Dag 5: Telegraph cove, bultruggen

Door Paul & Chrissy - 18-06-2018 02:01

Na een lekker ontbijt in het zonnetje afscheid genomen van onze Amerikaanse buren. Facebook uitgewisseld om elkaar zo op de hoogte te houden van onze reizen. 


Kort eindje (uurtje) rijden naar Telegraph cove. Het is een mooi ritje, langs highway 19 (beren spotten wederom mislukt) en door kleine weggetjes naar beneden. Onderweg zagen we een drietal herten op een oude spoorwegovergang. We stopten en hebben elkaar een minuut of 10 in de ogen gekeken, zij nog meer verbaasd dan wij. 


Na een tijdje reden we het pitoreske Telegraph cove binnen. Houten huisjes in allerlei kleuren en een mooi haventje. We konden gelijk doorrijden naar onze campground om de RV te droppen. Via een grindweg welke steil omhoog liep reden we midden het bos in. Tussen die bomen lag onze campground, heel bijzonder. Camper neergezet, welke wat inparkeerkunsten van Paul vergden, en naar beneden gelopen  om op tijd bij de boot aan te komen. Dit was een wandelingetje wat je niet in het donker moest doen, was vrij verlaten en het rook naar beer. 


Bij Stubbs kregen we een security check door captain Bob, een oud marinier die zelfs opleidingen gaf, wij voelden ons veilig. Voor het eerst dat we hier echte toeristen zagen, zelfs europeanen. Een dikke duitser stond achter me in de rij en was me met zijn buik vooruit aan het duwen. Ik ging niet snel genoeg denk ik. Zelfs een geergerde blik van mij hielp niet, dan zei hij sorry en duwde lekker door. Verschrikkelijk. 


De haven nog niet uit en de Dalls porpoises (een soort ubersnelle en grote bruinvis) zwommen om de boot. We keken naar de eagles en hun nestjes en tuurden in de verte voor een walvis. Helaas was het te vroeg in het seizoen voor orca’s, de noordelijke groep die de zomer daar blijft eet alleen zalm…en volgen dus ook de zalmmigratie vanuit Alaska. Ze verwachten deze Northern Residents rond juli, helaas. Er is wel een andere groep Orca’s altijd aanwezig, de transients of Bigg’s hoe ze ze hier noemen. Deze orca’s eten zeehondjes en ander vlees, maar zijn moeilijker te volgen omdat zij weinig sonargeluid maken (de zeehonden kunnen dit horen). Kansen op Biggs zijn kleiner omdat er veel meer zeehonden lager op het eiland zitten en daar dus ook deze orca’s zijn. 


Na een tijdje varen kwamen we op een raar stuk zee. Het was een prachtige dag, strakblauw en weinig wind, maar extreme stromingen doordat de eb- en vloedhoogtes op de een of andere manier meer uiteen lagen. De zee kolkte bijna en plots hoorden wij een grote “pfffff”, als een enorme zucht, en een explosie van nevelig water was zichtbaar. Humpbacks! Een tweetal en in de verte nog een paar. Het was een moeder met een jong, waarschijnlijk gemigreerd vanaf Hawaii om in deze rijke wateren hun buikje te vullen. Kort daarna leken ze weg, captain Bob deed de motor van de boot weer aan om verder te varen maar deed hem direct weer uit. Een meter of 10 vanaf de boot waren er nu 4! Ze doken onder de boot door en we zagen zo nu en dan die enorme staart boven water komen als ze een diepere duik namen. Ze waren zo dichtbij dat we zelfs de knobbels op hun rug, vandaag de naam bultrug, konden zien. 
Er zijn hier strenge regels wat betreft het omgaan met de walvissen en andere dieren in het water. Zo mag je niet te dichtbij komen en moet je na bepaalde tijd ook weer weggaan. We voeren terug richting de haven, soms zwom er een zeehond voorbij. 


‘Even snel’ dat steile weggetje opgelopen en wat gedronken bij de camper. Ik had op een bordje zien staan dat er bij het bekende restaurantje “killer whale cafe” vanavond een BBQ met verse zalm was en daar had ik wel trek in.
We liepen terug, dit keer weer naar beneden en ze hadden nog een vrij plekje. Onze ADHD serveerster gaf ons een couponnetje en dan konden we het zelf halen bij de BBQmeneer. Ik ging voor de zalm uiteraard, Paul voor de ‘ ribs’. Hij heeft wat slechte ervaringen met zalm in Nederland. Nou ik kan je vertellen dat wij Nederlanders of de verkeerde vis voor zalm aanzien of iet anders verkeerd doen want deze vis was fenomenaal! Ik kan het moeilijk omschrijven maar hij was perfect klaargemaakt sappig maar niet rood, het leek niet eens op zalm hoe wij hem kennen. En ik ben een zalmliefhebber, moet je nagaan. Ook Paul zn ribbetjes waren super, dus met een gevuld buikje weer omhoog (ouch). Zelfs wederom een otter op de drijvende vlonders gezien. Ik heb wat met otters denk ik. 


Er kwamen verschillende  eekhoorntjes bij ons op bezoek (omgedoopt tot Tim en Sandy) maar onze luide amerikaanse/canadese buren waren zo luidruchtig dat het daar wel bij bleef. Ik wilde slapen, was moe van alle indrukken en heuveltje op heuveltje af en Paul deed een poging om een filmpje te kijken in bed. Hij heeft ongeveer alleen het intro kunnen zien en daarna was hij ook uitgeteld. 


Morgen weg uit het noorden en richting Campbell river, weer een aardig ritje voor de boeg en weer volle moed beren spotten. 

 

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan