Dag 13, maandag 04-06-2018

En ons Amerika avontuur gaat verder...we vertrokken vroeg vanaf de camping. Volgende bestemming Sheridan. In Sheridan aangekomen stopten we bij de 1e de beste Subway. Even een lékker broodje eten. Dat gewone Amerikaanse brood komt ons de neus uit. Bovendien vult het ook voor geen meter. Nadat we waren voldaan parkeerden we onze camper bij Main Street. We kwamen hier voor twee dingen, namelijk: de King's Saddlery & Museum en de Mint Bar. Helaas bleek de Mint Bar vandaag gesloten. Wat jammer! We konden wel naar binnen kijken, het zag er echt fantastisch uit! Overal van die dierenkoppen aan de wanden. Het was net een saloon. We besloten maar wat door Main Street te slenteren. Op een gegeven moment kwamen we uit bij een pandjeshuis. We keken hier onze ogen uit, want wat zagen we? Overal lagen pistolen en (automatische) geweren. Niet normaal! Nu waren we wel wát gewend van de Wallmart, maar dit slaat echt nergens op. Een heus wapenarsenaal! Nadat we onze ogen hadden uitgekeken besloten we verder te kijken. We liepen de winkel uit en wie stapten pal voor onze neus uit een camper? Jason en Danelle! Onze buurtjes van de camping uit Deadwood. Nou, hoe bestaat het? Een paar honderd kilometer verder en je loopt zo elkaar tegen het lijf. Het was weer gelijk slap ouwehoeren en we besloten samen met hen naar het pandjeshuis te gaan. Danelle was opzoek naar een gouden ring, niet zomaar goud, maar goud dat uit de Black Hills komt. We waren wel nieuwsgierig wat ze bedoelde. Jason wilde even kijken naar de wapens. Al snel had Danelle haar gouden ring gevonden. Het was inderdaad iets bijzonders, het goud zag er toch anders uit dan bij ons. Jason kocht in de tussentijd iets voor zijn geweer. Ze vertelden dat ze thuis meerdere geweren hadden. Dat is toch iets heel normaals. Want stel je voor, je kan je niet verweren? Als bijna iedereen een wapen draagt, dan moet je toch wel...? Wel zaten de geweren achter slot en grendel...maar toch!? Ook vertelde ze dat Jason zo nu en dan op jacht gaat. Dan is hij zo een week van huis. Hij probeert dan een elk of een deer neer te schieten en vervolgens maken ze het dier hapklaar. En zo kletsten we heel wat af. Hoe werkt het e.e.a. bij ons in Nederland en hoe het werkt bij hen. Na een tijdje vroegen ze ons wat onze plannen waren voor vandaag. We vertelden dat we vanavond in Cody willen zijn voor de Rodeo. Zij waren fan van de KOA's maar wij hadden al een niet-KOA camping gereserveerd (Ponderosa). Wij gaven hen het adres en zij zouden vanavond ook die kant opkomen. Dat zou wel heel gezellig zijn! We zijn benieuwd of ze écht komen. Op dat moment gingen onze wegen scheiden, wij besloten om nog naar de King's Saddlery & Museum te gaan. En werkelijk waar, het is een bezienswaardigheid. Een cowboy zou daar zijn inkopen kunnen doen. We zagen honderden zadels, lasso's en weten wij veel wat voor spullen. We maakten nog een praatje met de verkoopster. Ongeveer drie dagen geleden was zelfs Prinsess Ann (de zus van Queen Elisabeth van het Verenigd Koninkrijk) hier nog geweest om inkopen te doen. Achter de winkel zat een museum. Daar zagen wij de meest bijzondere opgezette dieren, zelfs een giraffe was present. Het was net of we in een westernfilm waren beland. We zagen koetsen, nog meer zadels en andere cowboy gerelateerde spullen. Het was een hele belevenis. We besloten nog even een paar winkeltjes af te struinen en vervolgens richting Cody te rijden. Rond een uurtje of 3 kwamen we op de camping aan. De camping werd gerund door een stel oude besjes. In Nederland zou je verbaasd staan te kijken dat zulkje oudjes nog aan het werk zouden zijn. We werden heel vriendelijk geholpen door de jongste van het spel. Nadat we waren ingecheckt zij hij "kom straks maar terug als je gesetteld bent, dan heb ik nog tips over de omgeving". Zo gezegd zo gedaan. We werden later bijgepraat over de dingen die we in Cody kunnen doen. Ook kregen we nog tips over Yellowstone en Grand Teton. De camping had ook een super leuk winkeltje. We hadden in dit winkeltje ook iets gevonden voor onze kerstboom! Hier hadden ze genoeg spul m.b.t. de staat Wyoming. Dus we hebben gelijk het e.e.a. gekocht. Marleen heeft nog een hele foute pyjama gekocht met dieren die je in de nationale parken kan tegenkomen. Nadat we hadden afgerekend liepen we terug naar onze camper. En op dat moment kwamen Jason en Danelle aangereden. Hoe leuk is dat! Ze kwamen hun belofte na! En nog leuker, ze kwamen naast ons te staan. Enkele minuten later stond ook hun camper op de plek. En weer was het reuze gezellig. We zaten met zijn 4en aan de picknicktafel en de drank kwam al snel op tafel. We wilden eigenlijk nog naar een dinershow toe, maar ach, het is hier nu veel te gezellig! Dus die lieten we schieten. Al gauw kwamen we erachter dat Jason en Danelle een stuk ouder waren dan we dachten. Jason was 47 en Danelle was 50. Maar ze waren heel jong van geest! Ze hadden 4 dochters, de oudste was 30. Ja, Danelle was nog maar 20 toen ze moeder werd. En nee, Jason was niet 17. Danelle had eerder een relatie met een ex marinier. Maar nadat hij terugkwam van een uitzending was hij niet meer dezelfde. Het was een alcoholist geworden en na enige tijd had ze hem verlaten. Later kwam ze Jason tegen. Het was zeker geen liefde op het eerst gezicht. Jason was een blinddate, en ze zou nooit zelf op het zijn afgestapt. Inmiddels zijn Jason en Danelle met "pensioen" gegaan. Ze hadden een eigen zaak maar deze staat nu op hold. Ze hadden verder nog niet echt plannen, ze wilden alleen 4 juli thuis zijn voor Independence Day. Dat wordt een heel gezellig gebeuren met familie en vrienden. Dat willen ze niet missen. Ook hadden we het over hun woonplaats, Portland gehad. We vertelden hen dat vorig jaar een bekend Nederlands televisieprogamma zich daar had afgespeeld (Wie is de Mol). Dat vonden ze onwijs leuk, Jason dacht dat hij daar wel iets over had gehoord. Maar wist het fijne er alleen niet van. Wij vertelden dat de staten Oregon en Washington nog op ons to-do-lijstje staat. Ze nodigden ons gelijk uit om bij hen langs te komen. Hartstikke leuk, we hebben een logeeradresje! Ook hadden we onze Facebookgegevens uitgewisseld. We houden dus zeker contact. Voordat we er erg in hadden was het al 19.30 uur. We moeten naar de Rodeo! Jason en Danelle besloten gezellig mee te gaan, dus hop, met zijn 4-tjes de camper in. Op naar de Rodeo! Ook bij de rodeo keken we onze ogen uit. Overal zagen we van die cowboys lopen. Bij een rodeo dachten wij aan cowboys die op een dolle koe zaten. Maar we zagen veel meer dan dat. We zagen kleine cowboys op een dolle koe, cowboys en cowgirls die een koe vingen met een lasso. Cowgirls die supersnel op hun paard langs grote hooibalen reden, cowboys die op stieren zaten. Ook super schattig, op een gegeven moment werden alle kinderen beneden de 12 jaar naar voren gevraagd. Na een tijdje stonden er een heleboel kindjes in de zandbak. Twee kalfjes kregen een lintje op een staart. De kindjes moesten proberen de lintjes te pakken te krijgen. Als dat lukte, dan kregen ze een prijs. Wat een prachtig gezicht was dat, al die kindjes achter die kalfjes aan! En snel dat die kalfjes waren! Een spectakel om te zien, super leuk! Uiteindelijk hadden twee kindjes een lintje te pakken gekregen waarmee het spectakel stopte. We hadden enorm van de rodeo genoten. Ook waren we diep onder de indruk van de paardrijkunsten van deze mensen. Het was geweldig om mee te mogen maken. Na de rodeo besloten we terug te gaan naar de camping. We besloten nog "even" wat te drinken. Maar al gauw was het 01.30 uur! Oké, nu moeten we echt naar bed! Morgen moeten we op tijd erop, we gaan dan ein-de-lijk naar Yellowstone NP!