Donderdag 31 mei Custer Park Mount Rushmore

Heel vroeg naar Custerpark, waar de sporen van de bosbrand in december nog duidelijk zichtbaar waren. De beloofde grote kudde van ongeveer 1400 bisons kwamen we niet tegen, wel loslopende exemplaren van dit indrukwekkend dier. En wat een groen landschap. Bij een meer koffie gedronken, en de enige keer dat een gesprek een licht politiek karakter had. “Hoe is de gezondheidszorg bij jullie geregeld?” vroeg de ober, die ons een sterke bak koffie bereidde. De hoogte van ‘verplichte’ maandelijkse ziektenkostenpremie verbaasde hem. Ja, voor dat bedrag wilde hij ook wel gaan. We konden niet nalaten toe te voegen dat solidariteit die kosten relatief laag houden en dat de cultuur van individualisme waarschijnlijk een belangrijke oorzaak is van alle problemen rond het optuigen van de gezondheidszorg in de VS. Maar ja, … en nog even als enige gasten gewandeld langs het kleine meertje.

Richting Keystone stopten we om onze wandelschoenen aan te trekken en de klim te beginnen naar de toppen van de indrukwekkende Catheral Spires . De tegenhanger, evenknie, van Mount Rushmore, het Crazy Horse Memorial maakte indruk. Het was tevens een informatiecentrum, museum voor alles wat met de geschiedenis van de indiaanse bevolking van doen had. Het in de rotsen uitgehouwen hoofd van indianenhoofdman Crazy horse was groter dan die van de presidenten van Mount Rushmore, onze daaropvolgende bestemming. Op de foto hieronder kun je zien dat er nog heel wat uitgehakt moet worden om ook het paardenhoofd zichtbaar te maken. Omdat we 62 waren konden we voor een gereduceerd tarief Mount Rushmore bezoeken.

S’avonds moe en voldaan van alle indrukken eten in het naburige Millstone Family Restaurant. De dagschotel bleek geen succes gezien de smaak van sperziebonen uit blik en saus uit en zakje en het ijs was ook niet lekker. De bediening was zoals overal wel heel aardig en voorkomend.