11 juni naar Cache Creek e.o.

Door W.P. Gravesteijn - 14-06-2018 08:26

Na een paar dage radiostilte, we zaten een aantal dagen in het van de aardbol afgesneden Wells Gray Provincial Park. Daar kun je alleen met rooksignalen communiceren, is vorig jaar een ietsje uit de hand gelopen overigens. Ik kan nu even Wifi'en vanaf een KOA camping in Clearwater.

Even een paar dagen terug dus. De 11e juni was het schitterend weer. Zowaar weer eens buiten ontbeten met mooi uitzicht op de Whistler mountain. We verlaten de camping zonder beren gezien te hebben, hoewel de camping daar met vele borden continu voor waarschuwt. De 99 North is prachtig om te rijden, zeker met dit weer. We hadden nog even willen stoppen bij Duffy lake. Je hebt werkelijk een prachtig gezicht op een stralend witte gletsjer boven een helderblauw meer. Verder dan de P zijn we niet gekomen. De parkeerplaats was vol, de camper kon er helaas niet meer bij. De weg gaat door een zeer afwisselend landschap met prachtige vergezichten, nauwe kloven en mooie stuwmeren.

Bij een zo'n meer gestopt en lekker buiten gezeten zonder jas, zomaar in je t-shirtje. Toch even een emotioneel momentje. Onderweg nog wat hertjes gezien, altijd leuk. Rond het plaatsje Lilooet verandert het landschap en wordt het van groen een stuk kaler. Bij Lilooet passer je de Fraser rivier. Deze was enorm, door de hoeveelheden smeltwater. Dit leidde op diverse plaatsen voor problemen. Zo ook bij de camping die we daar in de buurt hadden gereserveerd. We kwamen er langs en inderdaad, een groot deel was weggespoeld, wat een ravage. Na Lilooet gaat de weg steil omhoog. We moesten weer eens stoppen bij een flagger, bleek over een paar honderd meter de weg voor de helft was weggeslagen door een modderstroom. Gelukkig konden we er via een rijstrook langs. Dit hadden we van tevoren gecheckt op de website van de Canadese overheid die keurig de wegcondities vermeld. Dit is verstandig om af en toe eens te raadplegen. Even een ommetje is niet snel gemaakt, indien het al mogelijk is.

Aan het eind van de 99 kom je langs de Historic Hat Creek ranch. Daar zijn we even gestopt voor een bakkie. Ze serveerden er heerlijk zelfgemaakte vruchtenpie bij, heerlijk. Er hingen wat foto's aan de muur van brandweerlieden en een forse bosbrand. De serveerster wist te vertellen dat vorig jaar rond Cache Creek hevige bosbranden hebben gewoed. De Historic Ranch bleef gespaard en was uitvalbasis voor de stoere fire fighters die de bijna onmogelijke taak hadden de bosbranden te bestrijden. We reden inderdaad door een enorm gebied waar vrijwel geen groene boom meer stond. Een meer dan treurige aanblik. Iedereen hoopte dat dit ze verder bespaard zou blijven. 

Onder een stralend zonnetje hebben we nog even wat historische gebouwen bekeken. Best een leuk soort Openlucht museum, waar ook de indianen een respectabel plaatsje hebben gekregen.

Maar we moesten nog een stukje naar het plaatsje Walhachin aan de Thomson rivier via de 97/1. We hadden per email gereserveerd en inderdaad rap een positief antwoord gehad van Tammy, zij bleek de eigenaresse. De camping heette "Between river and rock". Dat was ook wel zo'n beetje de enige aanwijzing, want deze naam kwam je verder niet op enig bord tegen. En het is toch lastig afslaan op een snelweg waar behoorlijk hard gereden wordt. Toen we de moed al bijna verloren hadden, zagen we een bordje met daarop een camping aanduiding tegen. Nou vooruit met de geit. We gingen van de weg af en na een haarspeldbocht ging de weg enorm steil naar beneden en veranderde van asfalt in een gravelweg. Wel een mooi uitzicht op een meander van de snelstromende Thomson rivier. Maar van een camping, geen spoor.

Aan het eind van de weg omgedraaid. We kwamen langs een oprijlijn met een gekladderd bord "BBQ, everybody is welcome". De camper maar even geparkeerd en lopend richting de receptie getogen. De oprijlaan was versierd door iemand die wat kunstenaars thuisvlijt neigingen te laat had weten te onderdrukken. Maar zoals Piet al zei, iedereen heeft recht op een gebrek aan smaak.

