Dag 10, vrijdag 01-06-2018

Het is alweer tijd om Custer te verlaten. Via een gedeelte van de Needles Highway rijden we de Iron Mountain Road op. Wederom konden we genieten van de tunneltjes met het prachtige uitzicht op Mount Rushmore. Vandaag staat Badlands NP op onze to-do-list. Onderweg stopte we nog bij het dorpje Keystone. We zagen daar een paar leuke winkeltjes. We zijn nog namelijk op zoek naar een souveniertje van Mount Rushmore. Inmiddels verzamelen we kerstversiering van de "highlights" die wij in Amerika hebben bezocht. Hier te denken aan het Witte Huis, het Empire State Building, de Atlantis spaceshutle enz. We zien genoeg "gewone" kerstballen, maar degene die wij willen kunnen we maar niet vinden. Helaas ook hier niet gevonden, wel hebben wij twee leuke beeldjes gekocht van cowboylaarsjes. Ook hadden we nog een foto gemaakt van een bord waarop staat dat National Treasure deel 2 hier is opgenomen. Wij vinden deze films met Nicolas Cage geweldig! Toch grappig om te zien. We reden via Rapid City richting Badlands NP. Opeens kwamen we onderweg een Christmas Village tegen. Je gelooft het niet, een winkel vol met kerstspullen. Zullen ze dan hier onze kerstversiering wel hebben...? Maar nee, helaas ook hier niet gevonden. Het was wel een super geinige winkel, ze hadden écht heel veel! Zelfs kerstveriering van The Simpsons en Family Guy was onderdeel van het assortiment. We hadden gehoopt dat Rapid City misschien nog wat winkeltjes zou hebben. Maar het bleek toch wel een grotere stad te zijn. Geen leuke winkeltjes gezien, we hebben alleen even een tussenstop gemaakt voor een lunch en reden direct verder. Enige tijd later reden we via de Pinnacles Entrance Badlands NP in. We zagen gelijk drie bisons naast de weg staan en hadden gelijk een binnenpretje (mini, maxi en opperbuffel. Met andere woorden, daar stond Marleen's moeder met haar zusjes). De parkranger adviseerde ons om de Sage Creek Rim Road te rijden. Op deze weg kunnen we een hele kudde met bisons aantreffen. We hebben haar advies opgevolgd, maar de weg reed niet zo fijn met de camper. Hij was namelijk onverhard! We hebben de bisons wel gezien, maar helaas waren ze erg ver weg. Wel hebben wij onwijs van het uitzicht kunnen genieten en van de vele prairiehondjes bij Robers Prairie Dog Town. Die beestjes zijn zo onwijs leuk! Overal waar je keek zag je holletjes in het gras en daar staken de kleine beestjes uit. Het lijken soms net stokstaartjes. Al rijdend werden we wéér geconfronteerd met een mankement aan onze camper...nu had onze linker zijspiegel het begeven. We hadden niets geraakt ofzo, maar door vibratie is de schroef van de spiegel afgebroken/los geraakt. hierdoor draait de spiegel volledig in het rond en kunnen we niets meer zien! Dit is echt héél vervelend. Met zo'n grote camper heb je je spiegels hard nodig. Zo kunnen we niet verder rijden, zucht! Gelijk maar Cruise America bellen. We hadden al eerder gebeld (omdat we geen warm water kunnen krijgen) maar toen stonden we héél lang in de wacht. Nu kozen we optie 1; we hadden een mankement waarmee we niet verder konden rijden. En tadaa; we hadden direct iemand aan de telefoon. De dame in kwestie had een reparatieopdracht aangemaakt. We konden morgenochtend bellen voor een afspraak bij de garage in Rapid City. Ook had ze de overige mankementen genoteerd (geen warm water, een koelkast die met vlagen niet werkt. We hebben ook al heel wat vlees weggegooid, en ook in de kledingkast is de kledingroede naar beneden gestort). Zo leuk is een nieuwe camper niet, er komen nog heel wat kinderziektes naar voren. Maar het belangrijkste werkt (nog) wel; hij rijdt! Gelukkig blijven we in het park vandaag, dus geen problemen met inhalen ofzo. Het was wel vervelend, maar het was te doen. We waren blij toen we weer op de Badlands Loop Road reden. Deze weg was wél verhard! Dat rijdt