De klok verzetten

Dinsdag 22 mei hebben wij, na een bezoekje aan de bijzondere Cadillac Ranch en het middelpunt van de Route 66, voor de tweede keer onze klok verzet. Na het oversteken van de Texas-New Mexico grens bevonden wij ons in de tijdzone: Mountain Time. Ook bij deze grensovergang was er direct een groot verschil te zien in de landschappen en werd het ook meteen duidelijk dat de naam van de tijdzone niet zomaar uit de lucht is komen vallen. Wat, net over de grens, begon met zonnige en enorme vergezichten veranderde in een kleine 2 uur naar een paar flinke hagelbuien tussen de bergen bij Santa Fe en Albuquerque. 

De Cadillac Ranch, een kunstproject waar 10 verschillende modellen Cadillacs tot halverwege richting het westen staan begraven. De auto’s mogen door alle bezoekers worden bespoten met graffiti, met als resultaat honderden verflagen die langzamerhand weer los raken.

Het exacte middelpunt van de Route 66. (1.139 mijl = 1.833 km)

De grensovergang.

Het nog zonnige stukje op de route vs. de flinke hagelbui(en).

Na bijgekomen te zijn van de adembenemende uitzichten hebben we woensdag het (voor ons) laatste stukje Route 66 gevolgd naar Gallup. In dit woestijnachtige stukje van New Mexico hebben we enorm kunnen genieten van de rust, doordat we vrijwel geen tegenliggers tegenkwamen (met uitzondering van een 4 km (!) lange trein).

En toen was het donderdag dan de tijd om de steden, snelwegen en het internet te verlaten voor de eerste twee nationale parken: Monument Valley en Grand Canyon. Deze reis begon al vroeg met het oversteken van de staatsgrens tussen New Mexico en Arizona en het verzetten van de klok voor de derde keer. Dit keer leefden we nog steeds in de Mountain Timezone, maar dan zonder zomertijd. Het verzetten van de wijzers konden we binnen een half uur alleen weer ongedaan maken, aangezien onze route dwars door het Navajo (Native Americans)-reservaat liep en deze indianenstam, in tegenstelling tot de staat waar het in ligt, wel gebruik maakt van de zomertijd. Na wat gedraai aan de wijzers kwamen we aan in het ongelooflijke Monument Valley waar Lorin (onze Navajo-tourguide) en de paarden Tallboy en Tallcan op ons stonden te wachten voor een 2 uur durende tocht door de prachtige vallei.

Aaw good boys!

De volgende ochtend stonden we al weer op tijd naast ons bed om de lange reis te maken naar de Grand Canyon. Wij met zere zadel-billen en de camper met piepende remmen, klommen we en daalden we door de bergen naar weer een prachtig stuk natuur van de Verenigde Staten. 

Maandag 28 mei vervolgen we onze route door de nationale parken, maar nu eerst uitrusten, gokken, stripclubs bezoeken en trouwen ;) in Fabulous Las Vegas.