of Flags. Hier hangen de vlaggen van Amerikaanse Staten met daarbij de datum van toetreding als staat. Wij liepen door en kwamen vervolgens uit op the Grand View Terrace. Hier aangekomen hadden wij een mooi zicht op Mount Rushmore. Wat is dit bijzonder, een droom die uitkomt! Na voldoende informatie van de audiotour en gemaakte selfies besloten wij naar het Licoln Borglum Visitor Center te gaan welke zich onder the Grand View Terrace bevindt. Hier werden twee films tentoongesteld en vind je een overvloed aan informatie over de tot standkoming van Mount Rushmore. Ook achtergrond informatie over de arbeiders en het originele idee van Mount Rushmore kwamen aan bod. In eerste instantie zou Mount Rushmore alleen bestaan uit de hoofden van Washington en Licoln. De Amerikaanse bevolking en de staat vonden echter dat Jefferson ook vereeuwigd moest worden, dit omdat hij veel had betekend voor de democratie door het opstellen van the Declaration of Independence. Later besloot Borglum dat Roosevelt ook vereeuwigd werd in Mount Rushmore, dit mede omdat beide bevriend waren met elkaar. Dit tegen de wil in van vele Amerikanen aangezien Roosevelt niet de meest populaire president was. In het Licoln Borglum Visitor Center zagen wij verschillende schaalmodelen van Mount Rushmore en lazen wij hoe Mount Rushmore uiteindelijk tot stand is gekomen. De tentoongestelde informatie was te veel voor de tijd die wij hadden dus wij besloten het visitor center te verlaten om de Presidential trail te bewandelen. Onderweg stonden bordjes met nummers welke correnspondeerde met de audiotour. Na een korte wandeling kwamen wij direct onder de presidentshoofden uit. Dit was tevens het eindpunt van de trail in verband met de werkzaamheden. Na enige tijd te hebben genoten van de achtergrond verhalen en het uitzicht besloten wij terug te lopen en Mount Rushmore te verlaten. Wat hebben wij hiervan genoten!

Wij besloten om door te rijden naar Crazy Horse memorial. Dit is een tegenhanger van Mount Rushmore. De oorspronkelijke bewoners van de Black Hills, The Native Americans, konden het niet verkroppen dat er vier Amerikaanse presidenten werden vereeuwigd op "hun" grond. De Native Americans besloten hierop een grootheid uit hun cultuur, genaamd Crazy Horse, te vereeuwigen in de Black Hills. Opvallend is dat Crazy Horse nooit is vastgelegd op een foto of tekening. De ontwerper moest het doen met verhalen en omschrijvingen van mensen die Crazy Horse hebben gekend. De persoon Crazy Horse wordt samen met een paard vereeuwigd in een nabijgelegen berg in de Black Hills. Aangekomen bij de toegangspoort werd ons vermoeden bevestigd. Het heeft iets met indianen te maken én je betaalt de hoofdprijs! Indianen vragen namelijk overal de hoofdprijs voor! Voor het driedubbele van de parking fee van Mount Rushmore konden wij Crazy Horse Memorial bezichtigen. Klein detail: Crazy Horse Memorial bestaat alleen uit het gezicht van Crazy Horse, de rest moet nog gebeeldhouwd worden! Oftewel: drie keer zoveel betalen terwijl het nog een bouwput is. Maar goed, mogelijk komen wij hier maar één keer... en wij willen het toch gezien hebben. Daarbij helpen wij nu een handje met de financiering van Crazy Horse. De Native Americans wensen namelijk geen subsidie te ontvangen van de overheid. Nou, de Native Americans weten hoe zij hun geld moeten spenderen... NOT! Onderweg naar de parkeerplaats zien wij een enorm complex liggen waar zich een museum, meerdere winkels en een restaurant in bevinden. Waarom een complex bouwen van minimaal een miljoen terwijl je dit ook in Crazy Horse had kunnen steken!? Maar goed... op commercieel gebied zullen wij de Native Americans nooit begrijpen. Commercieel als de Native Americans zijn moesten wij ook nog een kaartje voor de bus kopen om dichtbij Crazy Horse te komen. Op eigen gelegenheid mochten wij niet dichterbij komen. Voor 4 dollar p.p werden wij in een oude Amerikaanse schoolbus, dat was wel weer tof, dichterbij Crazy Horse gebracht. De prijs stond echter in scheel contrast met hetgeen wat je krijgt. De totale tour duurde slechts 20 minuten en al met al werden wij 250 meter dichterbij Crazy Horse gebracht. Wij voelden ons lichtelijk afgezet, vooral toen de buschauffeur ook nog eens zei: al jullie geld komt ten goede van Crazy Horse... yeah right... Volgens de buschauffeur duurt het nog minimaal 30 jaar voordat Crazy Horse Memorial voltooid is. Na de korte tour van Crazy horse besloten wij terug te gaan naar Custer State Park.

Aangekomen in Custer State Park besloten wij nogmaals de Wildlife Loop Road te rijden. Het aantal gespotte wildlife was, in onze ogen, nog te weinig. Bij het inrijden van de loop moesten wij plotsteling vol op de rem. Bij het uitkomen van een bocht werden wij geconfronteerd met een enorme bizon die midden op de weg stond. Wat een prachtige beesten zijn het ook. Op zijn dooie gemak sjokte de bizon over het asfalt om na enige tijd de berm in te lopen. Onderweg naar the Wildlife Loop Road hebben wij nog enkele stops gemaakt om te genieten van de uitzichtpunten. Custer State Park is een echte aanrader. Op de Wildlife Loop Road zagen wij die avond zelfs nog een kudde bizons grazen aan de kant van de weg. De zon begon langzaam achter de heuvels te verdwijnen waardoor het zicht slecht werd. We besloten daarom terug te gaan naar de camping om deze drukke dag af te sluiten onder het genot van een biertje.

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan