Dag 12: Lee Vining & Monolake

We werden voor ons doen laat wakker, Paul ging er rond 08.00 uur uit en ik rond half 9. Paul had slecht geslapen, ons bed kraakte bij elke draai waardoor hij vaak wakker was. Deze camper was ook meer uitgeleefd dan de vorige in Canada, zo deed de boiler het in eerste instantie niet (Paul had dit later wel gefixt), gingen kastjes tijdens het rijden continue open, ontbrak het aan een bezempje en was de rioolslang veelste kort waardoor we bij een dumpstation handig moesten parkeren en deze slang met 4 handen vast moesten leggen wilden we onze plasjes en poepjes legen. We hadden gelukkig inmiddels weggooi handjes gekocht, wat een uitkomst bleek. 

Voor het eerst ontbeten we met een enkel boterhammetje, koppelde snel de camper af en gingen op weg. Eerst nog door Lake Tahoe, de stad uiteraard, zelf. Dit is in de winter ook een ski-oord, er stonden gigantische hotels en alles wat daarbij kwam kijken. Het was zaterdag dus het was enorm druk overal, snel wegwezen. 

We reden door de bergen en aan de andere kant was ineens alles dor en werden de naaldbomen vervangen door lage bebossing en woestijnplanten. Voor we het wisten reden we in Nevada, veel rustiger hier. Veel agricultuur en lokale kleine winkeltjes.

Na een tijdje rijden passeerden we weer de staatgrens met californie, nu ineens stond er een soort douane-achtige nederzetting en moesten we stoppen. De douane-agent (of lokale hillbillie met een geel fluoriserend overall aan) vroeg ons waar we de camper vandaan hadden. Het antwoord SF was goed genoeg en we mochten weer door. 

Het landschap varieerde per 10 minuten, van woestijn, tot bos, tot weilanden vol koeien en paarden en uiteindelijk kwamen we op een enorm grote vlakte met daarin een gigantisch meer. We stopten acuut bij het uitzichtpunt, wat was dat mooi!! Dit was monolake, waar onze nieuwe bestemming zou liggen in Lee Vining een klein dorpje. De campsite was zo klein dat we er voorbij reden. 

De campsite was rustig, wat een verademing, maar lag niet aan het meer helaas. Wel mooi uitzicht op de bergen. Er stonden weinig mensen en ik besloot lekker een boek te pakken en een middag onderuit te gaan zitten. Het was warm, maar stond een verfrissend windje en in de schaduw op de (gratis bijgeleverde) campingstoelen was het heerlijk vertoeven. Paul ging een eindje wandelen en kwam op een trail uit langs beekjes en bos. 

Tegen de avond kreeg ik flinke koppijn, dus even gaan liggen, toen Paul het eten maakte. Kippetjes op de BBQ met een geinproviseerde salade. Toen mijn hoofdpijn gezakt was en ik buiten kwam stond ineens het hele park vol met campers! Maar gelukkig allemaal rustige mensen, dus we konden fijn eten. De kippen waren niets, niet echt gaar en smakeloos. Maar de salade, dat recept gaat mee naar huis! We schepten beiden op tot het niet meer kon en likten de kom uit (sla, avocado, walnootstukjes, komkommer, groene olijven, geitenkaas met kruiden, croutons en dressing).

Helaas werd ik kort daarna flink ziek. Erg misselijk en zodra ik ook maat iets at of dronk of rechtop ging zitten brak het zweet me uit. Ik ging maar vroeg slapen en hopelijk morgen beter. Paul keek in bed nog een filmpje welke we op de tablet hadden gezet.