toch een stuk aangenamer. De weg had veel uitzichtpunten waarbij we ook stopten. Wij vinden het een prachtig park. Aan de ene kant zie je graslandschap en aan de andere kant een mini grand canyon. Bij één van de uitzichtpunten zagen we nog een berggijt met een babygijtje. Lief! Des te verder we de Badlands Loop Road reden, des te grilliger het landschap werd. De kleuren varieerden van grijs, bruin met rood tot geel rood. Vooral de Yellow Mounds waren prachtig om te zien. Als je naar de badlands kijkt, verwacht je een droge omgeving. Maar dat was dus niet het geval. Het was vooral groen, zo uniek! We reden de gehele weg af en stopten bij het Ben Reifel Visitor Center. Binnen aangekomen kregen we nog wat informatie van de parkranger. Er waren een paar hikingtrails die we zeker wilden doen. Maar dat komt morgen. We zagen binnen ook nog een opgezette ratelslang, gatver! Deze beesten komen dus ook in het park voor! Gelukkig vertelde de parkranger dat er in al die jaren nog geen handjevol mensen waren gebeten, maar toch. Maar als je werd gebeten...dan moest je direct naar het ziekenhuis per helicopter...! We besloten vervolgens om naar de camping te rijden (Ceder Pass). Hopelijk troffen we daar iemand met tape aan. Dan kunnen we gelijk onze spiegel vastzetten. Op de camping aangetroffen sprak Marleen de eerste de beste Amerikaan aan met een grote camper. Of hij tape had? Ja zeker! Hij kwam er al direct aan. Hij zag de spiegel en zei; wacht, misschien is de schroef alleen los getrild en niet afgeknapt. Even later keerde hij terug met een inbussleutel. En we hadden geluk! Hij kon de boel aandraaien en onze spiegel was als vanouds! Deze veteraan uit Florida was de held van de dag! Hij had ook een schroevendraaier zodat ook onze kledingroede kon worden gemaakt. We waren weer helemaal blij, dit wordt geen stop in Rapid City morgen, fijn! Later in de avond was er op de camping een rangerprogramma. We maakten kennis met parkranger Larrie. Larrie was al met pensioen en was vroeger docent natuur en scheikunde. Deze man kon prachtig vertellen! Hij vertelde veel over Badlands NP, over de dieren die er voorkomen, de planten en over het ontstaan van het park. Dit park staat bekend om de vele fossielen die er worden gevonden. Ook veel bezoekers vinden fossielen en we zagen hier foto's van. De presentatie van Larrie was super leuk, hij had er echt iets moois van gemaakt. Ook had hij een "kampvuurtje" gemaakt in zijn powerpoint presentatie. Dit mocht niet in het park zelf, dus dan maar op deze manier. We kregen er muziek en marshmello's bij. Hoe bedenk je het? De presentatie eindigde met een overzicht van alle Nationale Parken in Amerika. Nou, we hebben nog heel wat reisjes te gaan voordat we al deze parken gezien hebben! Grappig weetje; in de staat Wyoming ontstond zowel het 1e Nationale Park als het 1e Nationale Monument ter wereld. Het 1e Nationale Park is Yellowstone, dat wisten we. Het 1e Nationale Monument is Devils Tower. Dat wisten we nog niet, maar ook Devils Tower gaan we deze vakantie bezoeken. Larrie gaf vervolgens het stokje over aan zijn collega, die astronoom van beroep is. We kregen de mogelijkheid om door zo'n grote telescoop te kijken. We zagen toen Jupiter en de 4 manen van Jupiter. Toch wel tof, nog nooit eerder zoiets gezien. Ook vertelde hij over het heelal, de melkweg en over de sterren. Met een laser liet hij verschillende dingen zien. Zelden zo'n mooie sterrenhemel gezien! Wat bijzonder! Soms schijn je hier zelfs de melkweg en het noorderlicht te kunnen zien. Wat heel erg tof was, opeens kwam ruimtestation ISS voorbij! Nooit geweten dat je het ruimtestation uberhaupt kon zien. Iedere 90 minuten komt hij voorbij, niet te geloven dat hij in die tijd een rondje om de aarde heeft gemaakt! We waren diep onder de indruk van de verhalen, dit was een hele leuke maar ook leerzame avond.