Fietsen door Vancouver op 31 mei

Hoewel we wat vroeg wakker werden toch prima, en zonder verstoring van de nachtrust, geslapen. Vandaag wilden we gaan fietsen. Het was weer mooi weer en dus op naar Spokes, een van de vele fietsverhuurders. Echter hier kregen we 15% korting via het hotel. Toch weer mooi meegenomen. In het Stanley park is een fietsroute (een richtingsverkeer!) die prachtig door het park en langs de kust loopt. Helemaal vrij van autoverkeer en meestal redelijk vlak. Je hebt mooie uitzichten op de skyline van de stad en komt langs een aantal mooie totempalen van eerder genoemde inuit's. Halverwege kun je, behoorlijk bult op, naar het aquarium van Vancouver. 

Dat leek ons wel wat, de tweewielers konden keurig voor de deur in een fietsenrek. Na het betalen van weer een fors bedrag voor de entree hebben we ons door een, alweer, uiterst aanstekelijk enthousiaste caissière, laten verleiden voor eendonatie van maar liefst 2 Dollar voor het behoud van zeezoogdieren. Een mooie sticker voor op de borst zodat iedereen kon zien welk een vrijgevig donateur we toch wel waren. 

Het aquarium was best aardig, erg gericht op het verbeteren van gedrag van mensen als het gaat over voorkomen en het oplossen van de door de mensheid aangerichte milieuproblemen. Vooral de plastic soep was een belangrijk en treurig onderwerp. We hebben een leuke 3d film, oh nee 4d, gezien over de haai. Er zwom een gehandicapte dolfijn rond en men liet zien hoe je zeehonden en-leeuwen traint. Al met al een aardig uitstapje, maar wel duur voor het gebodene. 

Aan de westkant van het Stanley park fiets je langs een mooi zandstrand. Natuurlijk even de bike geparkeerd voor een half uurtje zonnebaden, heerlijk. 

En, eindelijk contact met de camperverhuurder gehad. Je moet van tevoren bellen om een ophaal afspraak te maken. Maar de hele dag kreeg je alleen de voice mail. Maar het kwam toch nog goed, men kwam ons, godbetere het om 7h30 van het hotel oppikken. Ja zo raak je nooit eens uitgeslapen.

Daarna wilden we naar Granville island, een beetje hippie-achtig deel van de stad. Je kon er met een brug naar toe, maar dit vonden wij watjes wat veel van het goede. Zonder elektromoteurke gaat dat niet meer lukken. gelukkig vaart er van de stad een soort watertaxi naar de overkant. Een ervan neemt je voor een paar dollar met fiets naar de overkant. Wel zo leuk en stukken minder vermoeiend. In Granville is er een leuke voedselmarkt. Erg leuk om doorheen te lopen. Verder een paar leuke boetiekjes en een zeer aangename relaxte sfeer. Lekker in het zonnetje een smoothie weggewerkt. 

Daarna met het bootje weer naar de overkant terg naar de fietsverhuurder, we waren toch al met al een uurtje of 8 onder de pannen geweest. Hiervoor moest er nog een forse col beklommen worden. Vancouver is allesbehalve vlak. Nog even naar het watervliegtuigen vliegveld gepeddeld. Ook leuk. De fietsen, helm en loodzwaar slot weer ingeleverd bij de keurig georganiseerde verhuurder met wederom zeer aardig en enthousiast personeel.

Tot slot van de dag naar het zelfde steakhouse gegaan. We kregen een andere ober dan gisteren toegewezen. Deze bleek echter van een heel ander hout gesneden, namelijk de paniek Piet (de discussie kan toch alweer het is tenslotte bijna juni). Hij racete als een dolle door de tent, maar hij stond niet vooraan toen de geheugencellen werden uitgedeeld. En dat hij dingen vergat kwam hij ook nog telkens netjes uitleggen, dat dan weer wel. Evengoed weer subliem gegeten, iets minder wijntje maar je moet toch af en toe op de kleintjes letten.

Moe en zeer voldaan zijn we terug naar het hotel gegaan.Op tijd naar bed want morgenvroeg, maar dat had ik al geschreven, op naar Vancouver Island.