Change of plans… Zabriskie Point

Heet… Heet… HEET…! Alles is hier heet. 

Om mee te beginnen natuurlijk buiten. Als er een windje waait, is het zelfs bijna pijnlijk. Deurklinken zijn gewoon niet aan te pakken. Vanmiddag troffen we een deurklink aan met daaromheen gewikkeld een handdoek, vastgeplakt met tape. Trapleuningen, de tegels rond het zwembad, de kussens van de ligbedjes. Slippers staan in de schaduw, maar als je ze aantrekt heb je het gevoel dat je je voeten brandt. Zelfs het koude water uit de kraan is warm…! Wij hebben het vandaag in ieder geval ‘overleeft’.

Wel iets anders gedaan dan we eerst gepland hadden. Nadat we een plan hadden gemaakt, was Pascal nog aan het kijken naar waar zonsopgang eventueel interessant is. Dat bleek bij de zandduinen wel interessant te zijn en juist bij Zabriskie Point niet. Daarom vandaag naar Zabriskie Point geweest. Vannacht gaan we sterrenkijken en aansluitend de zonsopgang bij de zandduinen.

Vanochtend om 6 uur opgestaan. Rond 6:30 uur vertrokken naar Zabriskie Point en ongeveer een kwartiertje later daar aangekomen. Toen we aankwamen stond er 1 auto op de parkeerplaats daar. Bergschoenen aan, alles opgehesen en rond 7 uur begonnen aan de Badlands Loop. Zabriskie Point heeft zonlicht nodig om mooi te zijn. Het eerste stukje was nog een beetje ‘flauw’. Daarna kwam de zon echter hoger en was het prachtig! Dwars door de glooiende rotsen door. Hier en daar een heel smal pad met daarnaast een afgrondje. Voorzichtig dus! We kwamen verder niemand tegen! Das wel een beetje eng… 

We hebben er een kleine 2 uur over gedaan. Vooral de laatste 45 minuten was killing! Geen schaduw meer en al bloedheet. Het was 43 graden toen we klaar waren. We hadden even nodig om weer bij te komen; even rustig in de schaduw van het toilethuisje gezeten. Daarna alsnog het gewone uitkijkpunt bij Zabriskie Point op gelopen. Het was toen zo rond 9:30 uur. Zeven jaar geleden waren we daar ook geweest en was het ontzettend druk daar. Nu kwamen we boven aan en was het volledige ‘uitkijkpleintje’ leeg! Er kwamen nog wel wat mensen, maar het was slechts een handjevol.

Daarna naar de Devil’s Golf Course geweest. Absoluut NIET geschikt om golf te spelen! Het zijn grove zoutafzettingen, gevormd door capillaire werking. Zouthoudend water wordt aangezogen en eenmaal boven aangekomen verdampt het water en kristalliseert het zout. Daardoor ontstaan er grillige ‘bouwwerken’ die vlijmscherp zijn. En die geluid maken! Ik dacht eerst dat ik het afkoelen (voor zover mogelijk in die hitte) van de motor van de auto hoorde. Van die ‘poppende’ geluidjes. Dat bleek echter van de zout bouwwerken afkomstig te zijn. Heel apart!

Vervolgens de Artist’s Drive gereden. Een éénrichtingsloop door rotsen die, door de aanwezigheid van verschillende mineralen, een variatie aan kleuren hebben. Van bijna mintgroen tot roze. Prachtig om te zien. Het weggetje was ook erg leuk. De weg gaat constant op en neer; ‘dips’ noemen ze dat hier. Flinke dips! Er waren er 2 of 3 waar je, als je de dip oprijdt, gewoon niet kunt zien waar de weg heengaat. 

Toen vonden we het mooi geweest. Het was een uurtje of elf en loeiheet. Nog even naar de grocery store geweest voor een boodschap en bij het noodrestaurant van The Ranch wat gegeten. Terug gereden naar het hotel en de rest van de middag bij het zwembad doorgebracht. Iedere keer afwisselend een duik in het heerlijke water en dan weer lekker luieren in de schaduw, in onze cabana. Lekker wat koude drankjes erbij besteld. De bartender was schijnbaar tevreden met onze fooi, want bij het laatste drankje dat Pascal bestelde kwam de bartender een ‘complimentary’ cola voor mij brengen! 

Zonet weer heerlijk gegeten in het restaurant. Zo meteen alvast weer voorbereidingen treffen voor vannacht/morgen. Om 2 uur vannacht gaan we naar Badwater Basin; de zoutvlakte. Hopelijk kunnen we een mooie sterrenhemel zien daar. Het is mogelijk om hier de Melkweg te kunnen zien. Aansluitend gaan we naar de Mesquite Flat Sand Dunes voor de zonsopgang, zo rond 5:30 uur. Tot een uurtje of 7:30 is het redelijk te doen buiten. Daarna is het eigenlijk te heet. Dan dus weer terug naar het hotel en nog een paar uurtjes slapen in onze heerlijk Airco-kamer. Misschien lunchen in het hotel. Dan weer een paar uurtjes heerlijk aan het zwembad. 

Foto’s nog even niet. WIFI is hier niet geweldig. Het lukte me vanmiddag niet eens om online een restaurant in Las Vegas te reserveren. Uiteindelijk heb ik ze maar gebeld en weer lol gehad met het spellen van onze achternaam. Dat kunnen ze hier gewoon niet uitspreken. 

Morgen heel vroeg weer op, dus voor nu welterusten…