Dag 7: more humpbacks en Nanaimo

In het kader van YOLO hebben we besloten nog een kans te wagen op orca’s. Voor mij een is een beetje een bucketlist dingetje. Zusterorganisatie van Stubbs benaderd in Campbell river en om 11.00 uur stond captain Al (zo te zien een oude indiaan) voor ons klaar. Een drietal nederlandse stellen ook aan bord, gek om onze taal weer te horen. 

Deze boot was supersnel en na een tijdje kwamen we de eerste humpback tegen. Volgens onze naturalist Caitlin zou dit een jong moeten zijn, ongeveer 1-2 jaar, net van zijn moeder gescheiden en voor het eerst alleen op pad. Hij zwom langzaam en was veel onder water. We besloten door te varen tussen de eilanden naast vancouver island door omdat er verderop meer humpbacks gezien waren. Best nog wel tijdje varen maar op een gegeven moment zagen we ze. 3 stuks. We werden begroet met een flipper boven het water. Ze maakten vreemde bewegingen en bliezen regelmatig bellen. Bewogen een stuk sneller… Caitlin vertelde dat ze mogelijk aan het jagen zijn, dit doen ze normaal snachts…dus best bijzonder. Bij het bovenkomen hoorden we soms een vreemd geluid,  ‘trompetting’, een teken van irritatie of jaagmethode. Het laatste bleek waar. Ze dreven een groep haring richting de kust, de arme vissen sprongen van ellende boven het water uit. Een prachtig gezicht. En toen ineens besloot een van de humpbacks ons een mooie show te geven. Hij sprong volledig uit het water, ‘breaching’  noemen ze het, wat onwijs gaaf!! Waarschijnlijk een vreugde sprong voor de het goede maaltje wat ze binnen kregen. 

Via allerlei passages gingen we terug, prachtig gezicht zo uit een film. Na dik 4 uur kwamen we aan in de haven, geen orca’s. Het zal ons niet gegund zijn, jammer maar helaas. Zo is de natuur. 

Snel de RV in en op naar Nanaimo, nog dik 150 km rijden. We gaan op safe en besluiten te gaan voor de camping waar we toen ook verbleven in Nanaimo. Deze camping heeft full hookup plaatsen en onze camper moet nodig geleegd en bijgevuld worden. 

De campground ‘living forrest’ had nog plek en we kregen een plekje met ocean view. Ofzoiets. Naast luidruchtige amerikanen, maar allang blij dat we even elektriciteit/riool/water en Wifi hadden. 

We besloten te gaan eten in de haven van Nanaimo. De haven was en stuk modieuzer dan de havens die we tot nu toe gezien hadden. Tegelijkertijd met de hipheid kwamen ook de zwervers en straatmuzikanten terug. Hoort erbij blijkbaar. 
Er bleken niet veel restaurantjes te zijn, of wij konden ze niet vinden en besloten te eten bij de Lighthouse bistro. Een restaurant boven het water, lekker zitten en aardige serveerster. We kozen voor bruchetta en calamaris vooraf, sirloin steak voor mij en een ‘ hotpot’ voor Paul. Het was werkelijk fantastisch. Zo goed hebben we nog niet gegeten, althans de zalm was fantastisch maar dit was meer culinair verantwoord. Man wat een smakenexplosie! De Hotpot van Paul was een potje met allerlei schaaldieren en vis erin, samen met noodles en een kokos curry blend. De bruchetta heb ik geprobeerd om te ontleden zodat we het thuis konden namaken, maar dat lukte niet echt. Met gevulde buiken terug naar de campground.

Even lekker gedouched en oogjes toe.