Glacier National Park - Calgary 28 juli (dag 13)

 Vandaag gaan we op weg naar Calgary. Vooraf hebben we deze bestemming niet bedacht maar op de een of andere manier lopen we een dag voor op het schema waardoor het tot de mogelijkheden behoort. Hoewel we een stevig eindje voor de boeg hebben doen we toch rustig aan. Weer een wasje en droogje en tot ons plezier ontdekken we dat de wifi het een stuk beter doet dan gisteren. We nemen waar dat Dumoulin de tijdrit heeft gewonnen en tweede is in het eindklassement.  Rond 10 uur vertrekken we. Vuil water dumpen, schoon innemen en tanken. We merken ook dat de propaan minder wordt dus die willen we ook ergens bij vullen. De weg voert ons weer over de 464 en daarna de 2 richting noorden. Glooiende weilanden schieten aan ons voorbij totdat plotsklaps een koe besluit over te steken. Vin kan hem maar net ontwijken en hij heeft echt even nodig om bij te komen. Een dier van dit formaat in de gril geeft meer dan alleen een beetje vuiligheid. 

Om 12 uur passeren we de grens met Canada. In de verslagen heb ik gelezen dat controle van de camper tot de mogelijkheden behoort maar de dame werpt een blik in de paspoorten, stelt een paar vragen en we mogen door. Ik denk dat het wel helpt dat Els voorin zit en vriendelijk glimlacht.  Een van de eerste borden langs de weg vertellen ons dat Volker Stevin het onderhoud van de weg in beheer heeft. Nou….ik zou het contract nog maar eens herzien want de kopjes en bordjes rammelen bijna de kast uit. We zijn blij dat alles nog heel is. Bij de eerste Tim Hortons die we tegenkomen stoppen we. Deze keten, de tegenhanger van Starbucks, nee de voorganger van Starbucks, ken ik nog uit de tijd dat ik nog voor Allseas werkte. Toen serveerden ze alleen koffie in meerdere smaken maar nu hebben ze bijna het gehele menu van Mac Donalds toegevoegd. Tim Hortons is ontstaan als koffiepot bij een ijzerhandel. Vaklieden hadden meer aandacht voor de koffie dan voor de boutjes en de moertjes. Er bleek een goed concept in te zitten en de eerste koffieketen was geboren. 

Rond een uur of half 4 zijn we op onze camping ten westen van Calgary. Camping met zwembad, een van de voorwaarden van de meiden. We staan boven op een flinke heuvel en kijken mooi over de stad heen. Nu ik dit typ is het inmiddels half 10 ’s avonds en de zon gaat bijna onder. We wachten hier tot we alle lichtjes kunnen zien voordat we gaan slapen.