Bij de receptie aangekomen, waar het woord zooi een aardige beschrijving was van het aangetroffene kwam zowaar de eigenaresse, dat was dus Tammy, uit haar huis. Nadat ik gevraagd had of zei wist waar de camping zou kunnen zijn, liet ze me enthousiast weten dat dit het was. Tot mijn verbijstering vroeg ze of ik te voet was gekomen. Ik had toch duidelijk een full hook up voor een camper geboekt. Dus ik heb maar keurig geantwoord dat de camper om de hoek stond. Of ik dan maar even de trap opkwam en onderweg de van haar huis afgewaaide/gespoelde reclame borden mee omhoog wilde nemen. Ach, ik ben netjes opgevoed. Dus de bijna verbleekt borden voor ice cream en nog zo wat meegetorst. Ze deed een luikje open en ik kon me inschrijven op een blokje wat waarschijnlijk door apparaten van de historic hat creek gedrukt was (toen ze nog nieuw waren). Toen deze formaliteit achter de rug was mocht ik het toch niet onaardige bedrag van CAD 40 ophoesten. Ik keek al wanhopig naar de mogelijkheid van een card reader, maar uiteraard er kon alleen cash betaald worden, er was geen Wifi en de douches gingen zonder muntjes. Ik mocht plekje 1 of 2 kiezen. Zij schetste nog even hoe ik daar kon komen op een manier waar mensen die toch behoorlijk gestudeerd hebben even bezig zijn met de interpretatie. Temeer daar vervolgens bleek dat de camping en niet groot was en wij de enigen waren. An noemde de dame in kwestie Mammeloe gezien de aard van haar woning. Maar dat is toch een belediging aan het adres van de zeer nette, opgeruimde eega van Pipo. Nee, Ma Flodder, op de sigaar na, want brandgevaarlijke regio, was een vrijwel exacte beschrijving.

Met de beschrijng in de hand de camper opgehaald en naar plek 2 gedirigeerd. We hadden een full hook up. Een inderdaad kon via een kraan aan een stuk PVC het water worden aangesloten. In een volledig vergane houten kast vond ik de elektra aansluiting. En in het gras zat ook nog een gat waar ongetwijfeld iets in afgevoerd kon worden. Maar wat heel erg was, muggen. Deze wild om zich heen stekende beesten zagen sinds tijden iemand op de camping en wisten ook zonder Wifi honderden soortgenoten te mobiliseren voor een aanval op alle onderdelen die niet zwaar met kleding bedekt waren. Even de camperdeur open en het zat vol met die etters. Dan maar niet buiten eten. Dat had best gekund, de camping lag best mooi aan de rivier met houten picknick meubels met een keurig kleedje (lag er wel al even) een emmer en een conservenblikje(?) en een volledig onder water gelopen BBQ. De camping prees zich aan als de plek voor glamping. Hiervoor was er een soort houten vlonder, deels overdekt met daarin een groot bed. Dit moet met al die muggen tot zeer opwindende nachten hebben geleid. Het toiletgebouw bestond uit twee houten hutjes. Een met een ouderwetse doos, met daarnaast een emmer en de nodige schoonmaakmiddelen, de ander met een douche kop een een nauwelijks leesbaar bord met daarop dat het (wellicht mogelijke) warm water door zonne energie werd gegenereerd, maar dat je daar zeer zuinig op moest zijn. Zonnepanelen, noch zonne collectoren kunnen ontdekken dus we hebben, ook gezien de staat van e.e.a., maar geen poging ondernomen. Twee wasbakken stonden ertussen gezellig buiten in de openlucht met daarop een spons uit minstens de vorige eeuw. Kortom we waren blij dat we de camper bij ons hadden.

Toch lekker binnen gezeten, genoten van een mooie omgeving en dito zonsondergang. De camping bleek zich verder nog aan te prijzen als "het paradijs tussen rivier en rots". Welnu, als het paradijs bestaat uit een ma Flodder bij de poort, hordes vleesetende muggen, twee rotte houten huisjes die het sanitair moesten voorstellen en, dat had ik nog niet verteld, treinrails in je achtertuin met daaroverheen enorm lange denderende gevaartes dan heeft Jeroen Bosch zich in zijn schilderijen akelig vergist.

Maar goed, toch redelijk geslapen ondanks een aantal treinen. Lekker (binnen) ontbeten en toen met gevaar voor eigen leven de camper weer afgekoppeld van alle NUTS voorzieningen en rap op weg naar Wells Gray.

 

 

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan