Dag 19: San Diego

Het is erg koud geweest vannacht. Niet zo’n beetje, maar echt vriezend koud. En dan gek vinden dat we een beetje aan het snotteren zijn. Dit is echt het land van extremen en tegenstellingen.

We ontbeten niet, merken dat we sneller vol zitten en de maaltijden hier enorm vullend zijn. Klein boterhammetje dan maar onderweg.

We gokten op de KOA camping midden in San Diego, dan kunnen we misschien wel weer met een shuttle ofzo naar downtown om wat te shoppen. 

De nagivatie stuurde ons alle kanten uit, we hebben veel buurten in San Diego gezien, dus het ritje van een uurtje duurde aanzienlijk langer. Maar daar zijn we inmiddels aan gewend. Alles hier spaans trouwens, je waant je meer in Mexico dan Amerika. Uiteindelijk vonden we het en sloten aan in een lange rij enorme RVs…shit, populaire bestemming blijkbaar.
De ubervriendelijke KOA medewerker keek even moeilijk toen we zeiden dat we geen reservering hadden (4th of July, hallo!) maar kon nog 1 plekje vinden. Nog eentje en we waren best vroeg, volgens de beste man hadden we veel geluk. Omdat de vorige gasten er nog niet weg waren moesten we even tijd doden. We hadden Wifi en wat een verbinding, dat is bijna on-amerikaans! Dat beloofd wat!

Na een tijdje werden de andere gasten echt weggestuurd en konden we plaats nemen in een geasfalteerd stukje met beetje gras ernaast, maargoed we klagen niet. Net een pretpark hier trouwens, zo’n grote luxe campground hebben we nog niet gezien. Mag ook wel met de 90 dollar voor een nacht (holykriebel), maargoed. 

Shuttle helaas, wel public transportation. Dat kunnen we! We namen de bus, stapten over op de trolley (hoe hier dus de metro heet, althans in deze stad, overal heet het weer anders) en stapten uit op Gaslamp Quarter. Het hart van de stad, heel druk, allemaal barretjes en gezelligheid. Vlak aan zee ook, dat zagen we toen de Trolley langs het militair marine centrum reed.

We gingen op zoek naar winkels, maar die waren er hier weinig. Voornamelijk barretjes en poolpartys (waarvoor rijen dik mexicaans-amerikaanse schaars gekleede meisjes en wat baseball aandoenende jongens). We aten Quesedilla’s gevuld met kip, kaas (duh), guacamole en nog wat meer en een bord nacho’s bij een barretje waarbij we er nog niet over uit zijn of onze barvrouw onder de drugs of stomdronken was. 

Ik vond een Levi’s winkel en kocht 2 broeken (50% korting) en een shirtje bij de Banana Republic, ook een aanrader trouwens. Een dame tipte ons dat een stuk verder in de stad een enorm shopping mall was en we de Trolley konden nemen om daar te komen. Welja, doen we dat toch. 

Dus weer in de Groene lijn en we stapten uit bij Fashion Valley, klinkt goed. Inderdaad enorm winkelcentrum, bijna een stad opzich. We liepen en liepen, Paul op zoek naar Nike’s en cadeautje voor Mike, ik naar schoenen en een trui. We hadden weinig succes, veel leuke winkels maar ook veel Gucci en Prada. En daar is ons budget niet naar op het moment. 

We vonden beiden leuke Nike’s, maar de mijne waren niet in mijn maat. Paul slaagde wel. Ik werd wel helemaal blij van een winkel genaamd Build-a-Bear. FAN-fucking-TASTISCH. Je kan dus een beer kiezen, of wat voor een plushe vriend je ook wilt, deze doen ze voor je vullen en kan je helemaal customizen. Wat een uitvinding. Ik werd helemaal blij van een jong meisje wat haar beer uitkoos en een hartje liet implanteren. Je kon ook kiezen voor ingesproken voice dingen, als je erop drukt dan komt jouw ingesproken tekst eruit. Ik zeg – gat in de markt. 

Het werd al wat later en we besloten terug te gaan. De KOA camping had een time scedule meegegeven met daarop de bustijden en we wilden niet in een vreemde stad zonder transport komen te staan, stel je voor. 

We namen de trolleys terug, daar geen problemen en vonden de weg naar het busstation. Even wat onduidelijkheid maar al snel werd het wel duidelijk dat er dus geen bussen meer gingen. Althans niet waar wij heen moesten. Fuck. De buschauffeuse gaf aan dat een taxi ‘ em ook niet ging worden, iedereen deed aan Uber, dus taxi’s zijn schaars. Lopen dan maar. Uurtje volgens onze navigatie. 

We liepen door wijken, bleven blij, haalden een icethee bij de Starbucks en terwijl onze stappenteller opliep kwamen we in de buurt. Yeah. Dalijk lekker zitten, douchen en mega-bere-snelle-WiFi. 

We kwamen aan, voeten deden zeer en probeerden internet te krijgen. Jammer joh, geen verbinding waarmee we konden connecten. Bij navraag gaf de overigens net zo vriendelijke vrouwelijke KOA medewerker aan dat het bijna 4th of July is, alles is overbelast. De campground, het WiFi netwerk. 

Schiet ons maar lek, douchen en tukken dan maar. Mijn voeten deden zeer.